16 jaar en kostwinner

Efrani was met 16 jaar thuis kostwinner geworden. Ze zorgde financieel voor haar oma Luz (74) en haar oudere broer Jesus (25). Efrani had in Venezuela net de 3de klas van de middelbare school afgemaakt, toen ze vertrokken wegens de slechte situatie in het land. Via Ecuador kwamen ze in Peru terecht en, in de zoektocht naar werk, uiteindelijk in Cajamarca.

Steeds verhuizen

Jehiely Efrani, broer Jesus en oma Luz

Zuster Luz vertelde dat ze verschillende kerken hadden bezocht en voelden dat ze onzichtbaar waren, tot ze bij ons kwamen. Een zondag na de dienst spraken we met hen en hoorden hun verhaal. Hoe Efrani en Jesus voor hun jongere broertje en zusje hadden gezorgd, toen hun ouders uit elkaar gingen; hoe ze steeds verhuisden binnen het land, tot ze niet meer konden en vertrokken.

Efrani werd in Cajamarca aangenomen om toetjes te verkopen in een winkelcentrum, terwijl haar broer koffie en gebak op straat verkocht en haar oma probeerde spulletjes te maken met haar meegebrachte naaimachine. Zo werd ze hoofdkostwinner met een loon van nog geen Euro per uur, en durfde ze niet meer te dromen over haar studie, waar ze zo van hield.

Terug naar school

L-R: Wilfredo, Christina, Judith, Efrani en Hector
in onze kerk BETEL

We hebben aangeboden haar te helpen. Ze studeert nu van 6.30 am tot 2.30 pm en ging daarna tot 9pm weer werken. Ze mocht haar boeken niet meenemen, dus het werd te veel. Oma Luz maakt inmiddels poppen en tasjes en verkoopt die. Haar broer heeft werk gehad en weet nog niet hoe verder, maar samen besloten ze dat Efrani zich beter kon richten op haar studie. Soms neemt ze tijdelijk werk aan om materialen te bekostigen voor school.

Het is pittig, Efrani is erg volwassen voor haar leeftijd, en ze doet het goed. Geestelijk en op school neemt ze het heel serieus. We zijn trots op haar en blij dat we haar daarbij mogen helpen! Helpt u mee om dit te kunnen voort zetten?

Hoe kun je helpen?

Elk jaar geven we tieners van arme gezinnen in het binnenland de mogelijkheid een prestatiebeurs te krijgen, zodat ze hun middelbare school kunnen afmaken. We willen ditzelfde voor Efrani doen, door het schoolgeld te betalen. Ze zal extra materialen zelf blijven kopen. We zoeken sponsors om samen 45 euro per maand op te brengen, in ieder geval tot het einde van dit jaar, van juli tot december 2019. Doe je mee? Stuur een gift en vermeld (per mail) het als “Studie Jehiely Efrani – Peru”

Efrani doet de dagopening tijdens een jeugdweekend

Nieuwsflits Augustus

GEBEDSPUNTEN 

DANKEN: 

* In juli hebben we een bijzondere tijd gehad in het jeugdweekend in Oxamarca. Het thema was: Gemengde Gevoelens. We spraken over hoe je omgaat met gevoel en emoties, over liefde, depressie, woede en vreugde. Veel van hen openden hun harten, vertelden hun zorgen en vroegen gebed. 

Groep tieners die meedeed aan het jeugdweekend in Oxamarca.

Aanbidding en gebroken harten tijdens het jeugdweekend in Oxamarca.

* Sinds een maand doen we zondagschool tijdens de dienst. Voorheen was het op een ander tijdstip, omdat we maar één ruimte hebben. Nu gaan de kinderen naar de garage van een zuster, die om de hoek van de kerk woont en zo kan het hele gezin komen en ook nog beter opletten.

Denisse en Abigail geven les aan de kinderen

BIDDEN: 

* Bid voor ons land. In het eerste half jaar zijn meer dan 100 vrouwen vermoord door huiselijk geweld. Politie treed vaak wel op, maar door de algemene corruptie, komen de daders vaak snel weer vrij. Ook hier in Cajamarca zijn er schrijnende gevallen, zoals een meisje van 10 en een meisje van 16, die zijn bevallen van een kind van hun eigen vader. 

PERSOONLIJK 

Dit jaar lijkt voor ons een tijd van afscheid en verdriet te zijn. Na het afscheid van onze (schoon)vader Ger in februari, moesten we in juli afscheid nemen van Ana (53 jr), zus van Wilfredo. In juni werd bevestigd wat we vreesden, dat ze uitgezaaide schildklierkanker had. Ook in de hoofdstad Lima konden de specialisten niets meer doen. Het was een moeilijke tijd van acceptatie, maar ook van eenheid en herstel in de familie en vooral haar uitzien naar de Heer. We waren samen aan het zingen, toen de Heer Ana thuishaalde. Voor ons gemis, voor haar (en Ger) winst!

Zingend en huilend brachten we de kist van Ana naar de begraafplaats. Het is hier de gewoonte de kist van huis naar de begraafplaats te dragen, nadat er twee dagen en nachten is gewaakt. De kinderen namen de bloemen mee en broers (hier Wilfredo en Ruben) en andere familieleden droegen om de beurt de kist.

En wat jij ook gedaan hebt, voor de minste van mijn broeders...

Na 7 dagen onderweg te zijn geweest, te voet en per bus, kwam Edward (45 jr.) in Lima aan, de hoofdstad van Peru. Hij werkte 2 weken als buschauffeur, maar degene die hem beloofde te helpen met zijn papieren, gaf hem zijn rijbewijs nooit meer terug. Teleurgesteld en met het weinige geld dat hij nog had, reisde hij verder en kwam naar Cajamarca, waar zijn schoonzoon ook al was. Het maakte niet uit waarin, als hij maar werk kreeg om te eten. Hij werkte een paar weken bij een autogarage, maar de eigenaar vernederde hem alleen maar en betaalde hem uiteindelijk niet.

Ivey en Edward 

Edward kwam op een zondagochtend onze kerk binnenlopen. Hij komt uit Venezuela. Liet daar zijn gezin achter op zoek naar een beter bestaan en geld te kunnen sturen, want zijn salaris ging bijna helemaal op aan één kilo vlees. Hij vertelde later dat hij toevallig langs de kerk liep en het verlangen had naar binnen te stappen en dat hij toen zijn hart uitstortte bij God. Zo kwam hij bij ons. Uitgeput: lichamelijk, emotioneel en geestelijk.

We kenden Edward nog niet. We hadden net een nare ervaring gehad met een bezoeker die zo in de kerk kwam en onrust zaaide. Toch weten we wat Jezus van ons vraagt in Matheus 5: 'Als iemand wat van je vraagt, geef het hem dan. En als iemand iets van je wil lenen, zeg dan geen 'nee''. Onze conclusie was: een kerk is een plek waar zondaars, criminelen en prostituees kunnen komen en een ontmoeting met God kunnen hebben. Waar we konden, hebben we Edward geholpen, financieel en met eten. Met kerst hebben we hem in huis uitgenodigd. Toen kwam hij met zijn vrouw en neefje, die juist die ochtend waren aangekomen na 5 dagen onderweg te zijn geweest uit Venezuela.

Edward (midden) en Ivey (2de van links)
met dochter (links van Edward),
 schoonzoon, kleinkinderen,
neefje Jhosmar en zwager Jhonny.

Inmiddels werken Edward en zijn vrouw Ivey als conciërges in een school. Het gezin is grotendeels herenigd. Afgelopen zondag zaten ze met z'n tienen in de kerk en nog eens drie gaan mee naar de huiskring. Is dat niet geweldig? Is dat niet waar we gemeente voor zijn? Hebreeën 13: “Verder brengen we Hem offers door vriendelijk, gul en goed te zijn voor andere mensen. Dat zijn offers waar God blij mee is.”

Laten we bidden voor Edward en zijn familie. Laten we bidden voor Venezuela!

En cuanto lo hicisteis a uno de estos mis hermanos más pequeños, a mí lo hicisteis.

Después de haber estado en camino durante 7 días, Edward (45 años) llegó a Lima, la capital del Perú. Trabajó como conductor de autobuses durante 2 semanas, pero la persona que prometió ayudarlo con sus papeles nunca le devolvió su licencia de conducir. Decepcionado y con el poco dinero que le quedaba, viajó y vino a Cajamarca, donde ya estaba su yerno. No importaba dónde, si solo tuviera trabajo para comer. Trabajó en una mecanica durante algunas semanas, pero el dueño solo lo humilló.

Edward vino a nuestra Iglesia un domingo por la mañana. El es de Venezuela. Dejó a su familia atrás en busca de una vida mejor y poder enviar dinero, porque un salario se gastaba casi por completo en un kilo de carne. Más tarde nos conto que pasó por la iglesia y tuvo el deseo de entrar y luego quebrantar su corazón ante Dios. Así fue como llegó a nosotros. Agotado: físicamente, emocionalmente y mentalmente.

No conocíamos a Edward todavía. Acabábamos de tener una experiencia desagradable con un visitante que vino a la iglesia y causó desorden y desunion. Sin embargo, sabemos lo que Jesús nos pide en Mateo 5: "Si alguien te pide algo, dáselo. Y si alguien quiere pedirte algo prestado, no digas "no". Nuestra conclusión fue: una iglesia es un lugar donde los pecadores, criminales y prostitutas pueden venir y tener un encuentro con Dios. Donde estaba dentro de nuestro alcance, ayudamos a Edward, economicamente y con biberes. Lo invitamos a la casa por Navidad. Vino con su esposa y su sobrino, que acababan de llegar esa mañana, después de haber estado en camino desde Venezuela durante 5 días.

Edward y su esposa Ivey ahora trabajan en una escuela. La familia en gran parte se ha podido reunir de nuevo. El domingo pasado estuvieron en la iglesia entre diez y otros tres fueron al grupo familiar de la Iglesia. ¿No es genial? ¿No es para eso que somos Iglesia? Hebreos 13: “También le hacemos sacrificios a Él siendo amables, generosos y buenos con otras personas. Estos son sacrificios que hacen feliz a Dios ".

Oremos por Edward y su familia. Oremos por Venezuela!

Dankdienst voor mijn vader´s leven

Vandaag hebben we een dankdienst gehad voor het leven van mijn vader. We missen zijn lach, we zouden hem een knuffel willen geven, maar bovenal hebben we vrede en zijn we dankbaar voor wie hij voor ons was.

Heel hartelijk dank voor alle berichtjes op Facebook, whatsapp, e-mails, kaartjes, telefoontjes en voor degenen die er vandaag in de dienst bij waren. We voelen ons gedragen en omarmd. Graag deel ik nog de tekst uit Filippenzen die ik vandaag in de dienst voorlas: “Leven betekent voor mij: leven voor Christus. Maar als ik sterf, betekent dat voor mij nog iets veel beters. Want dan ben ik bij de Heer. “

Hoy hemos tenido un culto de agradecimiento por la vida de mi papi. Extrañamos su sonrisa, nos gustaría darle un abrazo, pero sobre todo tenemos paz y estamos agradecidos por quien fue para nosotros.

Muchas gracias por todos los mensajes en Facebook, WhatsApp, correos electrónicos, tarjetas, llamadas telefónicas y por aquellos que estuvieron presentes en el culto de hoy. Nos sentimos apoyados y amados. Me gustaría compartir el versículo de Filipenses que leí hoy en el servicio: "La vida significa para mí: la vida para Cristo. Pero si muero, eso significa algo mucho mejor para mí. Porque entonces estoy con el Señor. "

Agradecimiento por la vida de Ger Prakken

Unos días después de llegar juntos a Holanda, mi padre Ger Prakken se enfermó gravemente. Todo su sistema inmunológico se vio afectado y, aunque parecía mejorar primero, pronto empeoró. 

El jueves 7 de febrero, él fue al Señor, a quien tanto amaba. Aunque tenemos tristeza y sentimos una gran pérdida: nuestro sabio y divertido papá y nuestro abuelo amoroso; sabemos que hay fiesta en el cielo. Sentimos gozo porque ya no tiene ninguna limitación física y Dios nos rodea y nos consuela en cada momento con Su paz, que sobrepasa todo entendimiento.

¡Qué increíblemente grande es la sabiduría y el conocimiento de Dios! ¡Qué difícil es entender sus planes y explicar sus obras! Pero todas las cosas vienen de Dios, existen a través de Dios y son para Dios. ¡Para Él es todo honor por los siglos de los siglos! Amén Romanos 11: 33.36.

Si quieres venir: el servicio de gratitud por la vida de Ger (y las huellas que dejó) será el Viernes 15 de Febrero a las 13.00 en Geloofsgemeenschap Luctor et Emergo en Oldebroek. Desde las 12.00 puede despedirse de el en el mismo lugar. Enviaremos una tarjeta oficial (digital), pero ya puede ver la agenda si desea asistir.

Dankdienst voor het leven van Ger Prakken

Een paar dagen nadat we samen aankwamen in Nederland werd mijn vader Ger Prakken erg ziek. Heel zijn immuunsysteem werd aangetast en ook al leek hij eerst beter te worden, werd het al snel weer erger. 

Donderdag 7 februari is hij naar de Heer gegaan, waar hij zo veel van hield. Ook al hebben wij verdriet en een groot gemis: onze wijze, grappige papa en liefdevolle opa; weten we dat er feest is in de hemel. We voelen vreugde omdat hij geen enkele lichamelijke beperking meer heeft en God ons ieder moment met Zijn vrede, die alle verstand te boven gaat, omringt en troost.

Wat zijn Gods wijsheid en kennis toch onbegrijpelijk groot! Wat is het moeilijk om zijn plannen te begrijpen en zijn daden uit te leggen! Maar alle dingen komen van God, bestaan door God en zijn voor God. Voor Hem is alle eer voor altijd en eeuwig! Amen! Zo is het! Romeinen 11:33,36

Als je wil komen: de dankdienst voor zijn leven (en nalatenschap) zal VRIJDAG 13.00 uur 15 FEBRUARI in Geloofsgemeenschap Luctor et Emergo te Oldebroek zijn. Vanaf 12.00 uur kunt u afscheid van hem nemen op dezelfde locatie. De officiële (digitale) kaart zullen we nog sturen, maar zo kan het vast in de agenda, als jullie dit graag willen bijwonen.