31 Dec 2019

Resumen 2019





Hemos tenido un año bastante movido emocionalmente, pero Dios nunca nos dejó: Isaías 43:2

Samenvatting 2019





We hebben een bewogen jaar gehad. Bergen en veel dalen, maar God was erbij! Jesaja 43:2


24 Dec 2019

Al finalizar el año 2019

Cuando el año está llegando a su fin, miramos "automáticamente" hacia atrás. Tuvimos un año en el que nos despedimos de papá Ger y hermana Ana, entre otros. Pero en el que también pudimos mudarnos a nuestra nueva casa y hacerla cada vez más habitable y mas "hogar". Un año en el cual se nos permitió visitar a los adolescentes en la jalca de Celendin y acercarlos mas a Dios y pudimos ver el trabajo de los niños y adolescentes en nuestra iglesia Bet-El creciendo poco a poco. 

Al mismo tiempo, nos preparamos para los proyectos de utiles escolares que ya están comenzando en enero, con los cuales queremos ayudar a niños y adolescentes de familias pobres a terminar su escuela y colegio. Esther y Christina ahora tienen vacaciones. Las clases iniciarán nuevamente en marzo. Christy acaba de cumplir 4 años. Aunque es pequeña, es una niña que sabe muy bien lo que quiere. Esther tiene casi 8 años y es una verdadera "hermana mayor" para Christy: la cuida. A Esther le gustaría llevar un curso de pintura durante las vacaciones y tal vez también pueda enseñarle a escribir Holandés, porque su lectura es excelente. Trabajamos mucho en el jardín con Christy; ella lo hace bien y hay mucho que hacer, porque la lechuga, el puerro y el maíz ya están creciendo rápidamente. 

Estamos extremadamente agradecidos por los amigos, la familia y las iglesias que nos apoyan. ¡Sin ustedes, este trabajo no sería posible y sin su apoyo, oración y amistad,la vida tendría mucho menos color! ¡Muchas gracias! 

Con Cariño, 
Wilfredo/Judith, Esther y Christina


22 Dec 2019

Feestdagen 2019

Als het jaar bijna ten einde loopt, kijk je “automatisch” even achterom. We hebben een bewogen jaar gehad, waarin we afscheid namen van onder anderen vader Ger en zus Ana. Maar waarin we ook ons nieuwe huis mochten intrekken en steeds meer bewoonbaar en eigen maken. Waarin we tieners hoog in de bergen dichterbij God mochten brengen en we het kinder' en tienerwerk in onze gemeente Bet-El beetje bij beetje mochten zien groeien. Tegelijkertijd kijken we vooruit, naar de projecten die al alweer in januari van start gaan, waarmee we kinderen en tieners van arme gezinnen willen helpen hun school af te kunnen maken.

Esther en Christina hebben nu “grote vakantie”. In maart zullen de lessen weer van start gaan. Christy is net 4 jaar geworden. Al is ze wat lengte betreft klein, is ze een pittig dametje. Esther is bijna 8 en is een echte “grote zus” voor Christy: zorgzaam. Esther wil in de vakantie graag een verfcursus doen en misschien lukt het om haar ook Nederlands te leren schrijven, want lezen gaat uitstekend. Met Christy gaan we veel in de tuin werken; dat doet ze goed en er is genoeg te doen, want de sla, prei en mais groeien al hard.

We zijn enorm dankbaar voor vrienden, familie en meelevende gemeentes. Zonder jullie zou dit werk niet mogelijk zijn en zonder jullie steun, vriendschap en gebed zou het leven een stuk minder kleur hebben! Heel hartelijk dank! Klik op het filmpje.

Liefs uit PERU,

Wilfredo&Judith  Esther en Christina



Andere Links:

20 Dec 2019

Schoolproject 2020

Tussen alle kerstvieringen door denken we vast vooruit.

Het schooljaar wordt hier nu afgesloten, maar in januari beginnen we weer met het project om arme kinderen te helpen hun school af te kunnen maken.

Dat doen we door schoolpakketten de geven van 15-20 euro per kind aan +/- 200 basisschoolkinderen en prestatiebeurzen voor +/- 20 tieners voor 100 euro per jaar.

Help je ook mee?

https://youtu.be/nMJWeACrlms


15 Nov 2019

Met mandarijnen bouw je geen kerk... toch?

MET MANDARIJNEN BOUW JE GEEN KERK... TOCH?

Garage sale in BET EL
Garage sale
We hadden alle spulletjes mooi uitgestald in de kerk. Speelgoed, een oude TV, tweede hands kleren en nog wat schoenen. Esther en Christy zaten klaar voor de verkoop van popcorn en gelatine. We huren op het moment een ruimte voor de gemeente. Ook al hebben we een stukje grond kunnen kopen, bouwen is duur. Dus sparen we al een paar jaar om te kunnen beginnen aan het kerkgebouw en studentenkamers voor arme jongeren uit het binnenland. 

We waren nog maar net binnen toen we van onze penningmeester hoorden dat we waarschijnlijk in december het pand moeten verlaten. Dat is sneller dan gedacht. Zo snel stamp je geen gebouw van de grond. Wat moeten we dan? In ieder geval vandaag hard werken! 

Slechte zaken
Er kwamen weinig mensen langs. Een groot sportevenement in de stand had onze potentiële klanten weggelokt. Een oude man nam een jas mee, vrienden namen de TV mee en een jong gezinnetje vond een jurkje voor hun dochtertje. Maar de "zaak" liep niet erg goed. Een bakfiets reed langs: een man van middelbare leeftijd, die mandarijnen verkocht. Hij stopte en kwam binnen. Hij zag een mooi paar bergschoenen. 20 soles stond erop (5 euro). Hij probeerde af te dingen tot 10. Nou, dat is wel weinig voor goede bergschoenen, vond ik. "Wat heeft u mee?". 11 soles. Nou ja, beter iets dan niets. Onderweg naar buiten zag hij een warme trui hangen voor 10 soles. Hij keek nogmaals in zijn zakken. "Vijf" zei hij, "Ik betaal de rest met mandarijnen." Ik denk: 8 is toch wel het minimum. We hebben te weinig opgehaald en met mandarijnen kan ik geen kerk bouwen... Hij ging zonder trui verder op weg met zijn bakfiets. 

Prioriteiten
's Avonds bleef ik aan deze man denken. Aan de nood, die hij waarschijnlijk heeft... wat maken die 8 soles dan nog uit! Wat had Jezus gedaan? Was hij er niet voor mensen in nood? Nee, met mandarijnen bouw ik geen kerkgebouw, maar misschien wel Gods werk en daarmee Gods kerk! 

Esther en Christy verkochten popcorn en gelatine voor de kerk.
Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik deze man de volgende dag alsnog de trui kon schenken, maar helaas heb ik 'm niet meer gezien. Het heeft me wel door elkaar geschud en doen inzien waar onze prioriteiten soms liggen. Wij willen God dienen, in woord en daad en Zijn liefde niet alleen prediken, maar laten ZIEN.

Waar liggen jouw prioriteiten deze kerst? Cadeautjes, lekker eten? Of de geboorte van de Redder, die kwam, nederig en arm, om de lijden en Gods liefde te laten zien op een heel andere manier dan men had gedacht. “Leer liever om goed en eerlijk te zijn. Spreek eerlijk recht. Zorg voor de arme mensen en de weeskinderen. Kom voor de weduwen op.” Jesaja 1:17


PERSOONLIJKE GEBEURTENISSEN

Workshop over voeding en hygiëne voor kinder-eetzalen.
In oktober mocht ik, Judith, een workshop geven over het verbeteren van voeding en hygiëne in kinder-eetzalen van Pan de Vida. In Nederland weet de meerderheid wat “gezond eten” is en dat het belangrijk is je handen te wassen. Toch ontbreekt hier vaak die essentiële informatie, wat het verschil maakt tussen voeding en ondervoeding.

Esther en Judith in Piura, waar de workshop over voeding was. 


GEBEDSPUNTEN

Danken
*In oktober hebben we de laatste leidersconferentie van dit jaar gehouden. Naast theologisch onderwijs, hebben we tijd genomen voor zelfreflectie en gebed. Het was een bijzondere ervaring: emotioneel en geestelijk.
*Een groepje tieners is via de huiskring in de kerk gekomen. Hector doet wekelijks Bijbelstudie met hen. Abigail en Efrani zullen choreografie met hen instuderen voor kerst. Het is leuk te zien hoe ze elkaar aansteken.
Gebedstijd tijdens de conferentie met de leiders
van de kerkjes uit de bergen.

Bidden
*Eén van de leiders van de kerken van het binnenland vertelde ons over zijn zoon, die hij naar Cajamarca heeft gestuurd om te studeren. Hij wilde hem een beter vooruitzicht geven dan hard werken op het land. Helaas is hij gokverslaafd geraakt en heeft pas geleden ook een zoontje gekregen. Bid voor dit jonge gezinnetje. En bid mee voor Gods voorziening voor een studentenhuis met begeleiding voor deze tieners. 
*We schreven eerder over Edward en Ivey uit Venezuela. Bijna een miljoen Venezolanen wonen in Peru en werk is schaars. Ze hebben nu beiden werk, maar Edward slaapt soms maar 3 uurtjes per nacht, omdat hij overdag een baan heeft en ´s avonds zijn vrouw helpt in haar baantje in een restaurant, om rond te kunnen komen.



PROJECTEN

In het vorige blad schreven we over Efrani, die hard werkt om haar middelbare school af te kunnen maken. We hebben giften gekregen om haar vier maanden te kunnen laten studeren. Daar zijn we enorm dankbaar voor. In maart begint het nieuwe schooljaar en dan hopen we haar te kunnen blijven ondersteunen met 50 euro per maand. Wilt U daarover nadenken? 

In december moet BET EL het pand verlaten en hopen we een tijdelijk onderkomen te vinden, maar tegelijkertijd de bouw van het kerkgebouw en studentenhuis te starten. Wilt U daaraan bijdragen? Stuur een gift en vermeld (per mail) daarbij “Bouw Bet El – Peru”. 

Tieners tijdens de Dag van de Bijbel.
Efrani links boven en Hector rechts boven


25 Oct 2019

Training voor Leiders van de bergdorpen


Naast de lokale Bijbelstudies in Sucre en Oxamarca, waarbij de leiders van de nabijgelegen kerkjes bijeen komen, organiseren we gezamenlijke Leidersconferenties in Cajamarca. Dit is belangrijk om de kerkleiders beter te kunnen toerusten en bemoedigen. De meesten van hen hebben de basisschool niet afgemaakt, werken de hele dag op het land en moeten 's avonds spreken in hun kerken. We proberen met deze conferenties handvatten te geven om te kunnen preken, beter leiding te geven en (huwelijks)pastoraat. We delen vandaag hun eigen getuigenis van de XIII Leidersconferentie, zodat je van hen zelf hoort waarom dit werk zo belangrijk is. 


Agustin tijdens een spelletje
Agustin (presbyter in Oxamarca): "In augustus dit jaar overleed mijn vrouw. Het is een moeilijke tijd voor mij. Na 53 jaar huwelijk, sta ik er weer alleen voor en was ik erg terneergeslagen. Ik wist ook niet of ik eigenlijk wilde komen. Toch voelde ik in mijn hart dat God zei dat ik moest komen. Gilmer belde me op dat hij al wegging en toen zei ik dat ik meeging. Toch kwam ik met de bedoeling het werk als presbyter over te dragen aan iemand anders. Ik voelde me niet meer bekwaam. De tijd hier samen heeft me weer opgepept; de batterij is weer geladen en ik weet dat, zolang de Heer me leven geeft, ik Hem wil dienen."


Domingo(rechts) tijdens de workshop
Domingo (voorganger in La Libertad): "Het valt niet mee om een preek te maken. Ik heb het nooit zo gedaan als dat we hier hebben geleerd. Ik heb er lang over gedaan, mijn hoofd deed gewoon pijn van het denken, we zijn een paar keer opnieuw begonnen. Maar ik ben erg dankbaar voor deze lessen, zodat we het Woord beter leren bestuderen en aan anderen kunnen leren."


Modesto: voorbede voor de kerken
Modesto (voorganger in Yanahuma): "Meteen als ik thuiskom, zal ik mijn vrouw meenemen naar de dokter. Ze is al een tijdje niet lekker, maar ik besteedde meer aandacht en geld aan mijn studerende kinderen. Ik heb hier ingezien dat ik niet voldoende voor haar heb gezorgd, dat ga ik nu doen! Bid alsjeblieft ook voor haar, ze heet Maria Victoria."


Gilmer (rechts) bestudeert
Bijbelstudiemateriaal
Gilmer (voorganger van Oxamarca): Gilmer is een man van weinig woorden en vooral daden. Het volgende vertelde hij dan ook niet zelf, maar hoorden we van iemand van zijn kerk. Gilmer is voorganger van de hoofdkerk in Oxamarca, maar ook verantwoordelijk voor het welzijn van 11 kerken in zijn regio. Hij heeft twee studerende kinderen in Cajamarca, wat het soms moeilijk maakt alle eindjes aan elkaar te knopen. Om die reden werd hem door zijn zussen aangeboden in Lima te kunnen wonen, met gegarandeerde betaalde baan. Toch heeft hij besloten in Oxamarca te blijven, een klein dorp in de bergen, werkend voor de Heer, voor de kerken en voor de kinderen die te eten krijgen in de eetzaal van Pan de Vida.

In november wordt Gilmer 50 jaar en wil de kerk hem in het zonnetje zetten, hem laten zien dat we hem waarderen en dat we ontzettend gezegend zijn met zijn toewijding. Tegelijkertijd bidden we dat zowel in Oxamarca als de buitenposten, jonge leiders op zullen staan om mee te lopen in deze weg en daarna het werk voort kunnen zetten.

11 Oct 2019

Nieuwsflits october


Dankpunten
 1. NIEUW JEUGDWERK: In september hadden we een weekend met 47 jongelui. Het was voor het eerst dat we dit deden in La Quinua, op ong. 3500 m hoogte. Het is wel even wat anders, omdat het erg koud is, nauwelijks water en latrines ipv wc´s. Toch zijn we enorm gemotiveerd dit vaker te doen, omdat het zo essentieel is Gods liefde met deze tieners, in afgelegen gebieden, te delen en te laten zien. Bid voor Elevi en Froilan, die in de kerk zijn begonnen met Jeugdwerk en bid voor Rosa, die door de weeks dit werk ondersteunt.

2. BEZOEK UIT NL: In augustus mochten we een groep van vijf vrienden uit de Vredekerk in Den Haag ontvangen. Ze hebben hard gewerkt in onze tuin, spelletjes gedaan met de tieners in het jeugdweekend inSucre, een eetzaal geverfd in Oxamarca en zelfs een Engelse les gegeven over Nederland en zijn tradities. We weten ons gezegend!

3. NATIONALE BIJBELDAG: september is in Peru de maand van de Bijbel. 29 september zijn we met een paar duizend mensen van verschillende kerken en denominaties de straat op gegaan, als dank voor Gods Woord, voor het voorrecht dat we hebben om erin de lezen en er vrij uit te onderwijzen. Ook de tieners van onze gemeente Bel El hadden enthousiast borden gemaakt om mee te lopen. Bid mee voor deze jongeren: David Sandi, Emerson, Nair, Victor, David en Esteys.


Gebedspunten
1. EFRANI: In onze laatste nieuwebrief en blog vertelden we over Efrani, die met 16 jaar hoofdkostwinner was voor haar oma en broer. We helpen haar nu om haar middelbare school af te maken. Ze doet het heel goed, ook al heeft het veel gekost om op niveau te komen, na een lange tijd rondzwerven in Venezuela en daarna hier. Haar oma vertelde dat er zelfs tijden zijn geweest dat ze niets te eten hebben gehad. Ze heeft de laatste tijd erg veel last van hevige migraine. Bid voor haar en bid ook voor Jesus (25 jr), haar broer. Door de moeilijke omstandigheden heeft hij zich verwijderd van de Heer.

2. CONFERENTIE: Van 21 tot 25 oktober zullen we de jaarlijkse Leidersconferentie in Cajamarca houden voor alle kerken van het binnenland waar wij mee werken. We verwachten tussen de 30 en 40 leiders, die we willen gaan toerusten en bemoedigen in het werk dat zij in hun dorpen doen. We zullen extra aandacht besteden aan huwelijkspastoraat, want meestal komen ze pas om hulp vragen als de bom al gebarsten is.

3. AGUSTIN: meteen na het jeugdweekend in La Quinua, gingen we door naar Oxamarca, omdat de vrouw van presbyter Augustin die nacht was overleden, na een paar maanden ziekte, artsen bezoeken, heen en weer Cajamarca, Celendin, Oxamarca. Hij was erg verslagen en verdrietig. Van zijn 9 kinderen, zijn twee Christen. Bid voor hem, dat God hem mag troosten en zijn geloof weer zal versterken.

4. AFSCHEID OMA: Afgelopen week is oma Froukje terug gegaan naar Nederland. Voor het eerst in 19 jaar zonder datum van terugkomst. Ze zal wel weer op bezoek komen, maar probeert in Nederland haar draai weer te vinden. Esther en Christina hebben het er best moeilijk mee. Er is afgelopen jaar veel veranderd in onze directe omgeving. Het huisje naast ons is donker en leeg. We missen haar (en opa) allemaal, maar de dankbaarheid voor alle herinneringen samen is nog veel groter.

Heel hartelijk dank voor jullie betrokkenheid,
Wilfredo en  Judith, Esther en Christina


 Klick op de (groene) links voor meer informatie of filmpjes.

11 Sept 2019

Jeugdwerk hoog in de Andes

We kwamen uitgeput thuis en nu pas een beeldverslagje kunnen maken van het Jeugdweekend.

47 jongelui. De meesten (nog) geen Christen. Eerste keer in La Quinua dat we een Jeugdweekend hebben gedaan. 3500 meter hoog.
In het begin konden we een speld horen vallen, zo stil was het aan tafel. De laatste dag vonden de vrouwen in de keuken dat er te veel kabaal was aan tafel 😅. Ze kwamen dus langzaam los en, ondanks de kou, stevige wind en steeds flink lopen tussen eetzaal en kerk, was t gezellig en goed!
Bid mee voor Elevi (degene die viool speelt) en Froilan, die pas geleden het jeugdwerk hebben opgepakt. Het was voor hen best emotioneel om weer afscheid te nemen.



Llegamos a casa exhaustos y recien tenemos tiempo y fuerzas para hacer un videito del Retiro del fin de semana.

47 jóvenes y adolescentes. La mayoría (aun) no cristianos. Primera vez en La Quinua que hemos hecho un retiro asi. 3500 metros de altura.
Al principio todo silencio y podíamos escuchar caer un alfiler, era tan silencioso en la mesa. El último día, las mujeres en la cocina sintieron que había demasiado ruido durante el almuerzo 😅. Entonces se habían soltado y, a pesar del viento frío y fuerte, y empinadas cuestas para caminar entre el comedor y la iglesia, ¡fue agradable y bueno!
Oren por Elevi (el que toca el violín) y Froilan, quien recientemente empezaron a trabajar con estos jóvenes. Fue muy emotivo para ellos despedirse nuevamente.

14 Aug 2019

16 jaar en kostwinner

Efrani was met 16 jaar thuis kostwinner geworden. Ze zorgde financieel voor haar oma Luz (74) en haar oudere broer Jesus (25). Efrani had in Venezuela net de 3de klas van de middelbare school afgemaakt, toen ze vertrokken wegens de slechte situatie in het land. Via Ecuador kwamen ze in Peru terecht en, in de zoektocht naar werk, uiteindelijk in Cajamarca.

Steeds verhuizen

Jehiely Efrani, broer Jesus en oma Luz
Zuster Luz vertelde dat ze verschillende kerken hadden bezocht en voelden dat ze onzichtbaar waren, tot ze bij ons kwamen. Een zondag na de dienst spraken we met hen en hoorden hun verhaal. Hoe Efrani en Jesus voor hun jongere broertje en zusje hadden gezorgd, toen hun ouders uit elkaar gingen; hoe ze steeds verhuisden binnen het land, tot ze niet meer konden en vertrokken.

Efrani werd in Cajamarca aangenomen om toetjes te verkopen in een winkelcentrum, terwijl haar broer koffie en gebak op straat verkocht en haar oma probeerde spulletjes te maken met haar meegebrachte naaimachine. Zo werd ze hoofdkostwinner met een loon van nog geen Euro per uur, en durfde ze niet meer te dromen over haar studie, waar ze zo van hield.

Terug naar school

L-R: Wilfredo, Christina, Judith, Efrani en Hector
in onze kerk BETEL
We hebben aangeboden haar te helpen. Ze studeert nu van 6.30 am tot 2.30 pm en ging daarna tot 9pm weer werken. Ze mocht haar boeken niet meenemen, dus het werd te veel. Oma Luz maakt inmiddels poppen en tasjes en verkoopt die. Haar broer heeft werk gehad en weet nog niet hoe verder, maar samen besloten ze dat Efrani zich beter kon richten op haar studie. Soms neemt ze tijdelijk werk aan om materialen te bekostigen voor school.

Het is pittig, Efrani is erg volwassen voor haar leeftijd, en ze doet het goed. Geestelijk en op school neemt ze het heel serieus. We zijn trots op haar en blij dat we haar daarbij mogen helpen! Helpt u mee om dit te kunnen voort zetten?

Hoe kun je helpen?

Elk jaar geven we tieners van arme gezinnen in het binnenland de mogelijkheid een prestatiebeurs te krijgen, zodat ze hun middelbare school kunnen afmaken. We willen ditzelfde voor Efrani doen, door het schoolgeld te betalen. Ze zal extra materialen zelf blijven kopen. We zoeken sponsors om samen 45 euro per maand op te brengen, in ieder geval tot het einde van dit jaar, van juli tot december 2019. Doe je mee? Stuur een gift en vermeld (per mail) het als “Studie Jehiely Efrani – Peru”

Efrani doet de dagopening tijdens een jeugdweekend

13 Aug 2019

Nieuwsflits Augustus

GEBEDSPUNTEN 

DANKEN: 
* In juli hebben we een bijzondere tijd gehad in het jeugdweekend in Oxamarca. Het thema was: Gemengde Gevoelens. We spraken over hoe je omgaat met gevoel en emoties, over liefde, depressie, woede en vreugde. Veel van hen openden hun harten, vertelden hun zorgen en vroegen gebed. 
Groep tieners die meedeed aan het jeugdweekend in Oxamarca.


Aanbidding en gebroken harten tijdens het jeugdweekend in Oxamarca.
* Sinds een maand doen we zondagschool tijdens de dienst. Voorheen was het op een ander tijdstip, omdat we maar één ruimte hebben. Nu gaan de kinderen naar de garage van een zuster, die om de hoek van de kerk woont en zo kan het hele gezin komen en ook nog beter opletten.
Denisse en Abigail geven les aan de kinderen


BIDDEN: 
* Bid voor ons land. In het eerste half jaar zijn meer dan 100 vrouwen vermoord door huiselijk geweld. Politie treed vaak wel op, maar door de algemene corruptie, komen de daders vaak snel weer vrij. Ook hier in Cajamarca zijn er schrijnende gevallen, zoals een meisje van 10 en een meisje van 16, die zijn bevallen van een kind van hun eigen vader. 


PERSOONLIJK 
Dit jaar lijkt voor ons een tijd van afscheid en verdriet te zijn. Na het afscheid van onze (schoon)vader Ger in februari, moesten we in juli afscheid nemen van Ana (53 jr), zus van Wilfredo. In juni werd bevestigd wat we vreesden, dat ze uitgezaaide schildklierkanker had. Ook in de hoofdstad Lima konden de specialisten niets meer doen. Het was een moeilijke tijd van acceptatie, maar ook van eenheid en herstel in de familie en vooral haar uitzien naar de Heer. We waren samen aan het zingen, toen de Heer Ana thuishaalde. Voor ons gemis, voor haar (en Ger) winst!
Zingend en huilend brachten we de kist van Ana naar de begraafplaats. Het is hier de gewoonte de kist van huis naar de begraafplaats te dragen, nadat er twee dagen en nachten is gewaakt. De kinderen namen de bloemen mee en broers (hier Wilfredo en Ruben) en andere familieleden droegen om de beurt de kist.

16 Apr 2019

En wat jij ook gedaan hebt, voor de minste van mijn broeders...

Na 7 dagen onderweg te zijn geweest, te voet en per bus, kwam Edward (45 jr.) in Lima aan, de hoofdstad van Peru. Hij werkte 2 weken als buschauffeur, maar degene die hem beloofde te helpen met zijn papieren, gaf hem zijn rijbewijs nooit meer terug. Teleurgesteld en met het weinige geld dat hij nog had, reisde hij verder en kwam naar Cajamarca, waar zijn schoonzoon ook al was. Het maakte niet uit waarin, als hij maar werk kreeg om te eten. Hij werkte een paar weken bij een autogarage, maar de eigenaar vernederde hem alleen maar en betaalde hem uiteindelijk niet.

Ivey en Edward 
Edward kwam op een zondagochtend onze kerk binnenlopen. Hij komt uit Venezuela. Liet daar zijn gezin achter op zoek naar een beter bestaan en geld te kunnen sturen, want zijn salaris ging bijna helemaal op aan één kilo vlees. Hij vertelde later dat hij toevallig langs de kerk liep en het verlangen had naar binnen te stappen en dat hij toen zijn hart uitstortte bij God. Zo kwam hij bij ons. Uitgeput: lichamelijk, emotioneel en geestelijk.

We kenden Edward nog niet. We hadden net een nare ervaring gehad met een bezoeker die zo in de kerk kwam en onrust zaaide. Toch weten we wat Jezus van ons vraagt in Matheus 5: 'Als iemand wat van je vraagt, geef het hem dan. En als iemand iets van je wil lenen, zeg dan geen 'nee''. Onze conclusie was: een kerk is een plek waar zondaars, criminelen en prostituees kunnen komen en een ontmoeting met God kunnen hebben. Waar we konden, hebben we Edward geholpen, financieel en met eten. Met kerst hebben we hem in huis uitgenodigd. Toen kwam hij met zijn vrouw en neefje, die juist die ochtend waren aangekomen na 5 dagen onderweg te zijn geweest uit Venezuela.
Edward (midden) en Ivey (2de van links)
met dochter (links van Edward),
 schoonzoon, kleinkinderen,
neefje Jhosmar en zwager Jhonny.

Inmiddels werken Edward en zijn vrouw Ivey als conciërges in een school. Het gezin is grotendeels herenigd. Afgelopen zondag zaten ze met z'n tienen in de kerk en nog eens drie gaan mee naar de huiskring. Is dat niet geweldig? Is dat niet waar we gemeente voor zijn? Hebreeën 13: “Verder brengen we Hem offers door vriendelijk, gul en goed te zijn voor andere mensen. Dat zijn offers waar God blij mee is.”

Laten we bidden voor Edward en zijn familie. Laten we bidden voor Venezuela!

15 Apr 2019

En cuanto lo hicisteis a uno de estos mis hermanos más pequeños, a mí lo hicisteis.

Después de haber estado en camino durante 7 días, Edward (45 años) llegó a Lima, la capital del Perú. Trabajó como conductor de autobuses durante 2 semanas, pero la persona que prometió ayudarlo con sus papeles nunca le devolvió su licencia de conducir. Decepcionado y con el poco dinero que le quedaba, viajó y vino a Cajamarca, donde ya estaba su yerno. No importaba dónde, si solo tuviera trabajo para comer. Trabajó en una mecanica durante algunas semanas, pero el dueño solo lo humilló.

Edward vino a nuestra Iglesia un domingo por la mañana. El es de Venezuela. Dejó a su familia atrás en busca de una vida mejor y poder enviar dinero, porque un salario se gastaba casi por completo en un kilo de carne. Más tarde nos conto que pasó por la iglesia y tuvo el deseo de entrar y luego quebrantar su corazón ante Dios. Así fue como llegó a nosotros. Agotado: físicamente, emocionalmente y mentalmente.

No conocíamos a Edward todavía. Acabábamos de tener una experiencia desagradable con un visitante que vino a la iglesia y causó desorden y desunion. Sin embargo, sabemos lo que Jesús nos pide en Mateo 5: "Si alguien te pide algo, dáselo. Y si alguien quiere pedirte algo prestado, no digas "no". Nuestra conclusión fue: una iglesia es un lugar donde los pecadores, criminales y prostitutas pueden venir y tener un encuentro con Dios. Donde estaba dentro de nuestro alcance, ayudamos a Edward, economicamente y con biberes. Lo invitamos a la casa por Navidad. Vino con su esposa y su sobrino, que acababan de llegar esa mañana, después de haber estado en camino desde Venezuela durante 5 días.

Edward y su esposa Ivey ahora trabajan en una escuela. La familia en gran parte se ha podido reunir de nuevo. El domingo pasado estuvieron en la iglesia entre diez y otros tres fueron al grupo familiar de la Iglesia. ¿No es genial? ¿No es para eso que somos Iglesia? Hebreos 13: “También le hacemos sacrificios a Él siendo amables, generosos y buenos con otras personas. Estos son sacrificios que hacen feliz a Dios ".

Oremos por Edward y su familia. Oremos por Venezuela!

15 Feb 2019

Dankdienst voor mijn vader´s leven

Vandaag hebben we een dankdienst gehad voor het leven van mijn vader. We missen zijn lach, we zouden hem een knuffel willen geven, maar bovenal hebben we vrede en zijn we dankbaar voor wie hij voor ons was.
Heel hartelijk dank voor alle berichtjes op Facebook, whatsapp, e-mails, kaartjes, telefoontjes en voor degenen die er vandaag in de dienst bij waren. We voelen ons gedragen en omarmd. Graag deel ik nog de tekst uit Filippenzen die ik vandaag in de dienst voorlas: “Leven betekent voor mij: leven voor Christus. Maar als ik sterf, betekent dat voor mij nog iets veel beters. Want dan ben ik bij de Heer. “

Hoy hemos tenido un culto de agradecimiento por la vida de mi papi. Extrañamos su sonrisa, nos gustaría darle un abrazo, pero sobre todo tenemos paz y estamos agradecidos por quien fue para nosotros.
Muchas gracias por todos los mensajes en Facebook, WhatsApp, correos electrónicos, tarjetas, llamadas telefónicas y por aquellos que estuvieron presentes en el culto de hoy. Nos sentimos apoyados y amados. Me gustaría compartir el versículo de Filipenses que leí hoy en el servicio: "La vida significa para mí: la vida para Cristo. Pero si muero, eso significa algo mucho mejor para mí. Porque entonces estoy con el Señor. "



9 Feb 2019

Agradecimiento por la vida de Ger Prakken

Unos días después de llegar juntos a Holanda, mi padre Ger Prakken se enfermó gravemente. Todo su sistema inmunológico se vio afectado y, aunque parecía mejorar primero, pronto empeoró. 
El jueves 7 de febrero, él fue al Señor, a quien tanto amaba. Aunque tenemos tristeza y sentimos una gran pérdida: nuestro sabio y divertido papá y nuestro abuelo amoroso; sabemos que hay fiesta en el cielo. Sentimos gozo porque ya no tiene ninguna limitación física y Dios nos rodea y nos consuela en cada momento con Su paz, que sobrepasa todo entendimiento.

¡Qué increíblemente grande es la sabiduría y el conocimiento de Dios! ¡Qué difícil es entender sus planes y explicar sus obras! Pero todas las cosas vienen de Dios, existen a través de Dios y son para Dios. ¡Para Él es todo honor por los siglos de los siglos! Amén Romanos 11: 33.36.

Si quieres venir: el servicio de gratitud por la vida de Ger (y las huellas que dejó) será el Viernes 15 de Febrero a las 13.00 en Geloofsgemeenschap Luctor et Emergo en Oldebroek. Desde las 12.00 puede despedirse de el en el mismo lugar. Enviaremos una tarjeta oficial (digital), pero ya puede ver la agenda si desea asistir.



Dankdienst voor het leven van Ger Prakken

Een paar dagen nadat we samen aankwamen in Nederland werd mijn vader Ger Prakken erg ziek. Heel zijn immuunsysteem werd aangetast en ook al leek hij eerst beter te worden, werd het al snel weer erger. 

Donderdag 7 februari is hij naar de Heer gegaan, waar hij zo veel van hield. Ook al hebben wij verdriet en een groot gemis: onze wijze, grappige papa en liefdevolle opa; weten we dat er feest is in de hemel. We voelen vreugde omdat hij geen enkele lichamelijke beperking meer heeft en God ons ieder moment met Zijn vrede, die alle verstand te boven gaat, omringt en troost.

Wat zijn Gods wijsheid en kennis toch onbegrijpelijk groot! Wat is het moeilijk om zijn plannen te begrijpen en zijn daden uit te leggen! Maar alle dingen komen van God, bestaan door God en zijn voor God. Voor Hem is alle eer voor altijd en eeuwig! Amen! Zo is het! Romeinen 11:33,36

Als je wil komen: de dankdienst voor zijn leven (en nalatenschap) zal VRIJDAG 13.00 uur 15 FEBRUARI in Geloofsgemeenschap Luctor et Emergo te Oldebroek zijn. Vanaf 12.00 uur kunt u afscheid van hem nemen op dezelfde locatie. De officiële (digitale) kaart zullen we nog sturen, maar zo kan het vast in de agenda, als jullie dit graag willen bijwonen.





18 Jan 2019

Ware rijkdom


Gezin van Lucy (uiterst rechts) tijdens de verjaardag 
van Abraham, hun jongste kind, haar man Julio 
en hun vier kinderen. Leo staat helemaal 
links met hun jongste in de armen.
De man van Lucy zat zeven jaar in de gevangenis. In die tijd, dat ze alleen voor haar kinderen moest zorgen en ze de eindjes aan elkaar moest knopen door een grote schuld die ze samen waren aangegaan, kwam ze in aanraking met een kerk. Eerst gingen de kinderen naar de zondagsschool en later nam ze zelf een beslissing de Heer te volgen. Dit had een grote impact op haar leven, in alle opzichten. Waar ze eerst continu conflicten had met haar buren, de familie van haar man, probeerde ze wat haar betreft vrede te houden. Tegelijkertijd kreeg ze een eigen identiteit, een beter zelfbeeld, waardoor ze durfde voor zichzelf en haar kinderen op te komen en andere keuzes te maken. Ook de schulden loste ze af en begon een spaarplan.

Lucy groeide op in een klein arm dorpje hoog in de bergen. Na de basisschool, hielp een oom haar financieel tot ze klaar was met de eerste klas van de middelbare school, maar meer zat er niet in. De mentaliteit van de rest van de familie is daarom nog steeds: laat je kinderen leren lezen en schrijven en dan moeten ze werken om thuis bij te dragen. Maar sinds Lucy het Evangelie heeft leren kennen, is ze anders gaan denken, zegt ze zelf. Ze wil dat haar kinderen studeren, een eigen beroep leren en verder komen in het leven, ook al krijgt ze daarin weinig steun van haar omgeving.

Groep tieners uit Oxamarca, 
die dit jaar een beurs kregen. Giler (rechts onderaan),
 15 jaar oud uit La Quinua, heeft ook een beurs 
gekregen als de beste van zijn klas. 
Hij komt uit een extreem arm gezin en 
ouders met een verstandelijke beperking. 
Hij begint in maart aan zijn laatste 
jaar en wil dan proberen ingeloot 
te worden bij een artsenopleiding.
Leo is de oudste zoon van Lucy. Hij is 15 en gaat naar de laatste klas van de middelbare school. Hij heeft het niet makkelijk gehad zonder vader. In de pubertijd schopte hij overal tegenaan. Op school ging het ook niet al te best. Tot hij vorig jaar een persoonlijke ontmoeting had met God, met de Heer, waarvan hij op de zondagsschool hoorde en die zijn moeder moed had gegeven om weer op te staan. 

Vorig jaar kwam hij helemaal niet in aanmerking voor een beurs, door zijn lage cijfers. Dit jaar blinkt hij zo ver uit, dat hij op school werd vrijgesteld voor wiskunde en zijn leraar hem gaat klaarstomen voor de Universiteit. Hij krijgt van ons een beurs om de middelbare school af te maken. Omdat het een prestatiebeurs is en hij goede cijfers heeft behaald, komt hij in aanmerking voor een staatsbeurs om naar de Universiteit te gaan. Leo wil graag Communicatiestudies volgen. Maar alles begon met een levens veranderende keuze voor God!



De vorige keer schreven we over de beurzen en schoolpakketten, die we jaarlijks geven aan de arme gezinnen van het binnenland. Voor 100 euro per JAAR sponsor je een tiener. In maart gaan de scholen weer van start. We zijn dankbaar voor de € 1005.29 die we hiervoor mochten ontvangen. We willen 23 tieners een beurs geven, omdat ze een 7 gemiddeld hadden het afgelopen jaar. 10 van hen gaan voor het eerst naar de middelbare school. Daarnaast hebben we 179 schoolpakketten samengesteld voor kinderen in 13 dorpen (€ 2500.-). Dus mocht je op je hart hebben een kansarm kind of tiener als Leo te willen helpen, je maakt een groot verschil! 

(mocht je een gift willen overmaken, vermeld het dan als “schoolproject Wilfredo&Judith”)

8 Jan 2019

Nieuwsflits januari

Allereerst een heel Gezegend en Voorspoedig 2019.
Het nieuwe jaar begonnen we afgelopen zondag met een hele mooie tekst uit 1 Petrus 4, die we graag met jullie delen:
“Wees gastvrij voor elkaar zonder te mopperen. Dien elkaar met de gaven die God uit liefde aan ieder van jullie heeft gegeven. Want dát is waarvoor God al die soorten gaven geven heeft…” En welke gaven heb jij gekregen om Hem en anderen te dienen?
Dankpunten
·         BEURZEN: Vorige week hebben we 22 beurzen mogen geven aan tieners van Oxamarca en Sucre, die allemaal het afgelopen schooljaar 7 gemiddeld hebben gehaald. Giler, 15 jaar oud uit La Quinua, heeft ook een beurs gekregen als de beste van zijn klas. Hij komt uit een extreem arm gezin en ouders met een verstandelijke beperking. Hij begint in maart aan zijn laatste jaar en wil dan proberen ingeloot te worden bij een artsenopleiding.

·       ESTHER: ´ons Sterretje´ wordt 10 januari 7 jaar. Ze heeft haar eerste klas van de basisschool uitstekend afgerond en daarom van haar juf een diploma gekregen. We gaan morgen een middag thuis knutselen met vriendjes en vriendinnetjes. Ze heeft de laatste tijd onrustige nachten en nachtmerries. Bid ook voor haar.

·       GIFTEN: Deze laatste week proberen we nog zo veel mogelijk inkopen te doen voor de bouw van ons huis. Het is racen tegen de klok. We hebben iemand ingehuurd om toe te zien op de voortgang als we weg zijn, want het is nog lang niet bewoonbaar en we hadden graag iemand daar in huis gelaten om op te passen als we weg zijn. Bid voor bescherming tegen diefstal tijdens onze afwezigheid. We zijn ongelooflijk dankbaar voor de extra giften die we onlangs kregen en op dit vlak Gods voorziening steeds weer mogen zien!
Gebedspunten
·         BET EL: bid voor de diakenen van Bet El die samen het werk van de kerk en huiskring op zich zullen nemen in onze afwezigheid. Marcela is op het moment in de hoofdstad Lima met haar zus, die een negatieve diagnose heeft gehad voor kanker. We zien haar misschien niet meer vóór onze reis. Esther´s man is in de regentijd vaker ernstig ziek. Hij heeft een chronische longaandoening. Bi voor kracht voor beiden. Bid ook voor Carmela en Richard. Carmela is deel van de leiding van de huiskring en haar man heeft pas geleden, na een tijd van afwezigheid, weer de keuze gemaakt om God te willen dienen.
·         SCHOOLPAKKETTEN: in maart gaan de scholen weer van start en daarom zijn we druk met het voorbereiden van de schoolpakketten voor de arme kinderen van het binnenland. We hebben de bestelling gedaan en lijsten gemaakt voor het uitdelen van de spullen. Lucy en Elsyta zullen de pakketten samenstellen, zodat het in 13 dorpen kan worden uitgedeeld. Bid dat alles op tijd klaar is.
·         REIS NAAR NEDERLAND: Bid a.u.b. voor een veilige en rustige reis met de kinderen. Bid voor onze gezondheid. Vooral voor Christina, die snel en heftig ziek wordt. We hebben van de kinderarts extra medicijnen meegekregen, maar hopen die niet te gebruiken. Ook al is het hier niet tropisch, zijn we hele lage temperaturen niet gewend.
Heel hartelijk dank voor jullie betrokkenheid,
Wilfredo en  Judith, Esther en Christina



Beurzen: Groep tieners van Oxamarca.
Rechtsonderaan Giler uit La Quinua. 
Esther met haar juf Leli
Voortgang van de bouw van het huis

Christy wil heel graag een echte sneeuwpop zien!
We zullen zien óf dat kan en
of het met die temperaturen nog leuk is J

Wilfredo & Judith