>>Wie is Gilmer?<<
**26/02/2021**
Van dinsdag tot donderdag is er geen contact meer geweest met Gilmer, maar wel met de medici.
Vier neurologen hebben naar de scans gekeken en bepaald hoe de operatie zal zijn. Eerst zullen alleen de nekwervels geopereerd worden, want die vormen het grootste risico van complicaties. Drie hoge ruggenwervels en drie ribben zijn ook gebroken, maar dat zal later komen. De meeste benodigdheden voor de operatie worden door het ziekenhuis gegeven. (hier in Cajamarca moeten we eerst op zoek naar platina plaatjes en schroeven wat duizenden kost) De botmatrix (soort van bot-lijm) heeft de familie gelukkig kunnen vinden. Vanmiddag zal de dokter overleggen wanneer de operatie kan plaatsvinden. Wegens COVID en de overvolle ziekenhuizen is dit ook een gebedspunt.
Ons gebed de hele week was dat God mensen zou zetten rondom Gilmer, om beter voor hem te zorgen en rust en vrede te ervaren. Hij kan zich nauwelijks bewegen en niet zelf eten of naar de wc. Gisteravond belde hij Enedina met de telefoon van een verpleegkundige, om te zeggen dat het beter gaat en om te horen hoe alles vordert. Medici zijn hier niet gewend veel te communiceren en zeker niet met de patiënt zelf. Dankbaar voor zuster Elizabeth die dit telefoontje mogelijk maakte! ☝️🙌🏽
Ondertussen gaan Enedina, zoon Josue en dochter Jelmy op zoek naar woonruimte, want ze zitten in een klein kamertje, wat nu al krap is en niet voldoende voor als Gilmer uit het ziekenhuis ontslagen zou worden. Blijf hen en hun praktische nood in gebed houden!
**23/02/2021**
Gistermiddag 2pm werd Gilmer naar zijn kamer gebracht. Een moelijk moment, want we zijn blij dat er een bed is, maar verdrietig omdat Enendina er niet meer bij mag komen. In lima geldt code rood, omdat wegens COVID de ziekenhuizen overvol zijn. Het was best confronterend voor Gilmer en Enedina, die uit een klein dorpje in de Andes komen met nauwelijks besmettingen, ineens zoveel zieken te zien en zelfs doden in de uren die verstreken.
Gister zijn CT scans gemaakt en vandaag een MRI scan. De dokters vonden het uiterst onverantwoordelijk van hun collega´s hem met de ambulance over de weg, 17 uur lang, te vervoeren. Dit heeft veel meer pijn veroorzaakt, maar misschien ook vesplintering van de botten, begreep ik.
Enedina en hun twee volwassen kinderen zoeken deze dagen naar een apartementje in de buurt van het zieknhuis, want bij de familie in lima is het erg klein.
We zouden deze week naar het binnenland gaan, op bezoek bij Gilmer en Enedina, voorgangers van Oxamarca. Zaterdag kregen we het bericht dat hij was gevallen, bewusteloos was geweest en met spoed naar het stadje Celendin werd gebracht. Ze wilden hem eerst niet doorverwijzen naar Cajamarca, want ze vonden hem “stabiel”. Na aandringen, via bevriende artsen van ons, werd hij toch doorverwezen. Er moest wel eerst een tomografie gemaakt worden, want het apparaat van het ziekenhuis is kapot.
Vandaag, vijf dagen later, werd nog een tomografie gevraagd van de rest van de rug en toen bleek inderdaad wat gevreesd werd: ook de lage rug is op twee plaatsten gebroken en ook nog wat ribben. Gilmer kan nog wel handen en voeten bewegen, al is het met heel veel pijn. Het ziet er heel fragiel en risicovol uit, waardoor toch besloten is hem naar de hoofdstad Lima door te verwijzen. Het moet met vliegtuig en daarvoor zijn we met een bevriende arts van Lima in overleg, want ook die zaken worden niet automatisch georganiseerd door het ziekenhuis, en de familie moet zelf heel veel kopen en regelen.
We zijn intens verdrietig en toch zien we mensen op ons pad komen, die ons verder helpen. Ik zeg “ons”, want we zijn intensief samen met de familie in dit hele proces betrokken om ze te kunnen helpen. Gilmer is immers een dichtbije vriend, collega en belangrijke schakel in het werk dat we mogen doen in het binnenland. Hij is heel erg geliefd door al het sociale werk dat hij al jaren doet, zowel vanuit de kerk, als ook via de burgerlijke gemeente en eetzaal voor kinderen. Het hele dorp heeft gisteren een restaurantactie georganiseerd om fondsen te werven en alle kerkjes waar hij verantwoordelijk voor is, bellen ons om beetjes bij te dragen. Want het ziekenhuis vergoed veel, maar veel ook niet, zoals hele dure medicijnen, scans en vervoer.
Met deze mail willen we jullie vragen biddend om hen heen te staan. We bidden nog steeds voor een wonder, want alleen een wonder kan hem hieruit halen, zeggen ook de medici. Bid voor vrede in dit alles, voor wijsheid en hulp vanuit de artsen, voor verlichting van de pijn. Als je hiernaast ook financieel wil helpen, geven we dat ook graag aan ze door. Dat kan dan via Z&G t.n.v. Gilmer Machuca (laat dat dan aub ook via de mail weten om het meteen aan ze te geven).
Maar boven alles vragen we jullie nogmaals hen (en ons) in gebed te dragen. We kunnen niet zonder!
**17/02/2021**
Gistermiddag 2pm werd Gilmer naar zijn kamer gebracht. Een moelijk moment, want we zijn blij dat er een bed is, maar verdrietig omdat Enendina er niet meer bij mag komen. In lima geldt code rood, omdat wegens COVID de ziekenhuizen overvol zijn. Het was best confronterend voor Gilmer en Enedina, die uit een klein dorpje in de Andes komen met nauwelijks besmettingen, ineens zoveel zieken te zien en zelfs doden in de uren die verstreken.
Gister zijn CT scans gemaakt en vandaag een MRI scan. De dokters vonden het uiterst onverantwoordelijk van hun collega´s hem met de ambulance over de weg, 17 uur lang, te vervoeren. Dit heeft veel meer pijn veroorzaakt, maar misschien ook vesplintering van de botten, begreep ik.
Enedina en hun twee volwassen kinderen zoeken deze dagen naar een apartementje in de buurt van het zieknhuis, want bij de familie in lima is het erg klein.
**22/02/2021**
Vannacht 2am is Gilmer in het ziekenhuis van Lima aangekomen. 17 uur in de ambulance onderweg geweest, zonder stoppen of eten. Onderweg heeft hij wel ademhalingsproblemen gehad, maar de verpleegkundige heeft goed voor hem gezorgd. Zij heeft ook de administratie gedaan bij aankomst zodat hij werd opgenomen.
Gilmer en Enedina wachten nog wel buiten zodat het bed wordt klaargemaakt (9.30am), maar er is verzekerd dat het bed nog wel vrij is!
👆🙏
**21/02/2021**
Zojuist is de ambulance naar Lima vertrokken!!!
Laten we biddend meegaan, om bescherming onderweg, want het is een lange weg (+/- 20 uur) en ook risicovol wegens de nekbreuk die Gilmer heeft. Ook bidden dat de plek die voor Gilmer was gereserveerd, in het ziekenhuis in Lima, nog beschikbaar is en hij daarna snel geholpen kan worden.
**21/02/2021**
Uiteindelijk is de ambulance niet vertrokken 😓
Alles was in orde, alles en iedereen stond klaar, maar de directeur die de ambulance had aangeboden, was vergeten een handtekening te zetten voor de toestemming. Hij was nergens te vinden. Na 3 uur wachten, bellen, en via via hem zoeken, en een definitief "nee" hebben we legale druk uitgeoefend.
Twee uur later belden ze ons dat Gilmer vandaag gegarandeerd vertrekt...
We weten niet of het bed in Lima nog beschikbaar is. Wel werkt een neurochirurg, vriend van een vriend, juist vandaag in dat ziekenhuis... We bidden dat hij dat bed dan kan behouden...
Als alle deuren dicht gaan... Is het misschien idd zo dat God een andere weg heeft. We ervaren wel erg veel tegenstand in werkelijk ALLES! rondom Gilmer. 🙏🙏🙏
**20/02/2021**
Gisteravond gehoord dat er een plek is in een beter staatsziekenhuis in Lima waar ook goede neurochirurgen zijn. Toen gericht gaan zoeken naar transport.
De opties via lucht zijn zo goed als dicht. De maatschappij die eerst vloog, nu wegens COVID niet meer. Zelfs SAM AIR missions uitgezocht. Die zitten in PUCALLPA (Jungle midden in Peru en wij Andes noord) en toestemming is wegens COVID minder snel. Een privé vliegtuig is ruim 10.000 dollar en kan ook pas morgen of overmorgen. Dan kan het zijn dat er geen plek meer is in het ziekenhuis.
Dus vanochtend is toch in gang gezet dat Gilmer met een ambulance van een ander ziekenhuis in Cajamarca naar Lima kan.Een bevriende dokter zal proberen contact op te nemen met de chauffeur zodat hij niet te snel zal gaan. Dan duurt het zo´n 20 uur.
Ze gaan vanmiddag 5pm vertrekken als alles in orde is. Blijven bidden voor Gods bescherming, want ook al heeft hij zo veel breuken in nek en rug, zijn ruggenmerg lijkt gespaard gebleven en dat is op zich al een groot wonder.
**17/02/2021**
Met het hart in de keel schrijf ik jullie.We zouden deze week naar het binnenland gaan, op bezoek bij Gilmer en Enedina, voorgangers van Oxamarca. Zaterdag kregen we het bericht dat hij was gevallen, bewusteloos was geweest en met spoed naar het stadje Celendin werd gebracht. Ze wilden hem eerst niet doorverwijzen naar Cajamarca, want ze vonden hem “stabiel”. Na aandringen, via bevriende artsen van ons, werd hij toch doorverwezen. Er moest wel eerst een tomografie gemaakt worden, want het apparaat van het ziekenhuis is kapot.
Vandaag, vijf dagen later, werd nog een tomografie gevraagd van de rest van de rug en toen bleek inderdaad wat gevreesd werd: ook de lage rug is op twee plaatsten gebroken en ook nog wat ribben. Gilmer kan nog wel handen en voeten bewegen, al is het met heel veel pijn. Het ziet er heel fragiel en risicovol uit, waardoor toch besloten is hem naar de hoofdstad Lima door te verwijzen. Het moet met vliegtuig en daarvoor zijn we met een bevriende arts van Lima in overleg, want ook die zaken worden niet automatisch georganiseerd door het ziekenhuis, en de familie moet zelf heel veel kopen en regelen.
We zijn intens verdrietig en toch zien we mensen op ons pad komen, die ons verder helpen. Ik zeg “ons”, want we zijn intensief samen met de familie in dit hele proces betrokken om ze te kunnen helpen. Gilmer is immers een dichtbije vriend, collega en belangrijke schakel in het werk dat we mogen doen in het binnenland. Hij is heel erg geliefd door al het sociale werk dat hij al jaren doet, zowel vanuit de kerk, als ook via de burgerlijke gemeente en eetzaal voor kinderen. Het hele dorp heeft gisteren een restaurantactie georganiseerd om fondsen te werven en alle kerkjes waar hij verantwoordelijk voor is, bellen ons om beetjes bij te dragen. Want het ziekenhuis vergoed veel, maar veel ook niet, zoals hele dure medicijnen, scans en vervoer.
Met deze mail willen we jullie vragen biddend om hen heen te staan. We bidden nog steeds voor een wonder, want alleen een wonder kan hem hieruit halen, zeggen ook de medici. Bid voor vrede in dit alles, voor wijsheid en hulp vanuit de artsen, voor verlichting van de pijn. Als je hiernaast ook financieel wil helpen, geven we dat ook graag aan ze door. Dat kan dan via Z&G t.n.v. Gilmer Machuca (laat dat dan aub ook via de mail weten om het meteen aan ze te geven).
Maar boven alles vragen we jullie nogmaals hen (en ons) in gebed te dragen. We kunnen niet zonder!
Gezondheidszorg is slecht in Peru, nog meer als het van de staat is en nóg meer als je in het binnenland woont als wij in Cajamarca.
Nadat zondag foto´s zijn gemaakt van nek en hoofd, moest de familie zoeken in Lima naar plaatjes om de gebroken nekwervel vast te zetten. Het kan via het ziekenhuis worden besteld, maar dat duurt maanden. Het bleek duizenden te kosten.
Vandaag werd ineens gezegd dat ze nog even moeten wachten, want er is nog (steeds) niet naar de ruggenwervels gekeken. Alles rondgebeld om te kijken waar dat kan. Als het goed is doen ze dat privé vanmiddag. Aan de hand daarvan wordt besloten of Gilmer alsnog naar Lima zou moeten...
4 dagen verder, heeel veel pijn en nóg weten we weinig en is nog niets gedaan.
Frustrerend. 😔
Tegelijk zien we hele dorpen en vele kerken in beweging komen om te helpen. Want een bevriende dokter zei: voor de zekerheid moet je toch geld blijven inzamelen, want de bureaucratie is te sterk.
Blijf met ons meebidden. Ze zijn als familie voor ons en een belangrijke schakel in het werk dat we al jaren samen in het binnenland mogen doen. 🙏
Bid vooral voor vrede en rust voor Gilmer en Enedina. De pijn is ondragelijk.
**14/02/2021**
Een indruk van hoe hier de zaken werken.
Het is een moeilijke strijd.
Via een bevriende art hebben we druk kunnen zetten zodat Gilmer naar Cajamarca werd verwezen. We zijn gister en vanochtend bezig geweest met uit te zoeken waar de foto´s gemaakt konden worden, omdat zondags particulieren niet werken en het ziekenhuis geen werkend apparaat heeft.
Toen dat gelukt was, werd hij naar het ziekenhuis gebracht. Er werd verteld dat zijn schedel geopereerd moet worden, maar over 4 weken (tenzij je wat extra´s aanbiedt vaak). Röntgen van de longen is nog niet gemaakt, we weten nog niet wat de impact heeft gedaan
We wachten tot morgen, maandag. Dan zijn er meestal meer specialisten. Overigens wordt er weinig uitgelegd, dat horen we alleen via via, bevriende familie of vrienden die toevallig daar aan het werk zijn. Alleen een briefje werd in de handen gedrukt van zijn vrouw, zodat ze vast uit Lima (hoofdstad op 1000 km afstand) de schroefjes en plaatjes voor de hoofdoperatie kon gaan zoeken en bestellen.
Juist in deze situaties wordt maar al te duidelijk dat we het niet van mensen hoeven te verwachten.
**13/02/2021**
Willen jullie aub meebidden voor onze collega en vriend voorganger Gilmer. Hij is in zijn dorp gevalen op hoofd en rug en ligt in het stadje Celendin in het ziekenhuis. Hij zou met spoed naar Cajamarca moeten komen want ademt slecht. Het is 3uur rijden. Maar eerst zou een röntgenfoto gemaakt moeten worden en de dokter is er gewoonweg niet. We voelen ons gefrustreerd niets te kunnen doen op dit moment. Ze willen tot morgen wachten. Bid dat God deuren opent en zijn leven beschermt!
