“Mijn tante stuurde me aardappels, een vriendin kwam met brood en fruit, terwijl ik niets had gezegd. Ik wist het toen zeker: GOD VOORZIET en ik zal nooit wat tekortkomen”. Alondra vertelde aan Keyla dat ze het in januari niet bepaald breed had gehad, dat ze nog maar een paar munten had om eten te kopen, maar dat ze Gods hulp hierin had gezien.
.JPG) |
Alondra (links) en Keyla (in het midden) |
Hetzelfde en toch anders
Beide meiden zijn 21 jaar, maar tegelijkertijd zo verschillend! Ze stelden zichzelf wat terughoudend aan elkaar voor toen ze voor de Bijbelstudie kwamen, maar onder het genot van een kop koffie kwamen we erachter dat dit niet de eerste keer was dat ze elkaar zagen.
Keyla komt uit de stad en Alondra uit een dorpje hoog in de bergen. Keyla is uitbundig en Alondra wat gereserveerd. Keyla studeert aan een privé-universiteit en Alondra werkt al vanaf haar 16de: ze heeft nu een eigen beautysalon. Keyla komt zaterdags bij de jeugdbijeenkomsten, Alondra komt zondags in de dienst. Maar met beiden heb ik 1x per week Bijbelstudie: vaak bij ons thuis, of op hun kleine kamertje, of soms heel vroeg in de hal van een winkelcentrum.
Een nieuwe vriendschap
 |
Keyla (rechts voor) met de jeugdgroep van haar kerk |
Wat hebben ze sinds dien veel meegemaakt: ziekte, veel teleurstellingen… en aan de hand daarvan kwamen ze weer in contact met ons, met de kerk; en nu ook weer met elkaar. Tijdens deze Bijbelstudie hoefde ik steeds minder te zeggen. Ze vertelden elkaar wat God in hun leven en karakter heeft gedaan. Alondra kon getuigen van hoe God haar vrede gaf te midden van haar zorgen. Keyla vond het geweldig om met iemand te spreken die haar niet steeds uitdaagt om naar diskotheken te gaan en veel drank te nemen om problemen te vergeten. Na afloop bracht ik ze naar de bushalte: “hier stappen we uit, we gaan samen eten!” zei Alondra. Een nieuwe vriendschap is geboren. J
