Nieuwsflits januari

Allereerst een heel Gezegend en Voorspoedig 2019.
Het nieuwe jaar begonnen we afgelopen zondag met een hele mooie tekst uit 1 Petrus 4, die we graag met jullie delen: “Wees gastvrij voor elkaar zonder te mopperen. Dien elkaar met de gaven die God uit liefde aan ieder van jullie heeft gegeven. Want dát is waarvoor God al die soorten gaven geven heeft…” En welke gaven heb jij gekregen om Hem en anderen te dienen?

Dankpunten

·         BEURZEN: Vorige week hebben we 22 beurzen mogen geven aan tieners van Oxamarca en Sucre, die allemaal het afgelopen schooljaar 7 gemiddeld hebben gehaald. Giler, 15 jaar oud uit La Quinua, heeft ook een beurs gekregen als de beste van zijn klas. Hij komt uit een extreem arm gezin en ouders met een verstandelijke beperking. Hij begint in maart aan zijn laatste jaar en wil dan proberen ingeloot te worden bij een artsenopleiding.

·       ESTHER: ´ons Sterretje´ wordt 10 januari 7 jaar. Ze heeft haar eerste klas van de basisschool uitstekend afgerond en daarom van haar juf een diploma gekregen. We gaan morgen een middag thuis knutselen met vriendjes en vriendinnetjes. Ze heeft de laatste tijd onrustige nachten en nachtmerries. Bid ook voor haar.

·       GIFTEN: Deze laatste week proberen we nog zo veel mogelijk inkopen te doen voor de bouw van ons huis. Het is racen tegen de klok. We hebben iemand ingehuurd om toe te zien op de voortgang als we weg zijn, want het is nog lang niet bewoonbaar en we hadden graag iemand daar in huis gelaten om op te passen als we weg zijn. Bid voor bescherming tegen diefstal tijdens onze afwezigheid. We zijn ongelooflijk dankbaar voor de extra giften die we onlangs kregen en op dit vlak Gods voorziening steeds weer mogen zien!

Gebedspunten

·         BET EL: bid voor de diakenen van Bet El die samen het werk van de kerk en huiskring op zich zullen nemen in onze afwezigheid. Marcela is op het moment in de hoofdstad Lima met haar zus, die een negatieve diagnose heeft gehad voor kanker. We zien haar misschien niet meer vóór onze reis. Esther´s man is in de regentijd vaker ernstig ziek. Hij heeft een chronische longaandoening. Bi voor kracht voor beiden. Bid ook voor Carmela en Richard. Carmela is deel van de leiding van de huiskring en haar man heeft pas geleden, na een tijd van afwezigheid, weer de keuze gemaakt om God te willen dienen.

·         SCHOOLPAKKETTEN: in maart gaan de scholen weer van start en daarom zijn we druk met het voorbereiden van de schoolpakketten voor de arme kinderen van het binnenland. We hebben de bestelling gedaan en lijsten gemaakt voor het uitdelen van de spullen. Lucy en Elsyta zullen de pakketten samenstellen, zodat het in 13 dorpen kan worden uitgedeeld. Bid dat alles op tijd klaar is.

·         REIS NAAR NEDERLAND: Bid a.u.b. voor een veilige en rustige reis met de kinderen. Bid voor onze gezondheid. Vooral voor Christina, die snel en heftig ziek wordt. We hebben van de kinderarts extra medicijnen meegekregen, maar hopen die niet te gebruiken. Ook al is het hier niet tropisch, zijn we hele lage temperaturen niet gewend.

Heel hartelijk dank voor jullie betrokkenheid,

Wilfredo en  Judith, Esther en Christina

Beurzen: Groep tieners van Oxamarca.
Rechtsonderaan Giler uit La Quinua. 

Esther met haar juf Leli

Voortgang van de bouw van het huis

Christy wil heel graag een echte sneeuwpop zien!

We zullen zien óf dat kan en

of het met die temperaturen nog leuk is J

Voor de Feestdagen en het Nieuwe Jaar

Lieve vrienden,

Het jaar loopt al bijna ten einde en onze reis naar Nederland komt dichterbij. Daarom wilden we jullie in dit filmpje groeten en heel kort wat laten zien waar we mee bezig zijn. (onderaan de link)

Afgelopen jaar zijn we druk geweest. Naast de regelmatige bezoeken aan het binnenland voor jeugdweekenden en conferenties met de kerkleiders, hadden we het werk met de huiskringen van Bet El en reorganisatie in het leidersteam. Tegelijkertijd is Wilfredo druk met de bouw van ons huis. In het filmpje zie je een beetje hoe het wordt. Judith is weer parttime gaan lesgeven op een Christelijke middelbare school, wat best pittig bleek naast de opvoeding thuis met twee jonge meiden.

Esther is bijna 7. Nog een paar examens komende week en het jaar is eindelijk voorbij! Ze heeft afgelopen jaar naast Spaans op school, helemaal zelf ook Nederlands leren lezen! Ze heeft zin in de vakantie en hoopt op sneeuw. Hopelijk vindt ze ok kindjes in NL om mee te spelen, want die hebben dan geen vakantie natuurlijk.

Christina is net 3 geworden. Ze is een pittige tante die weet wat ze wil! Ook al blijven de nachten gebroken en lang voor ons, is ze echt een zonnetje en knuffelbeer overdag. Opa geniet vooral veel van haar. Ze ging af en toe mee om in de kleuterklas mee te draaien, maar vanaf maart 2019 zal dat elke dag zijn, want dat is hier vanaf 3 jaar verplicht. Daar heeft ze gemengde gevoelens over.

Met deze groet hebben we tegelijkertijd een oproep: we willen graag onze vriendenkring en thuisfront in Neerland versterken. Daar willen we extra tijd aan besteden als we daar zijn. Niet meteen om je aan het werk te zetten of tig vergaderingen te hebben. We zoeken vooral mensen die zich betrokken voelen bij ons en ons werk, en die als een soort ambassadeur willen dienen in hun gemeente of kerk. Zodat het contact met de gemeentes vloeiender en persoonlijker zal worden. Denk jij er over na? Dan maken we graag een afspraak of kunnen we je wat meer hierover schrijven.

Rest ons jullie hele fijne feestdagen toe te wensen en misschien zien we elkaar snel!

Onze spreek-agenda vind je op ons blog.

Heel veel liefs uit Perú

Wilfredo en  Judith, Esther en Christina

LINK Film-GROET: https://youtu.be/FcUb3SUHy9U

(vergeet vooral niet de subtitels CC aan te zetten)

Het volk dat in het donker leeft, zal een groot licht zien.
Er komt weer licht voor het volk dat al vlak voor de poorten van de dood leefde. Want er is een Kind geboren: we hebben een Koningszoon gekregen. Hij zal als Koning heersen. Hij wordt Wijze Raadgever, Sterke God, Eeuwige Vader en Vredekoning genoemd.

Jesaja 9

Keuzes die levens veranderen

Roner tijdens de leidersconferentie in oktober 2018

Conferenties, trainingen en seminars

Je hebt van die momenten dat je even stilstaat en denkt: heeft alles wat we doen wel zin? Hebben al die seminars en conferenties nog effect? Roner valt wel op in de groep mannen van rond de 50 en 60 jaar, die naar de conferentie kwamen. Hij is nu 30, maar we leerden hem kennen toen hij 19 was.

Hij was de eerste in de kerk van Tupac Amaru, die het kinderwerk opzette. Daarvoor moest hij, samen met een paar andere jongens, eerst 4 uur lopen en dan nog 3 uur met een busje verder om in Sucre te komen. Daar werd de zondagsschool-seminar gehouden, om ze te leren hoe zij het materiaal in de kerk konden gebruiken. 

Een belangrijke keuze

Roner in 2010

Roner kwam ook altijd naar de jeugdweekenden in Sucre. In 2009 ging hij naar voren en maakte een keuze voor zijn leven: hij wilde leider worden in zijn kerk en verschil maken in zijn gemeenschap. Na een jaar of twee droeg hij het kinderwerk met 30 kinderen over en begon zelf aan de seminars voor jeugdleiders, bij ons in Cajamarca. In 2010 deed hij mee, samen met twee andere jongens, aan de trainingen voor jeugdleiders. Vol goede moed ging hij aan het werk in zijn dorp. 

Roner samen met andere jeugdleiders tijdens een training
in 2018 (rood petje, vierde van rechts)

Toen kwam er crisis

Het was ook in 2010 dat we de eerste leidersconferentie hadden in Cajamarca. Vrijwel alle kerken waren vertegenwoordigd en ook uit Tupac Amaru kwamen drie leiders, waaronder Luis, de vader van Roner. Het ging goed met de kerk, een groeiende kerk, waardoor werd besloten een nieuwe kerk te bouwen in het nabijgelegen dorp Chugur. Een deel van de leden ging naar Chugur, onder leiding van Pacífco en een deel bleef in Tupac Amaru, onder leiding van Enrique en Luis. Maar zo´n twee jaar geleden ging het niet meer zo goed. 

De mensen hadden ontdekt dat ze met kaas maken meer geld konden verdienden dan met het land te bewerken. Ook met het kleine bedrijfje van Enrique ging het goed. Geweldig is dat toch? Wel als je een evenwicht weet te vinden, maar dat was ver te zoeken. Enrique was daarvóór een man met veel aanzicht in zijn gemeenschap. Hij was betrouwbaar en werd vaak om raad gevraagd. Hij maakte gebruik van de dorpsvergaderingen om te kunnen delen over Gods liefde en redding, over vooruitgang en persoonlijke ontwikkeling. Toen hij zag dat hij steeds meer geld kon verdienen, bleef hij steeds vaker weg uit de kerk. Hij was de voorganger, maar zei dat hij het niet nodig vond om naar de samenkomst te gaan. Hij was de penningmeester geweest tijdens de bouw van het nieuwe kerkgebouw, maar wilde het overgebleven geld niet meer terug geven. 

Weer keuzes maken

Een grote klap voor de kerk en een grote klap voor Roner. De jeugdgroep kwam niet meer samen, omdat een aantal van hen naar de kust was vertrokken voor werk en anderen een eigen gezin hadden gevormd. Met de gezondheid van Luis, zijn vader, ging het ook niet goed, dus stond hij er eigenlijk alleen voor. Toen wist hij dat er keuzes gemaakt moesten worden. Hij zei dit tegen de mensen die nog in de kerk kwamen: we volgen geen mensen, maar we volgen Christus. Dus we gaan verder! 

Roner is nu 30 jaar jong, getrouwd met Carmela toen hij 20 was. Ze hebben twee jongens: Yarik is 7 en Jheiman is 3 jaar. Hij heeft tot de 1ste klas van de middelbare school gestudeerd en is daarna op het land gaan werken. Ze verbouwen voornamelijk aardappels en leven voornamelijk daarvan. Maar hij wil ook zaaien voor de Heer. De zondagsschool in de kerk is weer begonnen. Zijn zus Hermelinda heeft een groep van 10 kinderen. Misschien dat het jeugdwerk ooit een keer weer opgezet wordt, maar nu heeft hij als taak, samen met zijn vader Luis, de kerk van 12 leden weer op te bouwen, op de rots, het enige vaste fundament, en dat is Jezus!

Persoonlijk nieuws

Wilfred spreekt met leerlingen van de middelbare school
over verliefdheid en seksualiteit

Sinds Judith les geeft op een Christelijke school, worden we wel eens gevraagd om advies te geven. Zo werd Wilfredo gevraagd om de Bijbelse kijk op discipline uit te leggen aan de ouders van de klas van onze oudste dochter Esther. Veel van hen zijn niet Christen en er ging een wereld voor ze open. We mochten ook tijdens een jeugdweekend praten over seksualiteit met de leerlingen van de middelbare school. We zijn samen gevraagd om een thema te geven voor de echtparen. Bid voor open harten en dat Gods Woord zal gaan werken in de gebroken gezinnen.

Christina (2) gaat soms een half dagje naar de kleuterschool,
als mama ook les gaat geven op de middelbare school.

Nieuwsflits october

Dankpunten

•  CHRISTINA: Misschien niet voor te stellen, maar na bijna drie jaar heeft Christina voor het eerst een hele nacht doorgeslapen. Eten en slapen was altijd moeilijk. Toen ze twee jaar werd, ging ze goed eten, maar slapen bleef moeilijk. Prikkels of spanning, we kunnen alleen gissen naar de oorzaak. Maar een paar keer wakker per nacht en weer slapen, of een paar uur wakker en dan pas doorslapen, is iets waar we mee moesten leren omgaan. Maar van de week sliep ze zomaar twee nachten helemaal door en daar mogen we de Heer voor danken. In de vorige brief vroegen we juist hier gebed voor. We hebben niet de illusie dat het voortaan helemaal goed zal gaan, maar wel de hoop dat het beter wordt!
• CURSUS: de afgelopen week is er een cursus in Trujillo geweest voor het versterken van de huiskringen. Dat is 6 uur van Cajamarca verwijderd. Wilfredo heeft er nieuwe dingen geleerd en is bemoedigd. Drie andere voorgangers van Cajamarca waren er ook en zullen dit werk in samenwerking voortzetten in onze stad, zodat deze manier van evangelisatie zal worden uitgebreid. 

Gebedspunten

• DIAKENEN: bid voor de diakenen van Bet El. Esther´s man is ernstig ziek en heeft veel tijd en zorgen nodig. De man van Marcela wil niet dat zij deelneemt aan wat voor activiteiten van de kerk dan ook. Daarom probeert hij op allerlei manieren haar psychologisch te vernederen.
• LEIDERS CONFERENTIE: van 15 tot en met 18 oktober zullen we samenkomen met ongeveer 30 leiders van de kerken van de Andes van Cajamarca. Deze conferentie is bedoeld voor toerusting, waarvoor we lokale sprekers hebben uitgenodigd. Tegelijkertijd zullen we een ochtend de tijd nemen om samen de activiteiten van dit jaar te evalueren en eventuele moeilijkheden in bepaalde kerken door te spreken. Bid voor wijsheid en een open sfeer.
• THUISFRONT IN NL: ook al zitten we nog midden in de activiteiten van ons werk hier, zijn we ons ook aan het voorbereiden voor ons werkverlof in Nederland. We mogen (tot nu toe) in acht gemeenten spreken en het Woord delen (van half januari tot half maart). Daarnaast zouden we graag, samen met jullie, nu al biddend willen nadenken over contacten in Nederland om een grotere vriendengroep te kunnen opbouwen in de betrokken gemeentes. Misschien kun jij eens nadenken of je meer betrokken wil zijn bij dit werk in Peru? Schrijf ons gerust als je hier vragen over hebt!

Heel hartelijk dank voor jullie betrokkenheid, 

Wilfredo en Judith, Esther en Christina

Nationale Bijbel dag: Eind september vierden we met zo´n 1500 Christenen van Cajamarca, dat we Gods woord op schrift hebben en in onze eigen taal, en dat we die in alle vrijheid mogen lezen en onderwijzen.

Esther en Christina met posters de straat op

Kerken uit de stad en omliggende dorpen deden mee

God laat politieman niet los

Ik herkende hem bijna niet. Hij was een stoere jonge politieagent van 23 jaar geworden. Voor mij was Greydi die verlegen jongen van 13 jaar die in de jeugdgroep vooral naar de grond keek. Hij was gaan studeren in de grote stad, en was zich daar gaan vermaken met drank, feesten en hij bezocht veel discotheken. Greydi zei me: ’Toch voelde ik me juist leeg.’ 

Greydi en zijn oma Silveria kwamen naar
Cajamarca om de beurs te ontvangen

Greydi komt oorspronkelijk uit het kleine dorp Conga del Granero in de bergen. Het telt 76 huizen en ligt dicht bij Oxamarca. Zoals zo veel kinderen hier werd hij door zijn grootouders grootgebracht. Hij miste in zijn jeugd vooral zijn vader en een stukje intimiteit. Gelukkig nam zijn oma hem wel mee naar de kerk.

Dopen

Greydi en Enedina, voorgangersvrouw van Oxamarca

Wij leerden hem als tiener kennen tijdens de jeugdweekenden. Door giften uit Nederland kon hij een prestatiebeurs ontvangen zodat hij de middelbare school kon afmaken. In die tijd is hij actief geweest in zijn jeugdgroep. Op zijn 17de liet hij zich dopen. Ik weet nog goed hoe hij was in de seminars voor jeugdleiders. Een verlegen jongetje, keek vooral naar de grond en sprak zachtjes.

Na de middelbare school bood een oom hem aan financieel te helpen met een studie. Gezien zijn oom in het leger zit, vond hij dat Greydi het beste bij de politie kon gaan. Dit is geen uitzondering in ons land: je studeert wat de familie kan betalen, dus veel keuze heb je niet. Op zijn 19^de ging hij het uit huis, uit het dorp, naar een compleet vreemde grote stad. Zijn leven werd heel anders. Met feestjes, drank en discotheken probeerde Greydi zijn leven zin te geven, op zoek naar geluk. 

Uitgaan

Politieman Greydi

Na een periode van uitgaan en feesten was Greydi klaar met de politieopleiding. ‘Ik wilde terug naar God, want ik voelde me leeg, ver van Hem.’ Hij werd in Moyobamba gestationeerd, zo’n twee dagen met de bus van zijn dorp verwijderd. In Moyobamba bezocht hij een christelijke gemeente, en vond hij de God van zijn jeugd terug. Greydi: “Ik dank God voor al die mensen die Hij op mijn pad heeft gebracht. Ook de mensen die mij in mijn tienertijd financieel hebben gesteund. Alles is deel van Gods plan met mijn leven.”

U kunt jongeren als Greydi al een prestatiebeurs voor de middelbare school geven voor € 100,- per jaar. Vermeld op de acceptgiro of per e-mail ‘Steun voor Wilfredo en Judith, prestatiebeurs’ 

Persoonlijk

Sinds april is de bouw van ons eigen huisje begonnen. De buitenkant schiet lekker op en we hebben tot nu toe geen problemen ondervonden. Over twee weken hopen we dat het betonnen dak erop kan, zodat we aan de binnenkant verder kunnen. Zo´n dak “gieten” is een dag hard werken, na weken voorbereidingen. Voor die dag worden extra mensen ingehuurd, want bijna alles is handwerk. De huisbaas (wij dus) verzorgt een flinke maaltijdsoep als ontbijt en daarna een warme middagmaaltijd. Daarna volgt traditioneel meestal een kleine viering. We zullen zeker samen de Heer danken en de voortgang weer in Zijn handen leggen!

We zijn enorm dankbaar voor de giften die we specifiek voor de bouw van ons huis mochten ontvangen. Zonder die hulp wat het niet mogelijk, omdat leningen bij de bank buitensporig duur zijn. Mocht je nog steeds willen bijdragen, er moet nog genoeg gebeuren! (meer over de voorgang op ons blog: project BOUWEN AAN DE TOEKOMST )

Nieuwsflits juli

Lieve vrienden,

Graag delen we met jullie de actuele dank- en gebedspunten

Dankpunten

• JEUGD: In juni hebben we een jeugdweekend gehad met 45 jongelui in Oxamarca. Het is mooi om te zien hoe deze tieners opgroeien, want we zien ze in ieder geval twee keer per jaar. Vijf jongeren gaven hun hart aan Jezus. We spraken uitvoerig met Evelyn en Talita. Zij zijn bijna klaar met de middelbare school en denken eraan naar Cajamarca te komen studeren als dat financieel mogelijk is. Bid voor hen, voor de juiste keuze en dat ze naar ons toe trekken als ze naar de “grote stad” komen. (klik op filmpje Jeugdweekend Oxamarca)
• We zijn erg dankbaar voor Hector en Melisa, die mee gingen naar het jeugdweekend, om te helpen en ons team te versterken. Mensen van de stad willen vaak niet naar het binnenland. Bid dat ze een roeping krijgen voor de campo en de nood zelf voelen.
• BOUW: Eind mei zijn we begonnen met de bouw van ons huisje. Tot zo ver hebben we geen grote problemen gehad en het grove werkt vordert goed. Hier huur je geen bedrijf in, maar mensen die je kent en denkt te kunnen vertrouwen, want er wordt veel gestolen en opgelicht. Financieel is het in ieder geval mogelijk het grote werk af te maken. Dan komen nog deuren, ramen en afwerken. Spannend!

Gebedspunten

• JEUGD: In augustus zullen we een jeugdweekend in Sucre hebben (3 uur van Cajamarca). In zo´n weekend zien we vooral niet Christen-jongeren, wat een mooie kans geeft voor evangelisatie. Bid voor de jeugdleider van Casa de Oración Sucre: Felix en voor Adrian, die zelf eerst een retraite zullen hebben. Dat het ze zelf worden bemoedigd en de jeugdgroep van de kerk weer zal gaan groeien.
• KERK: Vorige keer vroegen we gebed voor het leidersteam van Bet El, omdat drie vrouwen weggingen (huiskring, jeugdwerk en kinderwerk). We vragen nog steeds gebed. Wilfredo en twee diakenen: Marcela en Esther, dragen bijna alles in de gemeente. Dit is: preken, huiskringen, kinderwerk en zangdienst. De nieuwe jongeren hebben zeker potentieel en daar willen we dan ook tijd en energie in (kunnen) investeren.

• Vanaf de maand augustus willen we de diensten van de zondagavond naar de zondagochtend verplaatsen, omdat sommigen van ver moeten komen met openbaar vervoer. De kinderdienst zal dan op de zaterdag plaatsvinden. Dit heeft best wat voeten in aarde. Hier is het over het algemeen de gewoonte alle diensten ´s avonds te doen, net als in Nederland de zondagochtend. Veranderingen zijn vaak moeilijk in een maatschappij met zo veel onzekerheden.

• POLITIEK: De politieke situatie in ons land is op het moment erg instabiel en zorgelijk. Eigenlijk is corruptie algemeen bekend en aanvaard, maar de omvang ervan is nu zo groot en in alle lagen van het rechtssysteem en congres, dat ze niet weten hoe het op te lossen. Alle “kandidaten” die ze als rechters zouden willen voorleggen, zijn in corruptieschandalen betrokken: van vriendjespolitiek tot vrijspreken van grote criminelen tegen betaling. Er wordt al gesproken van de mogelijkheid dat het leger een staatsgreep zou doen; en velen denken dat dat nu de enige oplossing zou kunnen zijn.

Heel hartelijk dank voor jullie betrokkenheid,

Wilfredo en Judith, Esther en Christina

Team voor jeugdweekend. Achter: l-r- Abner, Hector en Melisa

Supervisie van de bouw door l-r- Christina, Esther en nichtje Fernanda

Jeugdleider Felix (miden) tijdens een jeugdweekend

School, schriften en beurzen

Dankzij beurs kan Kelly naar de Universiteit

‘Help arme kinderen hun school af te maken’ was het project dat vorig jaar bekendheid kreeg via EO Metterdaad Radio 5. Door die giften konden we dit jaar opnieuw 223 kinderen en 16 tieners verder helpen met hun studie. De kinderen krijgen in Peru op school wel boeken, maar moeten schriften, uniform en ander materiaal zelf kopen. Vaak dragen de ouders ook nog bij aan het onderhoud van de school: verf, tafels en stoelen. Dus gratis onderwijs is hier niet echt gratis.

Buiten de boot

Fernando en Miguelina met Yuliza en Jenny,

tekenen voor een beurs

Een van de gezinnen die we hebben geholpen zijn Fernando, Miguelina en hun kinderen. Hij meldde zich dit jaar opnieuw voor een beurs met zijn kinderen Yuliza (14) en Jenny (12).

Vorig jaar vielen zijn kinderen net buiten de boot omdat ze gemiddeld lager dan een 7 stonden. Jenny en Yuliza hebben hard gewerkt en tekenden trots voor de ontvangst van het geld voor schoolspullen. In het contract beloven ze het complete bedrag te verantwoorden en hun best te doen om volgend jaar weer in aanmerking te komen.

Apothekersassistent

Gisela en Kelly (midden) tijdens een jeugdweekend

De betere leerlingen kunnen na de middelbare school een beurs aanvragen bij de staat voor een beroepsopleiding. Zo’n prestatiebeurs van ons is dus niet alleen nu, maar ook voor hun toekomst erg mooi.

De twee oudste dochters van Fernando hebben door de bijdrage hun basisschool en middelbare school kunnen afmaken. Gisela (20) heeft vervolgens de opleiding tot apothekersassistent gevolgd en Kelly (18) studeert nu informatica aan de universiteit in Cajamarca.

Drie uur lopen

Schoolpakketten worden uitgedeeld

In een buitenpost van Sucre 

Dat deze kinderen verder zijn gaan leren is bijzonder. Ze komen uit een klein dorpje op drie uur loopafstand van Sucre. Daar zaten ze op school. Doordeweeks verbleven ze in een kleine kamer in Sucre en in het  weekend liepen ze terug naar Santa Rosa.

Wat kun je een verschil maken met 100 euro voor een beurs en 17 euro voor een schoolpakket per jaar. Steunt u volgend jaar opnieuw een van deze kinderen?

Deze meiden uit Cajen krijgen ook een beurs

Persoonlijk

In maart is het nieuwe schooljaar van start gegaan. Zowel voor Esther als voor mij een nieuw begin. Esther ging officieel naar de basisschool, al is het wel hetzelfde schoolgebouw, maar ze heeft een andere juf, langere dagen en minder spelen. En ik sta na drie jaar weer een paar dagen in de week voor de klas. Een nieuwe uitdaging, omdat ik eerder les gaf aan verschillende universiteiten en nu aan de middelbare school. Het is leuk weer met mijn vak bezig te zijn – milieu – en meer contact te hebben met tieners, die van alles aan het ontdekken zijn in het leven.

Eerste schooldag