17 Mar 2014

Eetzaal in de Bergen

Hier een kort verslag van de opening van het nieuwe lokaal van de eetzaal van Pan de Vida in Oxamarca:
Burgemeester van Oxamarca
Elsy

Samen met Elsy hebben we het lokaal versierd met rood-wit-blauwe en oranje ballonnen. Elsy knipte het lint door en we mochten allemaal naar binnen. Vooraan zien jullie Pastor Gilmer, de burgemeester en mijn ouders Ger en Froukje, als zendelingen die hier al sinds 2001 werken.

Gilmer ging voor met het vertellen over hoe de wens ontstond om een kinder-eetzaal te beginnen in Oxamarca: “Iedere middag, na school (tussen de middag zouden ze in Nederland zeggen) renden de kinderen door het dorp de berg op, al zwetend kwamen ze thuis aan, hopend iets te vinden om te eten. Soms was het er, soms ook niet. Al snel moesten ze weer naar beneden rennen, door de modder of brandende zon, om weer naar school te gaan. Dit deelde ik met de zendelingen Ger en Froukje. Een paar jaar later was er een mogelijkheid om met kleine fondsen ontbijt te geven, maar gezien ze dat hier op de scholen al kregen, heb ik dat afgewezen en bleef aandringen op middageten (warm eten). Uiteindelijk maakten Ger en Froukje contact met Pan de Vida en konden we ons huis op 8 Juni 2008 open stellen voor 80 kinderen en tieners, die dagelijks warm eten kregen al was het zittend op adobes of stenen, voor ze weer ’s middags naar school gingen. Al snel mochten we 100 kinderen te eten geven en het huis werd veel te klein, ook al hadden we met hulp van de zending wat verbeteringen aangebracht. Toen groeide de droom om een groter lokaal te bouwen voor deze kinderen, zodat ze allemaal kunnen zitten en we een goede keuken hebben om de maaltijden klaar te maken. Vandaag mogen we dit lokaal officieel openen, dankzij een ieder van jullie die hier een steentje heeft bijgedragen. Pan de Vida heeft ongeveer 160.000 soles gegeven voor de bouw. Van de burgerlijke gemeente hebben we meer dan 40.000 soles aan materiaal gekregen en de ouders hebben door hun arbeid bijna 6.000 bijgedragen aan de bouw. Ieder van hen heeft minimaal 5 werkdagen hard gewerkt aan de bouw van dit lokaal. Hartelijk dank daarvoor!”


Verder heeft Froukje verteld hoe de eetzaal in Huancayo begonnen is, Benjamin heeft als president namens Pan de Vida Peru gesproken, samen met Ger hebben ze het ‘bord’ van Pan de Vida onthuld en Elsy heeft weer de ceremonie afgesloten voor we samen met de leiders van de kerkjes van de zone van Oxamarca, de ouders van de kinderen en de burgemeester een heerlijk bord nasi aten.

Er moet nog wel een en ander gebeuren. Elektriciteit naar alle kamers doortrekken, nog een laagje verf, kranen op de buitenplaats voor het slachten van dieren, installatie van WC’s, de stoep voor verhogen wegens wateroverlast in deze tijd. Maar het kan, zoals je ziet, al heel goed gebruikt worden voor de kinderen. De burgemeester heeft aangeboden met de eerste verdieping ook bij te dragen, maar gezien zijn termijn dit jaar afloopt, is dat nog afwachten. Hij heeft al wel 15 matrassen en dekens gegeven voor activiteiten die de 'comedor', en ook wij samen met hen, organiseren, zoals de jeugdweekenden.

Nieuw lokaal eetzaal Oxamarca

Regentijd in de Bergen

7 Mar 2014

Lampionnen

Jeugdkamp van Beth-El

“Onze” jongeren (en wij) wilden niet dat het jeugdkamp afgelopen zou zijn. We hebben een mooie tijd gehad samen. Om ons heen hoorden we het lawaai van de carnavalvieringen; aan de overkant zagen we groepjes jongens helemaal onder de verf, zingend en dronken over straat slenterend. En wij waren samen aan het genieten van Gods aanwezigheid en de vriendschap onderling. De meeste jongeren van onze gemeente hadden zich ingeschreven, twee kwamen van een andere gemeente, maar pasten prima in de groep. Een kleine club waar we intensief mee optrokken en die we op deze manier beter konden leren kennen.

Schijn in Mij

Het centrale thema was: SCHIJN IN MIJ. Alles hebben we hier omheen gepland. Thema’s als “Gods eigendom zijn”, “De noodzaak van Gods kracht” en “Mijn eigen stille tijd” kwamen aan bod, afgewisseld met workshops en spelletjes. Zo  maakten we allemaal lampionnen en spraken over het licht dat van binnen naar buiten schijnt; als het licht uit is, is de lampion niet mooi zichtbaar en vervult het zijn functie niet.

Interactief

Het valt altijd weer op dat het even duurt voordat ze wat opener zijn en wat meer durven te delen. Daarom was het goed dat we nu 4 i.p.v 2 dagen samen waren. In groepjes bespraken we bepaalde thema’s en er ontstonden leuke gesprekken over het delen van je persoonlijke geloof met anderen: vreemden of juist vrienden? Bv. “Nou ja, bij vreemden heb je niets te verliezen, bij vrienden heb je meer verantwoordelijkheid om het ook voor te leven”. “Nee, bij vrienden is het makkelijker, want daar heb je al direct contact mee”.

Sommigen zijn wat introverter en anderen wat expressiever, waardoor de laatst genoemden beter meegaan in de groep. Eén van de jongens, die we kennen van het binnenland en naar Cajamarca is komen studeren, proberen we mee te krijgen in de kerk. Hij was gelukkig ook naar het jeugdkamp gekomen. De andere jongens en wij probeerden hem in de groep te laten integreren, maar dat ging heel moeizaam, vonden wij. Toch is het zoals er staat in 1 Samuel 16:7 “…de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar het hart”. Vandeweek spraken we zijn moeder, die ons enthousiast vertelde dat hij het heel erg naar zijn zin heeft gehad. We bidden dat hij binnen de gemeente zijn draai zal vinden.

Afsluiting

Zondagavond hadden we de officiële afsluiting in onze gemeente. Met de groep jongeren zongen we vooraan het lied van het kamp, waarna de gemeente ieder van hen zegende. Een paar van hen getuigden van wat ze hadden meegemaakt deze dagen. Een mooi moment. De gemeente heeft ook praktisch bijgedragen: zowel met levensmiddelen als door te koken. Fijn dat ze meer betrokken raken, ook bij hun eigen jongeren.

De laatste avond hoorden we van één van hen: “Nee, niet leuk, morgen is het al afgelopen!”, waarna er een heel gesprek begon over een uitje op maandag na het jeugdkamp. Maandag gingen we dus nog een dagje gezellig samen naar een dorp een uurtje van Cajamarca. Zon, water (erg koud zwembad weliswaar), spelen en samen zijn.


Esther (net 2 jaar) heeft in alles meegedaan. We zijn enorm dankbaar voor een kind dat het mogelijk maakt dat we dit soort activiteiten kunnen blijven doen zonder enig probleem. Lekker meezingen, achterin spelen tijdens de preken en met de meiden mee in de pauzes alsof ze één van de tieners is. Geweldig.



Carnaval is voorbij en de scholen zijn weer begonnen. Bid u mee voor deze mooie mensen? Dat God hen vasthoudt en zij zich aan Hem vastklampen. 



Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel. Matteüs 5:16







Wilfredo & Judith