22 Jul 2009

Huwelijksconferentie

We hadden gedacht dat er misschien wel 40 of 50 echtparen op de “huwelijksconferentie” zouden komen en hadden materialen als schriftjes, balpennen en presentjes meegenomen voor 50 stellen. Het werden er samen 79 stellen, 73 de eerste dag en hoewel er 6 stellen de tweede dag niet kwamen, kwamen er de tweede dag 8 andere stellen bij (dus 150 deelnemers!). Maar laat ik bij het begin beginnen.
In januari was de gebruikelijke vergadering van Oxamarca met zijn buitenposten en werd het idee geopperd dat ze graag een goede oriëntatie wilden hebben over het gezin. Met name was dat vanwege het veel voorkomend huiselijk geweld. Het voorgangersechtpaar van de kerk waar we lid van zijn in Cajamarca, Godo en Teresa, heeft een bijzondere bediening op dit gebied, dus vroegen wij hen of zij bereid waren een huwelijksconferentie te doen in Oxamarca. De datum werd vastgesteld op 16 en 17 juli. We waren erg benieuwd, want het zou inhouden dat uiteraard beide echtelieden moesten komen, wat ze bij andere lessen of evenementen niet gewend zijn. Dat betekent dat de kinderen ondergebracht moesten worden, maar vooral dat er voor het vee gezorgd zou moeten worden, want ze “mochten” niet tussendoor naar huis.
Woensdagmiddag kwamen we in Oxamarca aan. De reis ging voorspoedig, want er wordt aan de weg gewerkt waardoor we in minder dan 6 uur in Oxamarca waren. Donderdagmorgen waren we aanwezig bij het burgerlijk huwelijk van 4 echtparen. Allemaal woonden ze al langer samen, één echtpaar zelfs al 40 jaar. Je zou zeggen dat het alleen een kwestie van legaliseren zou zijn, maar niets was minder waar. De bruidsparen hadden hun beste kleren aan en sommigen waren zelfs opgewonden dat ze nu echt gingen trouwen. Voor velen is de papierrompslomp een enorm obstakel om te trouwen. Sommigen hebben zelfs geen geboortebewijs; maar ook anderen trouwen niet omdat het een verplichting is, die ze niet willen aangaan. In de kerk worden mensen niet gedoopt als ze niet getrouwd samenwonen, dus dan is het wel zaak om iets te doen om die papieren bij elkaar te krijgen. Gilmer, de voorganger van Oxamarca helpt hen daarbij. Regelmatig vroeg de burgemeester van Oxamarca tijdens de plechtigheid of Gilmer het met de gang van zaken eens was. Gilmer heeft in het dorp een belangrijke positieve invloed door zijn goede getuigenis en betrouwbaarheid.
’s Middags begon de conferentie en gingen we de echtparen inschrijven. Uiteindelijk kwamen er 73 echtparen, waarvan een 30-tal ouders van de kindereetzaal van Pan de Vida, die in het huis van Gilmer functioneert. Gilmer had de ouders gestimuleerd door bepaalde voordelen toe te kennen aan de ouders die mee zouden doen, maar natuurlijk vrijwillig. De meeste ouders van de eetzaal zijn geen Christen. De lezingen van de conferentie zijn de moeite waard voor zowel christenen als niet-christenen, want de adviezen van een leven volgens bijbelse princiepesl zijn gunstig voor iedereen. De grote opkomst laat weer zien hoe groot de nood is om vooruit te komen, hun leven te verbeteren als echtpaar en als gezin. Er werd aandachtig geluisterd. Bij de opdrachten als opschrijven wat je verwacht van deze conferentie of later, een “liefdesbrief(je)” aan je man/vrouw, werd het wel moeilijker. Er waren vrouwen bij die niet konden lezen of schrijven, bovendien wordt de mensen niet geleerd om te denken, reflectief te zijn, en al helemaal niet om je gedachten onder woorden te brengen. Bij het schrijfwerk hielpen Judith en Teresa mee om op te schrijven wat we met veel moeite begrepen van de vrouwen. Toch was de sfeer goed en genoot iedereen van de lezingen.
Een kleine anekdote: van de ouders van de eetzaal was er een man, die juist een paar weken tevoren bij zijn gezin was weggelopen met een jong meisje. Zijn vrouw wilde naar de conferentie, maar mocht niet alleen komen. Vanwege de kleine stimulans die Gilmer had beloofd, kwamen beiden naar de conferentie. Eén regel tijdens de conferentie was dat de man en de vrouw steeds hand in hand moesten binnenkomen. Ook deze man moest dus de hand van zijn vrouw vasthouden bij binnenkomst en naast haar zitten tijdens de lezingen. Hoe het allemaal afloopt weten we niet, maar we hebben wel speciaal voor dit echtpaar gebeden dat er een herstel van hun relatie zal komen.
Bij de uitnodiging na de laatste lezing voor een speciale zegen voor hun huwelijk kwamen verschillende echtparen naar voren, waaronder een echtpaar wat samen besloot dat ze christen wilden worden. Er was feest in de hemel.
Zaterdagmorgen zijn we weer vertrokken. Tegelijkertijd vertrok een volgeladen vrachtwagen met mensen uit Oxamarca en stopten we bij een rivier om de doop van 8 mensen bij te wonen, waaronder een echtpaar wat net donderdagochtend getrouwd was. Massaal was de kerk van Oxamarca meegekomen om aanwezig te zijn. Ook van Sucre waren ze gekomen en zo aten we daarna met zo’n 150 mensen bij de rivier. Het was de eerste keer dat de kerk van Oxamarca samen een picknick had: we konden ze zien genieten!
Ger en Froukje

No comments:

Post a Comment

Leuk dat je meekijkt!

Wilfredo & Judith