Als het in uw hand ligt om iets te geven...

Onthoud niemand iets waar hij om vraagt, als het in uw hand ligt om het te geven. Spreuken 3:27

Afgelopen week hebben we weer 54 gezinnen een Tas Vol Hoop mogen geven. Ruim 200 mensen zijn hiermee direct geholpen. 70 dagen was er in Perú een (bijna) volledige lockdown, en ook al mogen bepaalde beroepen nu beetje bij beetje beginnen, is de noodtoestand nog niet opgeheven. De nood onder mensen, die leven van hun dagelijks werk, vaak verkoop op straat, is nog steeds groot. Heel hartelijk dank dat je dit mede mogelijk maakt!

Als je dit en andere voedselprojecten wil (blijven) steunen, kijk dan nog even hier:

LINK Z&G

LINK 1maaltijd

Houd moed en Hij zal je weer hoop geven

Vertrouw op de Heer. Houd moed en

Hij zal je weer hoop geven. Psalm 27:14

Op slot

Bijna een maand geleden schreven we over de omstandigheden waarin veel gezinnen moeten leven in de lockdown in Peru, wegens de coronamaatregelen. 6 maart werd een eerste patiënt positief bevonden aan COVID19 en 16 maart ging alles op slot. Transport werd via lucht, zee en land stilgelegd. Winkels, restaurants, scholen, alles behalve voor eerste levensbehoeften, werd afgesloten. Veel mensen leven van hun dagelijkse verkoop op straat, werken in de keuken of afwas in een restaurant en zitten zonder inkomen vast, en dus ook zonder eten…

We wonen buiten de stad Cajamarca. Het heeft in deze tijd veel voordelen, zeker als we kijken naar de ruimte, als je niet naar buiten mag en de moestuin, waar we regelmatig uit eten. Toch het was voor ons zoeken hoe we anderen konden helpen, die het heel moeilijk hebben in deze tijd. We mochten niet weg met de auto om eventueel zelf wat kilo´s rijst of liters olie rond te brengen.

Tas vol Hoop

Elke ochtend baden we samen, maar we wilden dat ook handen en voeten geven. Zo werd “TAS VOL HOOP” geboren: in gebed, in frustratie om iets te willen doen en in de wetenschap dat God wél een weg weet, waar wij die niet zien. We hadden nog een saldo in de kas van de kerk en besloten dat onder de 20 gezinnen van de kerk te verdelen in de vorm van levenswaren. Via Marcela, onze diaken, kwamen we in contact met een leverancier, die de pakketten voor ons samenstelde en waar elk gezin zijn “Tas Vol Hoop” kon ophalen. We huilden bij het lezen van hun berichtjes: "Dankuwel, glorie aan God, die altijd zorgt voor zijn kinderen... Vandaag wilde ik niet opstaan denkend aan het feit dat we geen eten meer hebben. Ik zei tegen mijn Heer: "U bent mijn levensonderhoud" en hier kunnen we dat weer bevestigd zien." "Dank aan onze goede Vader, die het manna stuurt door jullie"

Delen en uitdelen!

Via een bericht van onze Thuis Front Commissie werd gevraagd deze actie financieel te ondersteunen om de gezinnen in deze tijd te kunnen blijven ondersteunen, want de lockdown was nog niet opgeheven. Dit werd heel goed opgepakt en we hebben Gods voorzienende hand hierin heel duidelijk mogen zien. We hebben de tweede keer 10 pakketten extra mogen uitdelen en nu zijn we in overleg met zustergemeentes waar ook nood is, waar we meer extreem arme gezinnen mogen zegenen met voedsel. We hebben zelfs van de regionale regering 10 dozen met blikken melkpoeder voor kleine kinderen gekregen om uit te delen!

Vandaag is aangekondigd dat de noodtoestand, na 10 weken, vanaf maandag 25 mei wordt opgeheven. Dit is niet omdat het zo goed gaat; vooral aan de kust en in de jungle is er een complete gezondheidscrisis gaande: ouderen worden niet meer opgenomen in het ziekenhuis, politie heeft niet genoeg bescherming en wordt ziek, ziekenhuispersoneel neemt ontslag uit angst en veel artsen in de jungle overlijden.

De noodtoestand wordt opgeheven, maar er gelden nog steeds veel restricties, al is het in deze cultuur niet gewoon om de regels op te volgen, al is het voor je eigen bestwil. In de praktijk zal dit zich vertalen in meer besmettingen, meer chaos en minder medische zorg. Nog steeds zal het erg moeilijk zijn aan het werk te gaan, zeker als je buitenlander bent, zoals de 4 Venezolaanse gezinnen van onze kerk.

Zolang het nodig is en zolang het kan willen we deze “Tas Vol Hoop” blijven geven aan de gezinnen, die het nodig hebben, want het Evangelie is liefde en liefde is doen! Doe je mee?

Namens hen en nog veel meer: Heel HARTelijk dank!!

Binnenland

Gelukkig is de situatie in het binnenland nog te handhaven. Er zijn geen besmettingen in “onze” dorpen en ze eten veelal van wat het land opbrengt. Toch zijn de restricties ook voor hen en mogen ze niet bij elkaar komen. Het verlangen om samen Bijbelstudie te doen is steeds groter. In sommige dorpen hoog in de bergen komen kleine groepjes en gezinnen in huizen samen om God te zoeken. We waren helemaal ontroerd toen we deze foto van Gilmer kregen, waar ze tussen de bomen samen de Bijbel lezen.

We blijven Gilmer en Marciano ook financieel ondersteunen, zodat ze hun pastorale werk voort kunnen zetten en de kleine kerkgemeenschappen in de dorpen kunnen bezoeken, want diensten streamen kan daar niet!

Persoonlijk nieuws

Thuisonderwijs

Oma Froukje en Christy kopen verse melk in de buurt

We hoorden dat veel ouders en kinderen in Nederland, na 6 weken thuisonderwijs, blij waren dat het basisonderwijs i.i.g. voor 50% weer van start ging. Wij zijn inmiddels 10 weken verder, veel frustraties later, veel ervaringen rijker, veel geleerd, veel bijgesteld en te horen gekregen dat het i.i.g. dit schooljaar op deze manier tot december doorgaat en misschien ook het volgende jaar… tja… wéér bijstellen en dan vooral ieders verwachtingen aanpassen. Christy op de kleuterschool, Esther op de basisschool, Efrani op de middelbare school en ik geef drie keer per week een uurtje les. Veel doen we met ZOOM en theorie via een online platform. Tel daarbij op dat ons internet erg langzaam is… we kunnen wel zeggen dat we een gratis cursus karaktervorming hebben gekregen.

De kinderen van kerkleider en boer
Vicente studeren via een Radioprogramma.

Maar we tellen onze zegeningen als we zien hoe veel kinderen in het binnenland het slechts met een radio en een schriftje moeten doen, terwijl hun ouders hard werken op het land en geen leraar hen begeleid of boeken beschikbaar zijn.

Wilfredo geeft Bijbelstudie via Facebook en ZOOM

Dankpunten:

TAS VOL HOOP: Dank voor de grote betrokkenheid bij deze actie, zodat we veel gezinnen in deze tijd kunnen helpen.

BINNENLAND: Dank dat deze ziekte niet is gekomen in de dorpen waar geen medische zorg is. Dank dat de broeders en zusters honger hebben naar het Woord en manieren vinden om samen te komen. 

CAJAMARCA: Dank dat, ook al zijn mensen ongedisciplineerd, men in hoog gelegen streken niet ernstig ziek wordt en de ziekenhuizen hier niet overvol zijn.

Gebedspunten:

BET EL: Eén van de Venezolaanse gezinnen is besmet geraakt, maar lijkt er gelukkig goed doorheen te komen. Toch is hun financiële situatie kritisch. Bid zodat er een structurele oplossing komt voor wonen en werken. 

GEZIN: Bid voor ons als gezin. Het is voor de kinderen (en ons) moeilijk hun vriendinnetjes of zelfs onze familie in Cajamarca niet te kunnen zien of bezoeken. Bid ook voor bescherming, omdat men op straat niet of weinig rekening houdt met de ander.

VOORGANGERS: Blijf bidden voor Gilmer en Marciano. Wij kunnen als gemeente veel gebruik maken van digitale middelen, die ze in het binnenland niet hebben. Bid voor creativiteit en meewerken van overheden.

Wie niet werkt… zal ook niet eten…

De nood is groot in de basisbehoeften van de mensen in Peru nu ze t.g.v. de Coronacrisis niet kunnen werken. Vele gezinnen hebben al bijna 2 maanden geen inkomsten. De overheid helpt wel, maar vaak komt het geld in corrupte handen. 

Wilfredo en Judith hebben de eerste 20 'Tassen vol Hoop' uitgedeeld. Dat is een tas met levensmiddelen. Dit betekent voor deze gezinnen 2 weken minder zorgen om het eten. Een reactie van een moeder: “Vandaag wilde ik niet opstaan denkend aan het feit dat we geen eten meer hadden, maar de Heer liet me zien dat hij voorziet!” Een ander gezin: 'Het is voor ons als manna uit de hemel'. 

Één tas kost €15,- 

Helpt U mee, zodat Judith en Wilfredo meer voedseltassen kunnen uitdelen? 

Hartelijk dank namens de thuisfront commissie 

van Wilfredo en Judith Chuquiruna-Prakken, Cajamarca, Peru

U kunt helpen door een extra gift over te maken naar Stichting Zending&Gemeente, 

ovv 027 Zendingswerk fam. Chuquiruna-Prakken – “TAS VOL HOOP”.

ING: NL33 INGB 0002 0476 78 / ABN: NL20 ABNA 0607 7824 12

Graag ook de gift per mail vermelden aan: Administratie@zendingengemeente.nl

Dan maar lopend

Eerder dan gedacht, kregen we te horen dat de lockdown in ieder geval nog twee weken wordt verlengd tot half mei. Toch een beetje onverwacht, omdat het erg gaat wringen. We begrijpen de maatregelen wél. De gezondheidszorg wil tijd rekken, want het is nog steeds te schaars. Inmiddels hebben we in Cajamarca 10 IC bedden (i.p.v. 4) en 4 beademingssystemen voor een departement met  ruim 1,34 miljoen mensen.

In ons land hebben zich bijna 168.000 mensen ingeschreven om terug te gaan naar huis. Ze konden vóór de lockdown niet terug en doordat het transport van mensen stil ligt, zijn ze al bijna twee maanden ver van huis. 

In veel gevallen gaat het om mensen die in de kuststeden werkten en nu wegens gebrek aan werk en inkomen, de huur niet meer kunnen betalen. Ze werden hun huis of kamer uitgezet en hebben niets te eten. Daarom zijn over het hele land groepen mensen TE VOET onderweg: ook gezinnen met kinderen! Duizenden lopen honderden kilometers en hopen een keer thuis te komen... Kleine groepen komen zo via een niet reguliere weg onze regio binnen. Zonder controle, zonder bescherming voor henzelf of voor de dorpen waar ze naar terug komen...

Ons hart breekt met deze beelden...

PRAY!!

Onderwijs op afstand

Net als men Nederland in afwachting was van de beslissingen die de regering zou nemen i.v.m. de corona-maatregelen, zijn we hier ook in spanning over wat er aankomend weekend besloten zal worden.

We hebben deze week al wel gehoord dat het ministerie van onderwijs heeft besloten dat dit hele schooljaar afstandsonderwijs zal zijn. Dit is een grote uitdaging voor zowel leraren, leerlingen als ouders. We weten dat het in Nederland tot spanningen heeft geleid, doordat ouders er vaak niet op voorbereid zijn of de kinderen niet kunnen begeleiden, ondanks de beschikbare middelen als internet.

In de steden in Perú hebben veel mensen gelukkig internet, al is de snelheid zeer beperkt. Wel merken we dat het financieel moeilijk wordt voor velen, want 1 op de 4 Peruanen heeft zijn werk en inkomen verloren. Op staatsscholen worden vaste leerkrachten nog wel betaald, maar privé scholen zijn volledig afhankelijk van het schoolgeld dat door de ouders wordt betaald. Als het om leerlingen gaat, is het ongeveer half om half op staats- of privé school. Sommige scholen dreigen te sluiten en veel ouders zoeken wanhopig een vacante plek op de volle staatsscholen, omdat het weinige geld dat ze nog hebben, voor eten is.

Vandeweek hadden we een schoolvergadering via zoom, en daarin was de spanning te voelen. De school moet de leraren betalen en de ouders kunnen het hele schoolgeld niet ophoesten.

Maar het binnenland is een ander verhaal. Ze hebben vaak gelukkig nog wel voedsel, maar weinig middelen om te leren. De kleine schooltjes in de dorpen zullen ook niet open gaan, dus boeken hebben ze niet. Alles hangt nu af van de ouders, die vaak hele dagen op het land werken, een paar jaar basisschool hebben en geen internet of smartphone. De lessen krijgen ze nu via TV, als die er is, of een radio, die op batterijen werkt; zoals van Vicente in Jelic, één van de kerkleiders waar we mee werken (zie foto).

Aankomen weekend wordt besloten of de lockdown op deze manier doorgaat, of dat sommige (economische)activiteiten weer open mogen. De nood is groot. Een buurvrouw van een vriendin vertelde dat ze laat ontbijten en laat warm eten, omdat ze de derde maaltijd op een dag niet kunnen betalen, en de kinderen zo de honger minder voelen. De regering heeft geprobeerd hulp de bieden de eerste weken, maar bij velen komt het niet aan wegens corruptie. Werkloosheidsuitkeringen bestaan niet. Ook kleine bedrijfjes als van onze vriend Ijscoman in Cajamarca, lopen groot gevaar te sluiten en daarmee alle alleenstaande moeders die ervan afhankelijk zijn en zijn project met dove mensen.

Blijf bidden. Jullie voor ons en wij voor jullie.

Bid voor hen die het niet zo goed hebben

Foto van de laatste conferentie in 2019.
Vandaag 17/04 zou onze eerste conferentie van 2020 zijn.

Terwijl in Europa men voorzichtig weer ademhaalt en sommige coronamaatregelen versoepeld worden, worden de lokale lockdown-regels hier juist strenger. Nog maar drie dagen in de week is de markt open, veel producten zijn moeilijk te verkrijgen, omdat het van de kust naar Cajamarca moet komen, en daarom zijn de prijzen ook enorm gestegen, als tomaten, uien en citroenen. Perú is 38 keer zo groot als Nederland en de reis van Lima naar Cajamarca over land is 17 uur.

Tegelijk stijgt de spanning, want er is een nieuwe noodmaatregel gekomen om ook binnenlands transport mogelijk te maken om mensen, die door de quarantaine vanaf 16 maart niet meer naar huis hebben kunnen gaan. Heel begrijpelijk natuurlijk, maar tegelijkertijd een spanningsveld, omdat velen van hen uit de hoofdstad Lima komen, waar de brandhaard is van COVID-19 op dit moment. Er is ook geen discipline om zelf in quarantaine te gaan om geen risico te zijn voor anderen. De angst is dat daarmee het aantal geïnfecteerden in onze Regio exponentieel zal toenemen. Als je het hebt over de stad Cajamarca, is hier een afdeling voor COVID ingericht, met 14 bedden, waarvan 2 met extra care, en slechts 2 IC bedden... Het is een Regionaal ziekenhuis, waar ook mensen van andere provincies naartoe worden gebracht. Dit is de stad, maar veel mensen die terug willen zijn van het binnenland, hoog in de bergen, waar alleen een EHBO doosje of - in het beste geval - een Medische Post is.

Daar zijn onze mensen, waar ons hart zo naar uitgaat en we houden ons hart vast... We hebben regelmatig contact. We zijn zo blij dat Gilmer de dorpen nog kan bezoeken en bijeenkomsten houdt met een klein groepje in de huizen, dat Marciano ook een leesplan heeft voor zijn gemeente. Maar we hoorden ook dat er al mensen “illegaal”, zonder controles of voorzorgsmaatregelen, naar de dorpen zijn teruggekeerd en ze maken zich zorgen... en wij ook. Bid mee voor bescherming. Bid ook voor de jongeren uit het binnenland die in de vakantie naar Lima waren gegaan om te werken. Onder hen zijn Josue, zoon van Gilmer en Adrian, zoon van Marciano.

Als gemeente BET EL hebben een gezin geholpen, omdat ze de huur niet kunnen betalen, omdat ze niet kunnen werken, alles is dicht. En later ook een overlevingspakket gegeven, omdat ze niets te eten hadden. Maar ze zijn niet de enigen. De quarantaine duurt al bijna 40 dagen en velen, velen hebben geen inkomen. We zullen meer pakketten maken, maar hopen dat het met de nieuwe maatregelen nog lukt.

Ineens werd de wereld heel klein

Ook wij zitten binnen

We mogen alleen lopend boodschappen doen, 
op bepaalde dagen, met mondkapjes en handschoenen aan.
Dit was de laatste dag dat we met de auto weg mochten. 

Ook al is COVID-19 binnengebracht door Peruanen die uit Europa vluchtten, worden buitenlanders gemeden en op sommige plaatsen zelfs weggestuurd alsof ze het virus bij zich hebben. We zitten inmiddels in een “Lockdown” en dat houdt in dat tussen 6pm ´s avonds en 5am ´s ochtends niemand naar buiten mag. Alle winkels zijn dicht, behalve voor levensmiddelen en medicijnen. Mannen of vrouwen mogen alleen op bepaalde dagen de hoog nodige boodschappen doen. Dit is nodig om te voorkomen dat veel mensen worden geïnfecteerd, want in het hele land, dat 38x zo groot is als Nederland, zijn er 280 beademingssystemen op IC aanwezig. Dat is 1 per ruim 134.000 mensen. Twee departementen in ons land zijn al in crisis.

Oma Froukje helpt Christy met thuisonderwijs.

Wij blijven zo veel mogelijk binnen om de gezondheid van Froukje (bijna 76) en ons prematuurtje Christy (4jr) niet onnodig in gevaar te brengen. Sinds 6 april is de school van de meiden begonnen met een online platform voor lessen. Het werkt nog niet heel goed, omdat het internet langzaam en overbeladen is. Veel ouders hebben slechts een telefoontje om opdrachten te downloaden en weer te uploaden. Judith verzorgt daarnaast digitaal de Engelse lessen voor een groep van de middelbare school. Het is zoeken naar een weg met de middelen die we hebben. In huis hebben we drie meiden aan de studie, allemaal huiswerk, slecht internet, koken, schoonmaken, de tuin en moestuin bijhouden... Wat zijn we blij dat oma ook bij ons is en lekker kan koken! 

Hout sprokkelen om te kunnen koken.

Elke ochtend nemen we de tijd om samen als gezin God te zoeken en prioriteiten te stellen in deze nieuwe hectiek. We reizen in gedachten over de hele wereld en bidden voor iedereen in nood, voor wie ons dierbaar zijn; dichtbij en ver weg: andere zendelingen, familie en vrienden in Nederland, enz. Zelfs onze familie in de stad Cajamarca is op dit moment ver weg, want wij wonen buiten de stad en mogen niet zomaar naar hun toe. Boodschappen doen we in het dorp dichtbij: Baños del Inca. De prijzen zijn enorm gestegen, maar door de moestuin komen we gelukkig niets tekort. We voelen ons gezegend met het huis, de ruimte die we hebben en maken het goed. Als er genoeg is, leggen we oogst uit de moestuin voor de deur, voor mensen die langskomen. Regelmatig sprokkelen mensen hout bij de rivier hier dichtbij, om te kunnen koken, want geld voor gas is er vaak niet meer. De nood wordt steeds groter. 

We zijn enorm dankbaar voor Gods zorgen en zegeningen, die we ondanks alles elke dag mogen zien. We willen jullie vragen om in gebed met ons verbonden te blijven. Meer dan ooit merken we het belang om één familie te zijn, één gezin met God als onze Vader. 

Hartelijke groeten, Wilfredo en Judith, 

Esther, Christina en Efrani

Gebedspunten

• *GEWELD: Peru zit in een lockdown. Alleen al de eerste twee weken werd melding gedaan van 43 verkrachtingen, waarvan 27 kinderen. Er zijn 5418 meldingen geweest van huiselijk geweld.
• *CORRUPTIE: We zijn dankbaar voor hulpprogramma´s van de overheid voor arme gezinnen, al gaat het te vaak onderweg door corrupte politici en overheden naar degenen die het niet nodig hebben. Er zijn krottenwijken waar de bewoners spandoeken hebben opgehangen met een roep om hulp.
• *WERKLOOS EN GEEN ETEN: Bijna alle gezinnen van Bet El hadden informeel werk, wat betekent dat ze niet doorbetaald worden en nu geen inkomen hebben. Dit duurt al een maand en gaat misschien nog twee maanden door. We zoeken manieren om bij te springen, financieel of met levensmiddelen. Bid voor de Venezolaanse gezinnen, die geen familie hebben om op terug te vallen.
• *BOEREN IN HET BINNELAND: We maken ons zorgen over onze mensen in het binnenland, waar de financiële hulp niet komt. Het zijn boeren, die hun producten nu niet kwijt kunnen, omdat vervoer erg beperkt is. Dat betekent geen inkomen voor andere levensmiddelen. Gilmer en Marciano kunnen wij nu gelukkig nog blijven ondersteunen.
• *VAST IN PERU: Froukje Prakken kon in februari bij ons op bezoek komen, maar zou in mei terug gaan. Inmiddels ziet het ernaar uit dat ze voorlopig niet terug kan. We hebben haar graag hier, maar kennen ook de grote gebreken in de gezondheidszorg van Peru. Bid voor bescherming en dat we haar reguliere medicijnen weer kunnen krijgen als het langer zou duren

Wilfredo verzorgt online diensten voor onze

gemeente Bet El, ook om verbonden te blijven.

De scholen waren net begonnen,

toen de quarentaine begon.

Nu proberen we online lessen

op te zetten en te volgen.