2 Feb 2009

Niets veranderd en toch heel ander vooruitzicht

Alweer februari… Zomaar ineens een maand voorbij en toch nog altijd panne op t werk, tenminste wat gaat over het loon van December. Velen van ons hebben onder druk toch het nieuwe contract getekend, waarbij er weinig verplichtend verband meer blijft tussen werknemer en werkgever, maar toch, we moeten ergens van leven. Dus tekenden we, maar toch geen loon: waarom? Omdat het pas in Januari getekend is en de betalingsregeling nu via een rechter moet gaan... dat kan nog even duren... en kosten. Hopelijk krijgen we vandaag Januari uitbetaald, en kunnen we daar t een en ander van doen: we hebben nu een huurhuisje en een bruiloft te betalen :)

Wilfredo werkt als Projectleider in een zes-maanden-project voor de gemeente van “Baños del Inca” en heeft om administratieve redenen ook December niet uitbetaald gekregen. Zijn contract mag wettelijk gezien pas vanaf januari ingaan, zelfs als hij al in December heeft gewerkt... weer een gedoe.

Nu we in Cajamarca toch getekend hebben denk ik af en toe, hadden we dat maar meteen gedaan, hadden we nu al deze ellende niet moeten doorgaan. Maar aan de andere kant leer je zoveel van hoe de maatschappij in elkaar zit, hoe mensen wel of niet samen werken, recht en vooral onrecht. Voor onze afdeling heeft het positief bijgedragen aan de sfeer onderling: allemaal in hetzelfde schuitje en meer vertrouwen; een thema dat altijd in deze streek best moeilijk is, gezien er veel verraad en eigen belang meespeelt in veel keuzes. Het is individualisme maar anders dan in NL: jaloersheid speelt een grote rol, wat een ander krijgt kan jij niet meer krijgen (vooral werk, inkomen, spullen), toch ook de wet van de sterkste (lees: sluwste).

Toch hoeft dit niet altijd op te gaan, zeker met vrienden van de kerk, waar ik in de loop der tijd echt een tweede familie heb mogen ervaren. Zeker toen het zo slecht ging met mijn moeder en die in Bolivia was: zowel Nederland als hier in Perú leefde iedereen heel erg mee!! Ik ben heel erg blij mijn ouders weer dichtbij te mogen hebben, al heeft mijn zus Sanne erg goed voor ze gezorgd en ze hier te gemakkelijk in de dagelijkse taken rollen, wat juist voor mijn moeder niet de bedoeling is. Het valt haar niet erg mee te accepteren dat ze gelimiteerd is en dus veel moet afstoten: niet alleen nu om het later weer op te pakken, maar juist VANAF NU en steeds meer zodat een ander het oppakt. Ze heeft dagelijks twee uur fysiotherapie en moet eigenlijk ook twee uur extra overdag rusten om het lichaam de kans te geven weer goed te genezen... dat valt niet mee, maar we zijn velen die erop toezien ;) Blijf bidden voor volledig herstel!

Juist om deze reden, omdat er nog best wat blijft liggen en het werk in het binnenland weer begint, zijn we aan het kijken naar de mogelijkheid of ik wat meer kan steunen in het werk (administratief, voorbereidend en organiserend) met de kerken in het binnenland – de Campo. Hiervoor moet het thuisfront van Nederland er natuurlijk achter staan en zou het voor mij een uitdaging zijn, beetje bij beetje mijn eigen thuisfront op te kunnen bouwen en daarmee steeds meer uren te besteden in de voortgang van dit belangrijke werk. De milieuwereld is, zoals jullie wel weten, ook mijn passie en we willen zien of we beide kunnen combineren zodat ik ook de contacten van het werk op de Burgerlijke Gemeente kan gebruiken voor het verbeteren van de leefomstandigheden van de arme boeren in het binnenland, waar mee mijn ouders al jaren werken.

Toen ik met de Directeur en mijn directe baas ging praten over het stoppen bij de gemeente, waren ze er niet erg blij mee en boden ze aan te onderzoeken of ik dan drie dagen in de week zou kunnen werken: iets wat hier niet erg gewoon is, gezien er niet gekeken wordt naar productiviteit, maar alleen je uren maken en niets meer. Ik was erg blij de waardering te merken voor wat ik deze twee jaar heb kunnen opbouwen. Nu is het dus afwachten of de personeelsafdeling het accepteert, gezien ze, zoals jullie wel gemerkt hebben, niet erg flexibel zijn. Voordeel voor mij is dat de Directeur van de Milieuafdeling een goede vriend van de Burgemeester is, en zo wordt nou eenmaal alles hier bepaald. Daar houden we rekening mee en maken we gebruik van :)

Dus vanaf maart hopelijk half om half werken: 3 dagen milieuafdeling - en 3 dagen ontwikkelingshulp voor het binnenland van Cajamarca-Perú.

Wilfredo & Judith