17 Jan 2021

Dichter bij elkaar

Judith en Jonatan tijdens
een conferentie begin 2020
“Afstand” is het woord waar we misschien het meest aan denken bij de pandemie. Maar deze tijd heeft ons soms juist dichter bij mensen gebracht.

Jonatan is een jonge man die we vanaf zijn tienertijd in de jeugdweekenden zagen in het binnenland. Op zijn 17de ging hij alleen van het kleine dorp Sucre naar de miljoenenstad Lima studeren en werken. Eigenlijk was de overgang niet eens zo moeilijk, want zijn ouders waren er weinig tijdens het opgroeien, omdat ze elders werkten, en daarom kon hij zich goed alleen redden.

Adrian en Jonatan in Lima
Toen Jonatan stage liep in Lima, ging hij altijd een frietje halen aan de overkant. Daar was een kerk en hij werd uitgenodigd: “ze hebben me nooit meer laten gaan”, zegt hij. “Ik heb me nooit eenzaam gevoeld, ook al kwam ik alleen naar Lima toe. Ik heb kinderwerk gedaan en ben ook jeugdleider geweest”. In zijn kindertijd werd zijn voorganger Marciano zijn mentor en zijn zoon Adrian, zijn beste vriend.

Twee weken voor het hele land wegens COVID op slot ging, was Jonatan met een nieuwe baan begonnen. De volgende twee maanden werd het spannend, want niemand mocht meer naar zijn werk en inkomen had hij niet. Gelukkig had hij wat kunnen sparen en kon daar net van eten. Ook de kerken gingen op slot. In mei mocht Jonatan weer aan het werk als auto-elektricien, maar de kerk bleef op slot en zo kwam hij steeds vaker in onze online diensten.

Jonatan op zijn werk als auto-electricien
Vandeweek zei hij: “Ik denk dat jullie me kennen vanaf dat ik in de luiers zat. Ik ben zo dankbaar voor alle waardevolle lessen die ik in de jeugdkampen heb ontvangen. God heeft altijd voorzien: materieel met werk en eten - ik kreeg vaak maaltijden van de kerk - maar ook door jullie heen: emotioneel en geestelijk: jullie zijn als familie voor mij!”.

Niet alleen Jonatan, maar ook Yesiel uit Sucre en Talita en Baleri uit Oxamarca - allemaal jongeren die we van de jeugdkampen kennen - kwamen actief deelnemen in de diensten en jeugdbijeenkomsten via ZOOM. Vaak stellen ze ons levensvragen via WhatsApp. Ze zijn een verrijking voor de groep van Bet El, en zo brengt deze tijd toch een beetje het boerenland en de stad bij elkaar, jong dichter bij oud en kunnen we van elkaar leren.


DANKPUNTEN:
  • Baleri werd in december 2020 gedoopt
    In december werden in Oxamarca 22 mensen gedoopt door voorganger Gilmer. Voor ons een extra groot feest, want 6 van hen kennen we van de jeugdkampen en hebben we geestelijk mogen zien groeien. (foto Baleri)
  • We kregen een speciale gift voor de
    kidsclub waar we de vorige nieuwsbrief over schreven. Daarvan hebben we kinderbijbels mogen kopen voor 75 kinderen van 3 tot 12 jaar! (foto Rosalym)
  • We zijn enorm dankbaar voor de gift die we mochten ontvangen om ook dit jaar schoolspullen aan 131 basisschoolkinderen te mogen geven.
    Rosalym leert de kinderen lezen 
    met hulp van de kinderbijbels.

GEBEDSPUNTEN
  • In december moesten we ons kerk-lokaal ontruimen en hebben we alles in een klein kamertje opgeslagen. Daarom zullen we voor nu nog online diensten verzorgen, terwijl we evalueren wanneer we een begane grond kunnen bouwen op het stukje grond van de kerk.
  • Bid voor de scholieren van het binnenland, want er is geen of nauwelijks begeleiding en velen zien er daarom vanaf. We proberen het nieuwe jaar ook hulp te zoeken in de vorm van bijles via ZOOM.
  • Bid voor ons land, nu ook Peru in de tweede golf van COVID zit met als verschil dat er geen of nauwelijks preventieve maatregelen of opschaling heeft plaatsgevonden. Alle aandacht gaat naar de verkiezingen van april en alle (corruptie) schandalen daar omheen.

8 Jan 2021

Begin project schoolspullen

Vandaag zijn we begonnen met de organisatie van het schoolspullen en beurzen project in overleg met voorgangers Gilmer en Marciano.

Het hele schooljaar 2020 is op afstand geweest en online in het beste geval, maar via radio in vele dorpen. Vorig jaar hadden we gelukkig nog net de schoolspullen kunnen uitdelen vóór alles op slot ging (foto van de scholieren vorig jaar).

Aankomend schooljaar, in maart, zal het onderwijs iig op dezelfde wijze beginnen: thuisonderwijs. Gezien de tweede golf aan de kust is begonnen en hier snel oploopt, willen we zo snel mogelijk de schoolspullen naar het binnenland kunnen brengen

En we willen een beurzen-systeem opzetten zodat de leerlingen van de middelbare school het geld - dat normaal naar uniformen ging - goed kunnen investeren in printen en internet. Dat hebben de meesten niet in huis, maar moeten ze per half uur en per geprint blaadje betalen. 

Een heel gepuzzel, maar heel belangrijk om ze te helpen in deze toch al zo moeilijke tijd zonder hulp van leraren en vaak ook onvermogen van ouders.

Wilfredo & Judith