29 Jun 2010

Een zeer bijzonder land!

Afgelopen weekend hebben we een bijzondere trouwerij bijgewoond. De reis naar het binnenland was dit keer niet om “het werk”, maar om de trouwerij van Fani en José mede te organiseren en bij te wonen.
José komt uit Piura aan de Peruaanse kust (Costa); en Fani komt uit La Conga del Granero, een klein dorpje midden in de Andes (Sierra), onderweg naar Oxamarca, waar we ook de Jeugdweekenden en Huwelijksconferenties verzorgen (verslag op ons weblog). Echt helemaal in het binnenland dus. Deze twee mensen hebben elkaar op de Bijbelschool in de Jungle (Selva) ontmoet, dan hebben we alle hoofdstreken van heel Peru gehad!

De bruiloft werd dus in het binnenland gehouden, maar volgens de gewoontes van de stad... er moest heel wat verbouwd en gesleept worden! Voor “onze mensen” was dit feest iets heel bijzonders. Wat natuurlijk wel heel erg typisch algemeen Peruaans is, is dat alles op ´t laatste moment geregeld moest worden en de ceremonie die eigenlijk om 3.00PM zou beginnen, pas om 5.00PM kon beginnen: Elsy en Wilfredo moesten alles nog hals over kop versieren, gezien de familie daar nog niet aan toegekomen was; de bruidegom kreeg om 5uur pas zijn trouwkostuum van zijn moeder, die later kwam, omdat ze het te vroeg vond ’s middags. Ondanks de avond-kou, maakte Wilfredo als ceremoniemeester er een mooi feest van! Alles heeft z´n charmes zullen we maar zeggen.

Eén van de grootste charmes is het Peruaanse landschap. De dag voor de bruiloft zijn we te paard naar oude ruines geweest: “Las Chullpas”, graftempels van de pre-Inca tijd. We zijn meer dan drie uur onderweg geweest (alleen heen vanauit Oxamarca) en weer lopend terug (nog eens drie uur), want de afdaling te paard is soms intensiever dan lopend. Juist door deze afstanden is het echt niet toeristisch, maar de tocht is de inspanning meer dan waard; iedere keer als je de bocht om gaat, kom je een nieuwe vallei binnen, waar de pracht van de schepping tastbaar wordt.

Aankomend weekend gaan we weer naar Sucre, waar het tweede jeugdweekend zal plaatsvinden. Ook daar komen weer allerlei jonge lui, die een paar uur moeten lopen en daarna vaak nog verder met de bus reizen, maar dat graag doen om weer samen opgebouwd te worden. We zien ernaar uit!


Tot volgende week!
Wilfredo en Judith

19 Jun 2010

In PERU zijn er ook Oranje-fans!

Vanochtend 6.30am (Peruaanse tijd)  begon de tweede voetbal-wedstrijd van Nederland, en natuurlijk moesten we vanaf hier ook "onze jongens" aanmoedigen. Pim en Luz hebben hun huis er erg mooi voor versierd, dus wij ook allemaal in het Oranje!

16 Jun 2010

Huwelijksconferentie in Oxamarca

uit: http://www.gerenfroukje.blogspot.com/

Er is hier veel gaande in deze “droge tijd” van het jaar. We moeten de activiteiten van het binnenland vooral in deze tijd plannen, omdat de wegen in de regentijd, oktober tot maart, onbegaanbaar worden. Nadat we net de leidersconferentie in Cajamarca afgesloten hadden, zijn we, na de nodige voorbereidingen, nog geen twee weken daarop met Godo en z´n vrouw Teresa naar Oxamarca vertrokken, om samen een echtparenconferentie (of: huwelijksconferentie) te leiden. We hadden daar al eerder een huwelijksconferentie gehouden, en toen kwamen er zoveel echtparen op af, dat we nu vooraf al bekend gemaakt hadden, dat we niet meer dan 40 echtparen zouden kunnen inschrijven, om veel intenser aandacht te kunnen schenken aan de mensen.

Zo startten we uiteindelijk met 39 echtparen (78 deelnemers), waarvan er slechts 9 christenen waren. De studies die Godo voor de echtparen had voorbereid, waren heel open en zonder er doekjes om te winden. Iets wat vooral in de bergdorpen, maar ook in de stad, totaal niet voorkomt. Over “zulke dingen praat je niet”. Ik stel me zo voor, dat dit in Nederland het geval was in de jaren ´20 van de vorige eeuw. Een voorbeeld: iets wat je nauwelijks zult zien, is dat echtparen hand-in-hand lopen. Maar daar komt, dank zij de conferenties verandering in: vanaf het moment dat de lessen beginnen, is het “verplicht” hand-in-hand te lopen! In het begin is dat voor de meesten nog heel vreemd, maar een poosje daarna, genieten ze er zichtbaar van!

Tijdens de avonduren werden er films vertoond:
De eerste film liet het gevaar van alcohol/drank zien: de destructieve werking op het gezins- en huwelijksleven en het herstel daarvan, als mensen van verslaving bevrijd worden. Het was het waargebeurde verhaal van twee alcoholisten, waarvan de ene wel hersteld werd en de andere weigerde vergeving en herstel te ontvangen. Het is hier zo´n enorm bekend gegeven in Peru, dat iedereen het begreep. De tweede avond vertoonden we de ook in Nederland bekende film: “Fireproof” (vuurbestendig). De stoere brandweerman Caleb Holt heeft tijdens zijn werk één motto: laat nooit je partner in de steek. In zijn thuissituatie is dit echter een ander verhaal. Zijn huwelijk met zijn vrouw Catherine is nagenoeg op de klippen gelopen. Wanneer ze een scheiding willen aanvragen, grijpt Calebs vader in. Hij vraagt aan zijn zoon om mee te doen met het experiment 'The Love Dare', waarin Caleb 40 dagen zich inzet om de liefde van zijn vrouw terug te winnen.

Verschillende echtparen reageerden op de uitnodiging om van-nu-af-aan met Jezus en Zijn Woord verder te gaan, elkaar te vergeven en hun huwelijk een nieuwe start te geven. Op de foto´s zie je een aantal, dat op die uitdaging “Ja” gezegd hebben. Er kwamen jonge echtparen tot bekering en we vragen jullie gebed voor hen, dat ze ook de verandering in hun huwelijk en gezin zullen proeven en de diensten in de Gemeente van Oxamarca zullen gaan bijwonen. Bid ook voor Gilmer, de voorganger van de Gemeente; hij heeft eigenlijk geen sterke pastorale bediening, maar is organisatorisch en sociaal enorm begaafd. Beide bedieningen zijn nodig en daarvoor bidden we al geruime tijd.

Tot slot vragen we vast je gebed voor het geplande jeugdweekend in Sucre, waar Wilfredo en Judith verantwoordelijk voor zijn. Dat hopen we te realiseren op 2, 3 en 4 Juli.

Heel hartelijk dank voor je geestelijk mee-strijden. We zijn ons steeds meer bewust, dat we dit alles nooit zonder jullie gebeden zouden kunnen realiseren. Dus: nogmaals heel hartelijk dank voor jullie aandeel in dit hele proces.

Luister ook naar de gebedstelefoon, waar ik elke 2 weken nieuwe gebedspunten inspreek. Het nummer is: (in Nederland) 040 2424466.

Gegroet uit Cajamarca, ook namens Wilfredo en Judith:
Ger en Froukje

11 Jun 2010

Eerste leidersconferentie in Cajamarca

uit: http://www.gerenfroukje.blogspot.com/

Op het moment dat ik verslag uitbreng over de driedaagse conferentie van voorgangers/oudsten uit de bergdorpen, hebben we die net een paar dagen geleden afgesloten. Zoals je weet, was dit de eerste keer dat we de lessen en Bijbelstudies in Cajamarca-stad gaven. Dit jaar hopen we dat nog 2x te doen. Dat betekent dus dat we, zoals tot nu toe gebruikelijk, niet afreizen naar de dorpen, maar we ontvangen nu de voorgaande broeders bij ons thuis- nou ja: “thuis” wil niet zeggen in ons huis, maar in de stad waar we wonen n in de kerk waar we bij aangesloten zijn.

Het was best spannend: zullen ze komen of...? Je zult je je misschien afvragen: “Waarom dit risico nemen?” De reden is de volgende: Als we de lessen in de dorpen geven, dan is het werk van de mensen op het land of met het vee, soms letterlijk naast de kerk. Dus is de verleiding heel groot om even de kerk uit te lopen, om te kijken of alles nog goed verloopt. En als dat niet het geval is, dan blijven de mensen zelfs urenlang weg of komen helemaal niet meer terug tot de volgende morgen! Verder loopt daar de talrijke kinderschare in-en-uit en is het soms niet mogelijk om boven de (meestal toch wel vrolijke) herrie uit te komen met natuurlijk stemvolume. Vandaar dat we de keuze maakten om nu de studies te geven in Cajamarca-stad. We verwachtten zo´n 40 voorgangers, en er kwamen er 37. We mochten die dagen het kerkgebouw in Cajamarca gebruiken. Daar konden de mannen-broeders ´s nachts ook slapen en, omdat er ook een keuken is, hoefde niemand tijdens de conferentie ergens anders heen. Kortom: het was echt een succes en iedereen was erg enthousiast!

De activiteiten startten op maandagavond met een film: “Behind the Sun”. Vooral ook om het blikveld te verruimen van mensen die geen idee hebben, van wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt en vooral ook om te leren bidden voor Christenen die geen mogelijkheid hebben om vrij hun geloof te beleven en te belijden. Judith gaf vooraf uitleg over wát de “Islam” inhoudt en wat de consequenties zijn voor Christenen die in een Moslimland leven.

De 2 dagen daarna, waren echte studiedagen met onderwerpen als: “Volwassenheid en Leiderschap”. Deze studie werd door Gilmer gegeven, de voorganger uit Oxamarca. Hij is één van de mensen waar we in 2001 het werk in het binnenland mee zijn begonnen. Hij is een geweldige collega en arbeider. Niet direct een pastor (“herder”), maar wel een goede leraar, die anderen weet te motiveren en te inspireren. “Hoe vorm je toekomstige leiders”, was de volgende studie, die ikzelf voor m´n rekening nam. Meestal willen “onze” mensen daar niet aan denken, maar er zal toch een tijd komen dat zijzelf alles moeten doen, zonder onze directe hulp. En ook dat zijzelf nieuwe leiders moeten aanstellen, die door hen zijn opgeleid. Zijzelf willen daar liever niet over praten en worden zelfs emotioneel als we voorzichtig proberen uit te leggen, dat er misschien een moment komt dat we hier niet meer zijn...Voor Froukje en mij zijn dat ook geen vrolijke onderwerpen, maar het is de realiteit.

Wie ons daar geweldig goed bij helpt is onze dochter Judith. Meestal geven zij en haar man Wilfredo lessen aan jonge mensen, vooral jeugdleiders, en dat doen ze echt “fenomenaal” met, ik hoop dat het óók zo in het Nederlands heet: “Dynamische Activiteiten” (praktische workshops en actieve spelletjes). De groep wordt daarbij opgedeeld in een aantal kleine groepjes van 4-8 personen, die bepaalde problemen moeten oplossen en dat doen ze zó verschrikkelijk goed; het helpt hen vraagstukken op te lossen vanuit hun eigen context en belevingswereld, met de middelen die zij voorhanden hebben. Echt fantastisch!! Het is mooi om te zien hoe hard de kerkleiders met bepaalde thema´s aan de slag gaan, om het vervolgens aan de rest van de groep voor te leggen en zo samen nog meer te leren.
Die dag werd ook weer afgesloten met een film over de gevaren van alcoholisme -- één van de grootste gevaren in de dorpen, maar ook hier in de stad.

De tweede dag, gaf de voorganger van onze kerk in Cajamarca-stad een uitstekende studie met als thema: “Geloof, Gewoonten en Wetticisme “. Het wetticisme is een grote vijand van blijdschap en vrede; en niet alleen in de bergdorpen. Het staat voor starheid, dorheid en bureaucratie in het geloof. Voor regelzucht, te veel hang naar tradities, et cetera. Dan worden zaken als “welke kleding je draagt” belangrijker dan je persoonlijke relatie met God. Het vormt een continue bedreiging van de vrede met- en ín- God.

Wilfredo gaf daarna een studie over “Sektes en de Bijbelse fundamenten”. In de dorpen waar we werken, vormen vooral de uit Brazilië geïmporteerde “Welvaarts-sekten” een voortdurende bedreiging. Hun leringen zijn geworteld in hebzucht, overgoten met uit hun verband gerukte Bijbelteksten. En dat maakt ´t zo gevaarlijk! Er zijn al heel veel kerkjes in de campo uit elkaar gegaan, juist daardoor. Ook deze dag werden door Judith op-de-praktijk-gerichte opdrachten gegeven, om die in kleine groepjes uit te werken en daarna aan de rest te tonen: wat de gevolgen van extreme sektarische leringen zijn in het praktisch gemeente(be)leven. Deze dag werd afgesloten met Lofprijs en Bedieningen.

De laatste dag heb ik een studie gehouden over “Hoe een gemeente te leiden” en daarin vooral toegespitst op het karakter van de voorganger. Dat is een onderwerp, waar nog niet het laatste woord over ge-“preekt” is en daar zal de twee volgende voorgangers-conferenties nog op doorgegaan worden, want: we kwamen tijd tekort. Het is ook heel bijzonder dat er zo actief meegedaan is, van begin tot eind. Deze mensen hebben soms niet de basisschool kunnen afmaken, zijn niet gewend in de schoolbanken te zitten, maar hebben toch ontzettend hard gewerkt en zijn vol moed en nieuwe informatie weer terug gekeerd naar hun kerkjes. Het was allemaal heel intensief, maar enorm nuttig en feestelijk, zó zal ik het maar kort beschrijven.

Vandaag gaan we weer op reis naar een dorp (Oxamarca), waar we een huwelijksconferentie met zo´n 40 echtparen zullen hebben, waar de meeste stellen nog geen Christen zijn. Bid ook voor hen; ook al is ´t deze keer “met terugwerkende kracht.”

Heel hartelijk dank en heel hartelijk gegroet, ook namens Froukje en Wilfredo&Judith:
Jullie Ger Prakken

Wilfredo & Judith