Juan Victor Chuquiruna Arteaga

Gisteravond is (schoon)vader Juan door de Heer thuisgehaald, na 17 dagen ziekte. Het leek eerst beter te gaan, maar het zuurstofgehalte daalde zondag ineens erg veel. Zijn lichaam was uitgeput. Hij werd 74 jaar. Hij was een fitte, vrolijke man. Hij is voorganger geweest. Als een vader voor velen, onder anderen voor de 9 kleinkinderen die bij hem woonden. Vorig jaar haalde hij Christy altijd van school totdat wij haar samen met Esther konden ophalen. Zij missen hem ook. Het is een groot gemis.

Vanochtend lazen we deze Psalm 147:3: Hij troost de bedroefde mensen. Hij verbindt hun wonden.
Laten we bidden voor de familie en vooral zijn vrouw, onze (schoon)moeder Rosalía

Anoche nuestro padre, suegro y abuelo Juan fue llevado a casa por el Señor, después de 17 días de enfermedad. Al principio parecía mejorar, pero el nivel de oxígeno de repente bajó mucho el domingo. Su cuerpo estaba agotado. Tenía 74 años. Era un hombre alegre y activo. Fue pastor. Como padre para muchos, incluidos los 9 nietos que vivían con él. El año pasado siempre recogía a Christy del jardín hasta que vayamos también por Esther. Ellas también lo extrañan. Es una gran perdida.

Esta mañana leímos este Salmo 147: 3: Él sana a los quebrantados de corazón y venda sus heridas.
Oremos por la familia y en especial por su esposa, nuestra mamá y suegra Rosalía.