15 Jan 2015

Geduld is een schone zaak

Als je ongeduldig bent en niet goed kunt wachten op je beurt, nodig ik je uit eens een paar maanden naar Peru te komen. Je krijgt dan een gratis cursus karaktervorming: je leert niet alleen geduld te hebben, maar ook creatief te zijn, je beter in anderen te verplaatsen en vooral ook je irritaties en wanhoop om te zetten in nog meer geduld. Het maakt immers niets uit wat je zelf voelt of denkt, maar het gaat om hoe je een ander ertoe kan zetten je toch verder te helpen. Een waardevolle les.

Bij de kassa

Gisteren bijvoorbeeld... bij de kassa... Als je midden op de dag in de grote supermarkt wil afrekenen en er zijn veel mensen (weekend bijvoorbeeld), kun je niet rekenen op een stem die zegt: “kassa bij a.u.b.”. 2 van de 15 kassa’s zijn open, omdat de rest van het personeel is gaan lunchen (de warme maaltijd). Gelukkig zijn de meeste klanten dan vaak ook aan het eten, en met een beetje geluk is de rij dan niet zo lang. Maar, wat als er iets mis gaat met afrekenen? Dan moet de supervisor erbij komen en moet er overlegd worden hoe dat op te lossen, terwijl ze niets begrijpend naar het schermpje staren. Komen ze er na 15 min niet uit? Nou, dan haal je weer langzaam alles uit je tassen en zet het weer netjes op de band. En dan klaar? Nee, dit keer was het nog niet opgelost, want het “systeem” (onthoud dit woord) begreep niet goed wat aanbieding en wat korting was (ja, is totaal verschillend!) en dus moesten we die twee ook nog scheiden op verschillende bonnen. Nee, we hadden niet 5, maar meer dan 50 producten! Uiteindelijk konden we na bijna een uur met onze kar met boodschappen weg... waar lag dat aan? aan “el sistema”.

Hét systeem

“Het systeem” lijkt een eigen wil te hebben, want voor welke operatie, overschrijving, betaling moet er “sistema” zijn. Als die er niet is, moet je gewoon weer wachten of later terugkomen. Dit is voor betalingen van water, elektriciteit, telefoon, of voor afspraken bij de dokter of kopen van bustickets, noem maar op! Voor het betalen van de rekening van alle vaste lasten, moet je iedere maand naar een loket of betaalkantoor. Nee, geen automatische overschrijving, nog nooit van gehoord. Internet bankieren kunnen we tegenwoordig met aangesloten bedrijven. Zo kunnen we gelukkig elektriciteit via internet betalen, tenminste, als meneer “sistema” en ook is, maar water nog niet. Dus daar gaan we netjes weer voor in de rij staan.

Bij de dokter

Dan hebben we het niet eens gehad over de gezondheidszorg. We hebben gelukkig een nationale ziektekostenverzekering waardoor we niet naar het staatsziekenhuis moeten voor een afspraak, zoals vele onverzekerde mensen. Daar moeten mensen vanaf 4.00 of 5.00 a.m. in de rij staan, in de kou, om een afspraak te krijgen. Als je net te laat in de rij kwam en het totaal aantal afspraken van de dag is bereikt, mag je het de volgende dag weer proberen. In ons geval kunnen we om 6.00 a.m. bellen en dan krijgen we een afspraak met de specialist vier dagen later. Dat is dus een hele luxe. Er wordt een bepaalde tijd bij vermeld, maar dat is relatief. Als je om 8.20 een afspraak had en kan dan niet, kom je gewoon 11.40 en degenen die er wel zijn worden eerder geholpen. Omgekeerd kan ook en dat geeft een chaos. Sommige dokters roepen de namen die ze op hun patiëntenlijst hebben en anderen doen het op volgorde van aankomst. Dit alles heeft tot gevolg dat iedereen in de overvolle gangen bij de deurtjes staat te dringen, te trekken en te duwen om te zorgen dat ze aan de beurt komen. 

Vorige week gingen we met Esther naar de kinderarts voor controle. De dokter zei dat hij “mebendazol” had voorgeschreven. Ik keek op het briefje en zag toch echt “albendazol” staan. Nee, zei hij “mebendazol”. OK, we gaan naar de apotheek. Daar kregen we natuurlijk “albenzazol”, 20ml. Maar ik moest 5ml, 2x per dag en voor 3 dagen geven... dit kan niet. Ik ga weer terug naar de arts. Weer wachten tot de andere patiënt eruit is. “Oh ja” zegt de dokter, ik dacht dat je “mebendazol” zou krijgen, dat is 30ml... Bij de apotheek kreeg ik ook nog eens het verkeerde drankje en niet een hoestdrank voor Esther. Weet niet of “el sistema” dit ook verkeerd had begrepen, of dat de werknemer aldaar het niet zo nauw nam.

Zelf had ik ook een afspraak bij de dokter om uitslag van een laboratoriumonderzoek te krijgen. We wonen hier al langer, dus was er zelf al achteraan gegaan. Het zou 5 werkdagen duren, maar voor de zekerheid na 8 dagen even nagevraagd. Inderdaad nog geen resultaten in het “systeem”. Zei de jufvrouw: ga morgen 7:30 a.m. bij het laboratorium kijken wat er aan de hand is. Daar ging ik braaf heen, maar er was niemand. Na een half uur rondlopen, komt een man naar me toe: “Nee, het personeel is in januari met vakantie, later op de dag komt er misschien iemand naar het “systeem” kijken om er alle resultaten in te zetten”. 

Weer terug bij het andere ziekenhuis, waar we doktersafspraken worden gegeven (dus niet hetzelfde gebouw), weer iemand anders erover gesproken. Die verzekerde mij dat er iemand om 11.00 a.m. naar het lab zou gaan om alle resultaten in het systeem te zetten. Ik had 10.00 a.m. de afspraak bij de dokter, maar gezien er om 10.30 nog vier wachtende voor mij waren, had ik die tijd misschien wel. 11.30 a.m. ging ik nogmaals vragen bij de juffrouw: “Ja, er is zojuist iemand naar het lab gegaan... vraag anders aan de dokter of je vanmiddag 2.00 p.m. mag komen, dan staat het er echt zeker te weten in...”. Zelfs de dokter geloofde niet meer in het systeem, maar zei dat hij het wel wilde proberen. Dus ik weer om 2.00 p.m. wachten op de dokter tussen alle andere dringende personen bij de deur, om vervolgens weer te horen te krijgen dat er niets in het systeem staat. Zo wordt je vanzelf ziek, niet waar? 

Vandaag, bijna een week later, eindelijk iemand in het laboratorium aangetroffen. Er stond inderdaad nog niets in het systeem. Ik ben erbij blijven zitten zodat het sisteem me morgen kan zeggen wat de uitslag is. Dus wie weet hoe het me morgen gaat bij de dokter. Wie weet is het systeem morgen goed gezind. ;)

Wilfredo & Judith