Vorige week zijn we teruggekomen van een intensief en opbouwend weekend met 44 jongeren van Sucre en omstreken. Sucre is een dorp, dat dicht bij het stadje Celendin ligt, waardoor we te maken hebben met heel andere jongelui dan de vorige groep in het binnenland, meer “stads”. Dit merken we aan de ene kant doordat we eigentijdse lofprijs- en aanbiddingsliederen met ze kunnen zingen, maar aan de andere kant is hun houding wat meer gesloten, stadse tieners zouden we kunnen zeggen.
De vrijdagavond gingen we van start met een zeer gevarieerde groep: de helft kwam voor het eerst en velen van hen komen uit een niet-christelijke omgeving, ook wegens het nieuwe project van Pan de Vida (www.pandevida.nl), dat dit jaar van start is gegaan in Sucre; de andere helft van de groep maken we al een aantal jaren mee en zien we letterlijk en figuurlijk groeien: fysiek, emotioneel en in geloof. Dit is voor ons een groot voorrecht. Eind vorig jaar zijn de jeugdbijeenkomsten in Sucre zelf van start gegaan en komen er regelmatig rond de 20 jongeren samen. Er is nu meer betrokkenheid van hen bij de rest van de locale kerk.
Beetje bij beetje kwam de groep los en konden we meer met elkaar delen. De praktische workshops waarin ze vraagstukken in kleinere groepjes oplossen en vervolgens presenteren aan de rest, spelen daarin een belangrijke rol. Daarnaast deden we team-spelletjes en weer een kampvuur op de zaterdagavond. Al vóórdat het vuur aangestoken was, hoorden we ze hard de nieuwe liederen zingen. Wat een heerlijk geluid na een toch zware dag!
Het afscheid op zondag is altijd heel dubbel, want sommigen van hen zien we maar één keer. Sommigen komen niet meer terug en anderen mogen van hun ouders niet meedoen in de plaatselijke jeugdgroep. Één van de meisjes vertelde me dat ze huilend aan haar stiefmoeder had gevraagd te mogen komen, die uiteindelijk toegaf. Toen haar vader thuiskwam wilde hij haar bijna kwaad terughalen, maar haar halfzus kon dat nog net tegenhouden. De rest van het jaar mag ze nergens aan meedoen. Op zo´n weekend hoor je verhalen van gebroken gezinnen waar de soaps op TV maar simpele verhaaltjes bij lijken! Als ze zo´n negatief voorbeeld in huis hebben, wat kun je dan nog verwachten voor hun eigen levens? Bid aub mee voor hen!
Bij aankomst kreeg iedereen het werkmateriaal en een dagboekje, maar ook een klein cadeautje. Dit keer gaven we hen allemaal een doosje met Bijbelteksten “Beloften van God”, waarin ook twee mooie teksten staan, waar we mee gewerkt hebben binnen het thema van NO RETREAT, NO SURRENDER:
“Niemand mag op je neerkijken omdat je nog jong bent. Wees een voorbeeld door wat je zegt en doet, door je liefde, geloof en zuiverheid.” 1 Tim. 4:12
"Wees sterk en moedig en ga aan het werk. Laat de omvang van deze taak u niet afschrikken, want de HERE, mijn God, helpt u; Hij zal u niet in de steek laten. Hij zal ervoor zorgen dat al dit werk op de juiste wijze wordt gedaan.” 1 Cron. 28:20
Deze beloften geven we aan hen mee, maar nemen we ook mee voor onszelf, vooral om ook zelf door te gaan met dit belangrijke werk.
No comments:
Post a Comment
Leuk dat je meekijkt!