Wonderlijk nieuws te midden van de strijd

 De telefoon ging: een video-oproep, en ineens zagen we een grijnzende Gilmer: “ik mag naar huis!”. 

Ernstig ongeluk

Vier weken eerder was voorganger Gilmer gevallen in zijn dorp in de Andes: Oxamarca, waarbij hij nek en ruggenwervels brak, en ook nog een paar ribben. Over een hobbelweg werd hij, zonder nekbescherming, naar het dichtstbijzijnde stadje gereden. Daar konden ze niets doen: de radioloog was er niet. Hij werd naar Cajamarca doorverwezen. Verschillende CT-scans werden gemaakt. De dokters durfden het niet aan en stuurden hem met een ambulance naar de hoofdstad Lima: 16 uur onderweg. Veel pijn, schreeuwen en benauwdheid verder… er was gelukkig een bed voor hem!

Wéér werden CT-scans gemaakt, want in Cajamarca zijn geen goede machines; MRI kan alleen in grote steden aan de kust. Wéér werd ons gezegd: het ziet er niet goed uit: óf hij komt hier verlamd uit, óf hij komt er überhaupt niet uit.

Dit nieuws bracht ons terug naar de basis: niet geld, niet de beste specialisten konden hem helpen… God alleen… Gods genade alleen…

Verslagenheid

Eerst verslagenheid, vragen, wat nu? Gilmer is de spil van veel sociaal werk in zijn dorp. Hij beheert een eetzaal voor arme kinderen, die vaak alleen in een kamertje wonen om in Oxamarca te kunnen studeren. Hij zoekt ontwikkelingsprojecten voor het dorp, zoals de aanleg van waterleidingen of onderhoud van de (zand)wegen. Hij geeft onderwijs en bezoekt de 11 kerkjes die onder zijn verantwoordelijkheid vallen. In december schreven we nog over 22 nieuwe dopelingen.

Zijn gemeente voelde zich moedeloos en had veel vragen. Wilfredo kreeg het verlangen de kerk te bezoeken en daar een programma voor op te zetten. We kwamen met het leidersteam van Oxamarca en Sucre samen. Ook dáár hebben we samen gehuild en gebeden. We hebben daarna vier teams samengesteld en om de beurt bezoeken we de kerk in Oxamarca.

Getuigenis

Afgelopen weekend waren we in Oxamarca. We mochten de gemeente delen wat een groot wonder het is dat hun voorganger Gilmer überhaupt kan lopen! Dat de scans het bewijs zijn dat dit menselijk onmogelijk was. Gilmer is aan zijn ruggenwervels geopereerd, maar de artsen durfden het niet aan de nek aan te raken… op de scan leek het dat de wervels aan elkaar groeiden. Gilmer heeft alle kerkjes gebeld en zijn getuigenis verteld. Van het wonder, maar ook de strijd in het ziekenhuis, ook de pijn, en de momenten dat God mensen op zijn pad bracht en hem vrede gaf.

Vandeweek heeft Gilmer controle gehad met een nieuwe CT-scan van zijn nek. De medici hebben besloten dat opereren aan zijn nekwervels niet nodig is. Hij zal nog een maand een harde kraag omhouden en eind mei mag hij terugkomen. Hij doet zelf wat rek en strekoefeningen, maar therapie heeft hij niet gehad. Hij mag in principe naar huis, maar Oxamarca is een dorp, waar de huizen tegen de berg aan gebouwd zijn. Het terrein ongelijk en de trap in zijn huis smal en stijl. We zullen met hem overleggen wat wijs is.

De revalidatiearts hier in Cajamarca was in tranen zo blij met dit nieuws, te midden van zoveel slecht nieuws van vrienden en collega´s die het moeilijk hebben, dat we dit grote wonder mogen meemaken!

Dank!

Toen Gilmer verongelukte hebben we een fonds opgezet om hem en zijn familie te helpen, omdat veel ziektekosten niet gedekt worden. We zijn enorm dankbaar voor ieder die hier specifiek voor heeft gebeden en gegeven! Dit is voor hen een grote opluchting, want vast inkomen hebben ze niet!

Oscar

Afgelopen weekend mochten wij naar Oxamarca. Elke keer als we anderen mogen bemoedigen, worden we zelf net zo veel opgebouwd. Toen we met Oscar van het leidersteam voor het eerst samenkwamen, was hij onzeker, bedroefd. Nu deelde hij met ons hoe hij merkte dat God hem woorden in de mond legde en inzicht om te kunnen spreken voor de gemeente. We konden aan zijn houding zien dat hij gegroeid is! We mochten delen met de gemeente over onze eigen strijd in deze tijd, het verlies van dierbaren, en toch juist door dat verlies, anderen beter te kunnen begrijpen en te troosten.

Wilfredo geeft Bijbelstudies in Oxamarca

Jeugdgroep van Oxamarca

 

·  Dankpunten:

· Dank voor de 21 jaar die we als gemeente BET EL online mochten vieren.


· We kregen een paar zakken met mannenkleding, die door de mannenbroeders heel graag in ontvangst werden genomen. In deze tijd is alle hulp hartelijk welkom!

·  Gebedspunten:

- Blijf voor bescherming bidden. We zijn gelukkig zelf gezond, maar veel mensen om ons heen worden ziek en hebben geestelijke, emotionele en materiële hulp nodig.

· Bid voor bescherming van de teams die Oxamarca bezoeken. Ook geestelijk merken we weerstand. De eerste voorganger werd ziek in Oxamarca, de tweede was in quarantaine en kon niet gaan.

· Bid voor ons land, nu ook Peru in de tweede golf van COVID zit met als verschil dat er geen of nauwelijks preventieve maatregelen of opschaling heeft plaatsgevonden. Ook vaccinaties zijn geniepig eerst naar politici gegaan.

· Bid voor de politieke situatie. Er komt een tweede ronde voor de presidentiële verkiezingen met een kandidaat van extreem-links met relatie met terrorisme, en een rechtse kandidate van een partij die bekend staat om corruptie.

Blijf ons en ons land gedenken in gebed

De laatste tijd kijk ik eigenlijk nauwelijks naar het lokale nieuws, vooral omdat we weer druk zijn met online lessen van de meiden en s avonds bijeenkomsten van de kerk, maar ook omdat het elke dag weer hetzelfde is: ziekenhuizen zijn vol, zuurstof is op, mensen zijn ten einde raad.

Ook van onze gemeente krijgen we regelmatig telefoontjes, omdat er vrienden en familieleden ziek zijn en zuurstof nodig hebben. We hebben eerder een zuurstoffles hiervoor kunnen kopen, maar die is al uitgeleend. Een gemeentelid zou gisteren uit het ziekenhuis worden ontslagen en kreeg ineens hartproblemen, een bevriende voorganger heeft het erg benauwd maar wil niet naar het ziekenhuis, gezien men zelfs in tenten buiten ligt (en ´s nachts kan het 3-4 graden zijn). Andere gemeenteleden rouwen het verlies van een vader, terwijl de rest van het gezin nog probeert eruit te komen.

Ook de voorganger van Sucre en zijn hele gezin zijn ziek geweest. Het was best kritisch vorige week, maar pas deze week kregen we dat te horen. Hij werd in Oxamarca ziek, toen hij de kerk daar bezocht als ondersteuning nu Gilmer er niet kan zijn. Hij was dus in Sucre al aangestoken, waarschijnlijk door zijn zoon, maar kreeg in Oxamarca hevige koorts.

Aankomend weekend gaan wij naar Oxamarca. Wilfredo, Judith en Christy. De grotere meiden blijven bij oma in Cajamarca. In de huidige situatie best spannend en we hebben een aantal voorwaarden om het risico te verkleinen, zoals een grotere ruimte met open ramen om de kerk-bijeenkomst te houden.

Dit alles geeft ook lichamelijk spanning voor ons. Blijf voor ons en met ons bidden, ook voor onze gemeenteleden en hun families. Deze keer is het erger dan vorig jaar, maar nu is er geen quarantaine, want er is geen geld meer.

Dit is ons gebed:

Blog Update Gilmer

>>Wie is Gilmer?<<

    Training in de bergen

    Eetzaal in Oxamarca

    Hulp schoolpakketten

UPDATE

**14/04/2021**

Gisteren heeft Gilmer controle gehad met CT-scan van zijn nek. De medici hebben besloten dat opereren aan zijn nekwervels niet nodig is. Hij zal nog een maand een harde kraag omhouden en eind mei mag hij terugkomen voor controle. Hij doet zelf wat rek en strekoefeningen, maar therapie heeft hij niet gehad.Als we eraan denken dat hij drie ruggenwervels en drie nekwervels gebroken had, dat ze zeiden dat hij hier of verlamd, of niet uit zou komen, kunnen we alleen danken voor het grote wonder in zijn leven!
Hij mag in principe naar huis, maar Oxamarca is een dorp, waar de huizen tegen de berg aan gebouwd zijn. Het terrein ongelijk en de tram in zijn huis smal en stijl. We zullen met hem overleggen wat wijs is.
De revalidatiearts hier in Cajamarca was in tranen zo blij met dit nieuws, ten midden van zoveel slecht nieuws van vrienden en collega´s die het moeilijk hebben.

**16/03/2021**

Vanmiddag kreeg ik een video-call. Ik dacht dat het Enedina was en ineens zag ik een grijnzende Gilmer! Hij zat in de auto onderweg naar zijn zus in Lima. Vandaag hebben de medici besloten hem een maand naar huis te sturen. Gisteren zeiden ze nog dat hij over een week de tweede operatie aan zijn nek zou ondergaan. Een aantal van hen hebben de verwachting dat de nekwervels misschien “vanzelf” kunnen aangroeien, zo niet dat zal over een maand alsnog de operatie worden ingepland. Hij kan voorzichtig lopen en bijvoorbeeld zichzelf douchen. We hebben hem natuurlijk op het hart gedrukt vooral rustig aan te doen, maar we kunnen met z´n allen niet anders concluderen dat er nog steeds wonderen gebeuren en dat God nog steeds een plan met zijn leven hier op aard heeft!

**14/03/2021**

Gisteren mocht Enedina eindelijk een keertje bij Gilmer komen… Ze belde me daarna opgelucht, toch een beetje bezorgd en verwonderd op.

De dokters hadden gezegd dat Gilmer na de eerste operatie aan de ruggenwervels, twee weken in het ziekenhuis moest wachten, en dan aan de nekwervels moest worden geopereerd. Er waren nog een heel aantal complicaties met een bloedprop in een slagader, en het risico van beschadiging aan het ruggenmerg natuurlijk.

Na de eerste operatie werd een CT scan gemaakt en de indruk is dat de nekwervels misschien aangroeien (?!). Na twee CT scans en een MRI die eerder bevestigden dat niet 1 maar 4 wervels beschadigd waren in de nek, is dit zeer bijzonder nieuws!!! Het plan van de specialisten is aankomende week Gilmer naar huis te sturen, nadat nog een CT scan is gemaakt. Hij blijft natuurlijk in LIMA en houdt de kraag nog steeds om, maar hij loopt al wel voorzichtig zelfstandig. Twee weken erna wordt weer geëvalueerd wat de noodzaak is van operatie aan de nek.

We blijven meebidden en strijden, want Gilmer voelt dat hij steeds geestelijk wordt aangevallen, maar hij merkt ook heel reëel hoe engelen om hem heen staan en beschermen!

Dit weekend is een team van Sucre naar de kerk in Oxamarca gegaan om ze te bemoedigen en zo zullen we om de beurt de gemeente daar bezoeken om de zorgen van Gilmer en Enedina als voorgangers te verlichten.

**12/03/2021**

De dag na de operatie werd gemeld dat ze toch 2 weken willen wachten vóór de volgende operatie kan plaatsvinden, en dat was eigenlijk in eerste instantie ook onze verwachting. Vergt wel weer veel geduld.

Vandaag moest Enedina slippers afgeven, omdat ze gingen proberen Gilmer te laten zitten (misschien staan) om hem te wassen. Spannend, want de nekwervels zijn nog niet geopereerd. Enedina heeft gevraagd of ze één keer bij hem mag komen met alle nodige voorzorgsmaatregelen. Misschien zou dat morgen, zaterdag, kunnen. We hopen en bidden dat dat inderdaad kan. 

**09/03/2021**

Gilmer is net uit de rug-operatie gekomen. Het is goed gegaan en hij blijft nog even in observatie. Afhankelijk van hoe hij bijkomt zal dan over 1 tot 3 dagen de operatie van zijn nekwervels zijn, wat een groter risico is. Maar niets is onmogelijk. 🙌

**06/03/2021**

Exact drie weken geleden kregen we slecht nieuws uit Oxamarca. Gilmer, de voorganger van de kerk en omstreken van Oxamarca, was gevallen en werd met spoed naar Celendin gebracht. Al snel werd duidelijk dat het ernstig was en na veel strijd is het gelukt hem na een week in Lima te krijgen. Daar zijn betere specialisten, ook al is de situatie in een staatsziekenhuis in deze pandemie, verre van ideaal. Zijn vrouw Enedina heeft 1x per dag kort telefonisch contact met de behandelend arts, maar mag hem niet bezoeken. Via een verpleegkundige is er misschien 1x per week direct telefonisch contact met Gilmer, en dat is vanzelfsprekend heel emotioneel en moeilijk, omdat het erg veel geduld vergt.

Gisteren is een datum geprikt voor de eerste operatie: dinsdag 9 maart. Er zijn namelijk drie aandachtspunten: drie gebroken nekwervels, drie gebroken ruggenwervels en drie gebroken ribben. Ze zullen beginnen bij de rug. Afhankelijk van herstel zal dan een tweede operatie volgen om de nekwervels vast te zetten. Het zijn erg risicovolle operaties en we zijn ons ervan bewust dat we een Gods wonder vragen om Gilmer hier doorheen te halen. Blijf met ons mee bidden en strijden.

Gisteren, vrijdag 5 maart, zijn we samengekomen met de leiders van Oxamarca en Sucre om een programma op te zetten om de kerk in Oxamarca bij te staan. Jullie kunnen je voorstellen dat het grote impact heeft gehad op de gemeente en ze een steuntje in de rug nodig hebben. Met vier teams uit Sucre, Oxamarca en Cajamarca zullen we wekelijks onderwijs en diensten houden voor de komende drie maanden. We merkten gisteren dat het nodig is om dit samen te dragen, samen te komen en elkaar te bemoedigen in deze storm voor de familie van Gilmer, maar ook de gemeente waar hij leiding aan gaf.

We zijn enorm dankbaar dat er op het moment geen zorgen zijn over de financiën. We weten niet precies hoe het zich verder zal ontwikkelen, maar als het langer duurt, zouden ze een appartementje moeten huren, wat ongeveer 300-500 euro per maand kost, naast de dagelijkse kosten van eten (30 euro per dag) en vervoer en extra medicijnen. Jullie bijdrage is van harte welkom! Dat kan dan via Z&G t.n.v. Gilmer Machuca (laat dat dan aub ook via de mail weten om het meteen aan ze te geven).

**01/03/2021**

De dokters hebben vandaag kort uitgelegd dat ook een belangrijke ader is geraakt. Vóór de operatie willen ze iig zien dat positief wordt gereageerd op de medicijnen (slinken wat opgezet is) zodat het risico tijdens de operatie kleiner wordt. Daarom wordt donderdag pas weer bekeken wat de situatie is, vóór er gezegd kan worden of Gilmer de operatie kan ondergaan.

Het wachten wordt steeds moeilijker, zeker omdat er nauwelijks contact is met Gilmer zelf. Sinds vrijdagmiddag hoort de familie niets meer van hem. Dat is zwaar, zeker voor zijn vrouw Enedina. 🙁 

**27/02/2021**

Het is bijna een week geleden dat G2ilmer in Lima aankwam en werd opgenomen voor nader onderzoek in het staatsziekenhuis. De reis in een ambulance over de weg was zwaar en het is werkelijk een wonder dat ´ie het heeft gehaald, en dat zeggen de dokters ook!

De specialisten zijn er duidelijk over dat de situatie en operatie heel riskant zijn. Gister zijn ze begonnen met een aantal medicijnen toe te dienen, om te zien hoe Gilmer erop reageert, gezien hij bepaalde medicijnen niet tolereert. 

Als alles goed gaat, kan hij maandagmiddag worden geopereerd aan de nekwervels door drie neurochirurgen. Dat is al ingewikkeld genoeg. Daarna wordt bepaald hoe verder, omdat nog eens drie ruggenwervels en drie ribben gebroken zijn.

Hou Gilmer en Enedina aub in gebed!

**26/02/2021**
Van dinsdag tot donderdag is er geen contact meer geweest met Gilmer, maar wel met de medici.
Vier neurologen hebben naar de scans gekeken en bepaald hoe de operatie zal zijn. Eerst zullen alleen de nekwervels geopereerd worden, want die vormen het grootste risico van complicaties. Drie hoge ruggenwervels en drie ribben zijn ook gebroken, maar dat zal later komen. De meeste benodigdheden voor de operatie worden door het ziekenhuis gegeven. (hier in Cajamarca moeten we eerst op zoek naar platina plaatjes en schroeven wat duizenden kost) De botmatrix (soort van bot-lijm) heeft de familie gelukkig kunnen vinden. Vanmiddag zal de dokter overleggen wanneer de operatie kan plaatsvinden. Wegens COVID en de overvolle ziekenhuizen is dit ook een gebedspunt.

Ons gebed de hele week was dat God mensen zou zetten rondom Gilmer, om beter voor hem te zorgen en rust en vrede te ervaren. Hij kan zich nauwelijks bewegen en niet zelf eten of naar de wc. Gisteravond belde hij Enedina met de telefoon van een verpleegkundige, om te zeggen dat het beter gaat en om te horen hoe alles vordert. Medici zijn hier niet gewend veel te communiceren en zeker niet met de patiënt zelf. Dankbaar voor zuster Elizabeth die dit telefoontje mogelijk maakte! ☝️🙌🏽

Ondertussen gaan Enedina, zoon Josue en dochter Jelmy op zoek naar woonruimte, want ze zitten in een klein kamertje, wat nu al krap is en niet voldoende voor als Gilmer uit het ziekenhuis ontslagen zou worden. Blijf hen en hun praktische nood in gebed houden!

**23/02/2021**
Gistermiddag 2pm werd Gilmer naar zijn kamer gebracht. Een moelijk moment, want we zijn blij dat er een bed is, maar verdrietig omdat Enendina er niet meer bij mag komen. In lima geldt code rood, omdat wegens COVID de ziekenhuizen overvol zijn. Het was best confronterend voor Gilmer en Enedina, die uit een klein dorpje in de Andes komen met nauwelijks besmettingen, ineens zoveel zieken te zien en zelfs doden in de uren die verstreken.
Gister zijn CT scans gemaakt en vandaag een MRI scan. De dokters vonden het uiterst onverantwoordelijk van hun collega´s hem met de ambulance over de weg, 17 uur lang, te vervoeren. Dit heeft veel meer pijn veroorzaakt, maar misschien ook vesplintering van de botten, begreep ik.
Enedina en hun twee volwassen kinderen zoeken deze dagen naar een apartementje in de buurt van het zieknhuis, want bij de familie in lima is het erg klein.

**22/02/2021**

Vannacht 2am is Gilmer in het ziekenhuis van Lima aangekomen. 17 uur in de ambulance onderweg geweest, zonder stoppen of eten. Onderweg heeft hij wel ademhalingsproblemen gehad, maar de verpleegkundige heeft goed voor hem gezorgd. Zij heeft ook de administratie gedaan bij aankomst zodat hij werd opgenomen.

Gilmer en Enedina wachten nog wel buiten zodat het bed wordt klaargemaakt (9.30am), maar er is verzekerd dat het bed nog wel vrij is!

👆🙏

**21/02/2021**

Zojuist is de ambulance naar Lima vertrokken!!!

Laten we biddend meegaan, om bescherming onderweg, want het is een lange weg (+/- 20 uur) en ook risicovol wegens de nekbreuk die Gilmer heeft. Ook bidden dat de plek die voor Gilmer was gereserveerd, in het ziekenhuis in Lima, nog beschikbaar is en hij daarna snel geholpen kan worden.

**21/02/2021**

Uiteindelijk is de ambulance niet vertrokken 😓

Alles was in orde, alles en iedereen stond klaar, maar de directeur die de ambulance had aangeboden, was vergeten een handtekening te zetten voor de toestemming. Hij was nergens te vinden. Na 3 uur wachten, bellen, en via via hem zoeken, en een definitief "nee" hebben we legale druk uitgeoefend.

Twee uur later belden ze ons dat Gilmer vandaag gegarandeerd vertrekt... 

We weten niet of het bed in Lima nog beschikbaar is. Wel werkt een neurochirurg, vriend van een vriend, juist vandaag in dat ziekenhuis... We bidden dat hij dat bed dan kan behouden...

Als alle deuren dicht gaan... Is het misschien idd zo dat God een andere weg heeft. We ervaren wel erg veel tegenstand in werkelijk ALLES! rondom Gilmer. 🙏🙏🙏

**20/02/2021**

Gisteravond gehoord dat er een plek is in een beter staatsziekenhuis in Lima waar ook goede neurochirurgen zijn. Toen gericht gaan zoeken naar transport.

De opties via lucht zijn zo goed als dicht. De maatschappij die eerst vloog, nu wegens COVID niet meer. Zelfs SAM AIR missions uitgezocht. Die zitten in PUCALLPA (Jungle midden in Peru en wij Andes noord) en toestemming is wegens COVID minder snel. Een privé vliegtuig is ruim 10.000 dollar en kan ook pas morgen of overmorgen. Dan kan het zijn dat er geen plek meer is in het ziekenhuis.

Dus vanochtend is toch in gang gezet dat Gilmer met een ambulance van een ander ziekenhuis in Cajamarca naar Lima kan.Een bevriende dokter zal proberen contact op te nemen met de chauffeur zodat hij niet te snel zal gaan. Dan duurt het zo´n 20 uur.

Ze gaan vanmiddag 5pm vertrekken als alles in orde is. Blijven bidden voor Gods bescherming, want ook al heeft hij zo veel breuken in nek en rug, zijn ruggenmerg lijkt gespaard gebleven en dat is op zich al een groot wonder.

**17/02/2021**

Met het hart in de keel schrijf ik jullie.

We zouden deze week naar het binnenland gaan, op bezoek bij Gilmer en Enedina, voorgangers van Oxamarca. Zaterdag kregen we het bericht dat hij was gevallen, bewusteloos was geweest en met spoed naar het stadje Celendin werd gebracht. Ze wilden hem eerst niet doorverwijzen naar Cajamarca, want ze vonden hem “stabiel”. Na aandringen, via bevriende artsen van ons, werd hij toch doorverwezen. Er moest wel eerst een tomografie gemaakt worden, want het apparaat van het ziekenhuis is kapot.

Vandaag, vijf dagen later, werd nog een tomografie gevraagd van de rest van de rug en toen bleek inderdaad wat gevreesd werd: ook de lage rug is op twee plaatsten gebroken en ook nog wat ribben. Gilmer kan nog wel handen en voeten bewegen, al is het met heel veel pijn. Het ziet er heel fragiel en risicovol uit, waardoor toch besloten is hem naar de hoofdstad Lima door te verwijzen. Het moet met vliegtuig en daarvoor zijn we met een bevriende arts van Lima in overleg, want ook die zaken worden niet automatisch georganiseerd door het ziekenhuis, en de familie moet zelf heel veel kopen en regelen.

We zijn intens verdrietig en toch zien we mensen op ons pad komen, die ons verder helpen. Ik zeg “ons”, want we zijn intensief samen met de familie in dit hele proces betrokken om ze te kunnen helpen. Gilmer is immers een dichtbije vriend, collega en belangrijke schakel in het werk dat we mogen doen in het binnenland. Hij is heel erg geliefd door al het sociale werk dat hij al jaren doet, zowel vanuit de kerk, als ook via de burgerlijke gemeente en eetzaal voor kinderen. Het hele dorp heeft gisteren een restaurantactie georganiseerd om fondsen te werven en alle kerkjes waar hij verantwoordelijk voor is, bellen ons om beetjes bij te dragen. Want het ziekenhuis vergoed veel, maar veel ook niet, zoals hele dure medicijnen, scans en vervoer.

Met deze mail willen we jullie vragen biddend om hen heen te staan. We bidden nog steeds voor een wonder, want alleen een wonder kan hem hieruit halen, zeggen ook de medici. Bid voor vrede in dit alles, voor wijsheid en hulp vanuit de artsen, voor verlichting van de pijn. Als je hiernaast ook financieel wil helpen, geven we dat ook graag aan ze door. Dat kan dan via Z&G t.n.v. Gilmer Machuca (laat dat dan aub ook via de mail weten om het meteen aan ze te geven).

Maar boven alles vragen we jullie nogmaals hen (en ons) in gebed te dragen. We kunnen niet zonder!

**17/02/2021**

Gezondheidszorg is slecht in Peru, nog meer als het van de staat is en nóg meer als je in het binnenland woont als wij in Cajamarca. 

Nadat zondag foto´s zijn gemaakt van nek en hoofd, moest de familie zoeken in Lima naar plaatjes om de gebroken nekwervel vast te zetten. Het kan via het ziekenhuis worden besteld, maar dat duurt maanden. Het bleek duizenden te kosten. 

Vandaag werd ineens gezegd dat ze nog even moeten wachten, want er is nog (steeds) niet naar de ruggenwervels gekeken. Alles rondgebeld om te kijken waar dat kan. Als het goed is doen ze dat privé vanmiddag. Aan de hand daarvan wordt besloten of Gilmer alsnog naar Lima zou moeten... 

4 dagen verder, heeel veel pijn en nóg weten we weinig en is nog niets gedaan.

Frustrerend. 😔

Tegelijk zien we hele dorpen en vele kerken in beweging komen om te helpen. Want een bevriende dokter zei: voor de zekerheid moet je toch geld blijven inzamelen, want de bureaucratie is te sterk.

Blijf met ons meebidden. Ze zijn als familie voor ons en een belangrijke schakel in het werk dat we al jaren samen in het binnenland mogen doen. 🙏

Bid vooral voor vrede en rust voor Gilmer en Enedina. De pijn is ondragelijk.

**14/02/2021**

Een indruk van hoe hier de zaken werken.

Het is een moeilijke strijd.

Via een bevriende art hebben we druk kunnen zetten zodat Gilmer naar Cajamarca werd verwezen. We zijn gister en vanochtend bezig geweest met uit te zoeken waar de foto´s gemaakt konden worden, omdat zondags particulieren niet werken en het ziekenhuis geen werkend apparaat heeft.

Toen dat gelukt was, werd hij naar het ziekenhuis gebracht. Er werd verteld dat zijn schedel geopereerd moet worden, maar over 4 weken (tenzij je wat extra´s aanbiedt vaak). Röntgen van de longen is nog niet gemaakt, we weten nog niet wat de impact heeft gedaan

We wachten tot morgen, maandag. Dan zijn er meestal meer specialisten. Overigens wordt er weinig uitgelegd, dat horen we alleen via via, bevriende familie of vrienden die toevallig daar aan het werk zijn. Alleen een briefje werd in de handen gedrukt van zijn vrouw, zodat ze vast uit Lima (hoofdstad op 1000 km afstand) de schroefjes en plaatjes voor de hoofdoperatie kon gaan zoeken en bestellen.

Juist in deze situaties wordt maar al te duidelijk dat we het niet van mensen hoeven te verwachten.

**13/02/2021**

Willen jullie aub meebidden voor onze collega en vriend voorganger Gilmer. Hij is in zijn dorp gevalen op hoofd en rug en ligt in het stadje Celendin in het ziekenhuis. Hij zou met spoed naar Cajamarca moeten komen want ademt slecht. Het is 3uur rijden. Maar eerst zou een röntgenfoto gemaakt moeten worden en de dokter is er gewoonweg niet. We voelen ons gefrustreerd niets te kunnen doen op dit moment. Ze willen tot morgen wachten. Bid dat God deuren opent en zijn leven beschermt!

Nieuwsflits februari 2021

 Ook in Perú zitten we inmiddels in de tweede golf van besmettingen en ziekenhuisopnames. Helaas is er in dit grote, politiek en economisch instabiele land niet veel gedaan aan preventie of opschalen in de zorg. De ziekenhuizen zijn al snel vol, terwijl er nog steeds gestecheld wordt over waarom de vaccinaties niet op tijd zijn besteld. Vanaf februari is een groot gedeelte van het land weer in strikte quarantaine gegaan en ons deel in “matige” quarantaine, al wordt er (hier) weinig gehandhaafd en zie je in de praktijk niet veel verandering in het dagelijks leven en dus ook niet in daling van ziekenhuisopnames. We zijn blij met de hulpprogramma´s die we toch kunnen doen in deze tijd van nood: materieel, gezondheid en geestelijk! Vandeweek lazen een Bijbelvers en het is onze wens dit weer te mogen doen in de bergen: Hij reisde door de streek van (Oxamarca en Sucre) om het geloof van de leerlingen daar op te bouwen. Handelingen 18:23

Dankpunten 

·        NOODHULP: Na een tijd van redelijke stabiliteit in de ziekenhuizen, krijgen we steeds meer berichten van besmettingen en complicaties om ons heen. We hebben mogen helpen met kosten voor medicijnen en zuurstof: “Lucht voor Cajamarca”.  We zullen snel weer beginnen met voedselhulp waar nodig. Afgelopen jaar mochten we bijna 700 Tassen Vol HOOP uitdelen! Hartelijk dank voor je gift!
·        SCHOOLPAKKETTEN: kinderen in Perú hebben het hele schooljaar onderwijs op afstand gehad. In het binnenland was dat meestal per TV of Radio. Ze moesten huiswerk maken in een schrift en per WhatsApp naar de leraar sturen: meestal zonder feedback. Het komende jaar zal het waarschijnlijk hetzelfde zijn. We hebben 131 kinderen in 7 verschillende dorpen in de bergen blij kunnen maken met schriften, kleurtjes en stiften, zodat ze daar geen zorgen over hebben. (foto 1)
·        SCHOOLBEURS: 12 middelbare scholieren hebben een prestatiebeurs gekregen voor schoolspullen, en een bepaald wekelijks bedrag als tegoed voor hun mobiele telefoons om huiswerk te kunnen maken, want Wifi of een computer hebben ze niet. In sommige gezinnen hebben ze meerdere studerende kinderen en maar één telefoon waar ze alles mee moeten doen! (foto 2)
·       
VAKANTIE: na het hele jaar onderwijs via ZOOM, waren we hard toe aan een pauze. Het is nu officieel vakantie en in maart gaat alles weer van start, wéér via ZOOM. Omdat reizen wordt afgeraden, gaan we regelmatig een ochtend wandelen dichtbij of wat verder weg, of een ijsje eten in het dorp. We zijn dankbaar voor de ruimte bij ons huis en dat we nog steeds allemaal gezond zijn. (foto 3)

Gebedspunten
·         JEUGDGROEP BET EL: Het jonge stel dat onze jeugdgroep leidde, heeft het werk aan ons teruggegeven. Jeugdwerk vindt vooral Judith erg mooi, maar, naast de organisatie van andere bijeenkomsten, noodhulp en thuis, is het best veel. Bid voor mensen die dit werk willen ondersteunen. Alle bijeenkomstenzijn nu (nog steeds) digitaal. (foto 4)
·         GEZONDHEID: Bid voor de familie van Daniel en Socorro, die allemaal besmet zijn geraakt, ook hun bejaarde ouders. Bid ook voor Wilson en Leli, die ziek zijn geworden en zelfs zuurstof nodig hadden. Zij zijn leraren op Esthers school.  Ook voor hen is het naast fysiek, ook financieel erg zwaar.
·         BIJBELWINKEL: In de vorige gebedsbrief vroegen we gebed voor de baas van de Bijbelwinkel, die herstellende was van COVID en die economisch erg getroffen is door de quarantaine. Bid ook voor zijn vrouw. Er is een tumor aangetroffen en het duurt erg lang voor ze een afspraak kan maken met de oncoloog, wegens de maatregelen in het land.  
·         VISA: Bid voor het proces van verlenging van de VISA van Judith en Froukje. Alles is officieel digitaal, maar werkt niet optimaal. We zijn al drie maanden bezig. Vooral voor Froukje is het belangrijk voor het moment dat ze weer zonder problemen naar NL kan reizen. Haar langdurige verblijf in Cajamarca vergt ook veel aanpassingsvermogen, door de onzekerheid over de datum van terugkeer naar NL.
·         VERKIEZINGEN: Bid voor de verkiezingen in April. Kiezen is verplicht en in het hele land gaat men vaak terug naar de geboorteplaats. Ze zijn er nog niet over uit hoe alles goed te laten verlopen in deze corona-tijd.   Het land is voor een groot gedeelte niet gedigitaliseerd.

1. Schoolspullen brengen naar Sucre-Celendin

2. Emotionele ontmoeting na bijna een jaar, 

met de voorgangers van Sucre en Oxamarca:

(L-R) Nimia, Marciano, Enedina en Gilmer

3.Wandeling met oma door een bloementuin

3.Wandeling bij de rivier.

4.Bijeenkomst met de jeugdgroep

Dichter bij elkaar

Judith en Jonatan tijdens
een conferentie begin 2020

“Afstand” is het woord waar we misschien het meest aan denken bij de pandemie. Maar deze tijd heeft ons soms juist dichter bij mensen gebracht.

Jonatan is een jonge man die we vanaf zijn tienertijd in de jeugdweekenden zagen in het binnenland. Op zijn 17de ging hij alleen van het kleine dorp Sucre naar de miljoenenstad Lima studeren en werken. Eigenlijk was de overgang niet eens zo moeilijk, want zijn ouders waren er weinig tijdens het opgroeien, omdat ze elders werkten, en daarom kon hij zich goed alleen redden.

Adrian en Jonatan in Lima

Toen Jonatan stage liep in Lima, ging hij altijd een frietje halen aan de overkant. Daar was een kerk en hij werd uitgenodigd: “ze hebben me nooit meer laten gaan”, zegt hij. “Ik heb me nooit eenzaam gevoeld, ook al kwam ik alleen naar Lima toe. Ik heb kinderwerk gedaan en ben ook jeugdleider geweest”. In zijn kindertijd werd zijn voorganger Marciano zijn mentor en zijn zoon Adrian, zijn beste vriend.

Twee weken voor het hele land wegens COVID op slot ging, was Jonatan met een nieuwe baan begonnen. De volgende twee maanden werd het spannend, want niemand mocht meer naar zijn werk en inkomen had hij niet. Gelukkig had hij wat kunnen sparen en kon daar net van eten. Ook de kerken gingen op slot. In mei mocht Jonatan weer aan het werk als auto-elektricien, maar de kerk bleef op slot en zo kwam hij steeds vaker in onze online diensten.

Jonatan op zijn werk als auto-electricien

Vandeweek zei hij: “Ik denk dat jullie me kennen vanaf dat ik in de luiers zat. Ik ben zo dankbaar voor alle waardevolle lessen die ik in de jeugdkampen heb ontvangen. God heeft altijd voorzien: materieel met werk en eten - ik kreeg vaak maaltijden van de kerk - maar ook door jullie heen: emotioneel en geestelijk: jullie zijn als familie voor mij!”.

Niet alleen Jonatan, maar ook Yesiel uit Sucre en Talita en Baleri uit Oxamarca - allemaal jongeren die we van de jeugdkampen kennen - kwamen actief deelnemen in de diensten en jeugdbijeenkomsten via ZOOM. Vaak stellen ze ons levensvragen via WhatsApp. Ze zijn een verrijking voor de groep van Bet El, en zo brengt deze tijd toch een beetje het boerenland en de stad bij elkaar, jong dichter bij oud en kunnen we van elkaar leren.

DANKPUNTEN:

• 

  Baleri werd in december 2020 gedoopt

  In december werden in Oxamarca 22 mensen gedoopt door voorganger Gilmer. Voor ons een extra groot feest, want 6 van hen kennen we van de jeugdkampen en hebben we geestelijk mogen zien groeien. (foto Baleri)
• We kregen een speciale gift voor de
  kidsclub waar we de vorige nieuwsbrief over schreven. Daarvan hebben we kinderbijbels mogen kopen voor 75 kinderen van 3 tot 12 jaar! (foto Rosalym)
• We zijn enorm dankbaar voor de gift die we mochten ontvangen om ook dit jaar schoolspullen aan 131 basisschoolkinderen te mogen geven.

  

  Rosalym leert de kinderen lezen 
  met hulp van de kinderbijbels.

  
  

GEBEDSPUNTEN

• In december moesten we ons kerk-lokaal ontruimen en hebben we alles in een klein kamertje opgeslagen. Daarom zullen we voor nu nog online diensten verzorgen, terwijl we evalueren wanneer we een begane grond kunnen bouwen op het stukje grond van de kerk.
• Bid voor de scholieren van het binnenland, want er is geen of nauwelijks begeleiding en velen zien er daarom vanaf. We proberen het nieuwe jaar ook hulp te zoeken in de vorm van bijles via ZOOM.
• Bid voor ons land, nu ook Peru in de tweede golf van COVID zit met als verschil dat er geen of nauwelijks preventieve maatregelen of opschaling heeft plaatsgevonden. Alle aandacht gaat naar de verkiezingen van april en alle (corruptie) schandalen daar omheen.

Begin project schoolspullen

Vandaag zijn we begonnen met de organisatie van het schoolspullen en beurzen project in overleg met voorgangers Gilmer en Marciano.

Het hele schooljaar 2020 is op afstand geweest en online in het beste geval, maar via radio in vele dorpen. Vorig jaar hadden we gelukkig nog net de schoolspullen kunnen uitdelen vóór alles op slot ging (foto van de scholieren vorig jaar).

Aankomend schooljaar, in maart, zal het onderwijs iig op dezelfde wijze beginnen: thuisonderwijs. Gezien de tweede golf aan de kust is begonnen en hier snel oploopt, willen we zo snel mogelijk de schoolspullen naar het binnenland kunnen brengen

En we willen een beurzen-systeem opzetten zodat de leerlingen van de middelbare school het geld - dat normaal naar uniformen ging - goed kunnen investeren in printen en internet. Dat hebben de meesten niet in huis, maar moeten ze per half uur en per geprint blaadje betalen. 

Een heel gepuzzel, maar heel belangrijk om ze te helpen in deze toch al zo moeilijke tijd zonder hulp van leraren en vaak ook onvermogen van ouders.

Het Licht schijnt in het donker

Het is (weer) een bewogen jaar geweest en voor velen van jullie ook. We hebben te maken gehad met ziekte, met verdriet door afscheid, met nood om ons heen… maar juist ten midden van alles hebben we Gods hand gezien, HOOP mogen brengen aan veel gezinnen en vrede mogen ervaren, ondanks de duisternis en moeilijkheden.

Daarom wilden we deze tekst met jullie delen: Het Licht schijnt in het donker en het donker heeft het niet uitgedoofd. Johannes 1:5

Laten we licht zijn, elke dag! En ZIJN licht zo laten schijnen en liefde uitdelen.

Wilfredo&Judith

Esther, Christy en Efrani 

In de vorige brief schreven we over de kinderclub van Rosalym. Door een extra gift hebben we Kinderbijbels voor ze kunnen kopen. Zie hier hoe ze kerst hebben gevierd!