uit: http://www.gerenfroukje.blogspot.com/
Op het moment dat ik verslag uitbreng over de driedaagse conferentie van voorgangers/oudsten uit de bergdorpen, hebben we die net een paar dagen geleden afgesloten. Zoals je weet, was dit de eerste keer dat we de lessen en Bijbelstudies in Cajamarca-stad gaven. Dit jaar hopen we dat nog 2x te doen. Dat betekent dus dat we, zoals tot nu toe gebruikelijk, niet afreizen naar de dorpen, maar we ontvangen nu de voorgaande broeders bij ons thuis- nou ja: “thuis” wil niet zeggen in ons huis, maar in de stad waar we wonen n in de kerk waar we bij aangesloten zijn.
Het was best spannend: zullen ze komen of...? Je zult je je misschien afvragen: “Waarom dit risico nemen?” De reden is de volgende: Als we de lessen in de dorpen geven, dan is het werk van de mensen op het land of met het vee, soms letterlijk naast de kerk. Dus is de verleiding heel groot om even de kerk uit te lopen, om te kijken of alles nog goed verloopt. En als dat niet het geval is, dan blijven de mensen zelfs urenlang weg of komen helemaal niet meer terug tot de volgende morgen! Verder loopt daar de talrijke kinderschare in-en-uit en is het soms niet mogelijk om boven de (meestal toch wel vrolijke) herrie uit te komen met natuurlijk stemvolume. Vandaar dat we de keuze maakten om nu de studies te geven in Cajamarca-stad. We verwachtten zo´n 40 voorgangers, en er kwamen er 37. We mochten die dagen het kerkgebouw in Cajamarca gebruiken. Daar konden de mannen-broeders ´s nachts ook slapen en, omdat er ook een keuken is, hoefde niemand tijdens de conferentie ergens anders heen. Kortom: het was echt een succes en iedereen was erg enthousiast!
De activiteiten startten op maandagavond met een film: “Behind the Sun”. Vooral ook om het blikveld te verruimen van mensen die geen idee hebben, van wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt en vooral ook om te leren bidden voor Christenen die geen mogelijkheid hebben om vrij hun geloof te beleven en te belijden. Judith gaf vooraf uitleg over wát de “Islam” inhoudt en wat de consequenties zijn voor Christenen die in een Moslimland leven.
De 2 dagen daarna, waren echte studiedagen met onderwerpen als: “Volwassenheid en Leiderschap”. Deze studie werd door Gilmer gegeven, de voorganger uit Oxamarca. Hij is één van de mensen waar we in 2001 het werk in het binnenland mee zijn begonnen. Hij is een geweldige collega en arbeider. Niet direct een pastor (“herder”), maar wel een goede leraar, die anderen weet te motiveren en te inspireren. “Hoe vorm je toekomstige leiders”, was de volgende studie, die ikzelf voor m´n rekening nam. Meestal willen “onze” mensen daar niet aan denken, maar er zal toch een tijd komen dat zijzelf alles moeten doen, zonder onze directe hulp. En ook dat zijzelf nieuwe leiders moeten aanstellen, die door hen zijn opgeleid. Zijzelf willen daar liever niet over praten en worden zelfs emotioneel als we voorzichtig proberen uit te leggen, dat er misschien een moment komt dat we hier niet meer zijn...Voor Froukje en mij zijn dat ook geen vrolijke onderwerpen, maar het is de realiteit.
Wie ons daar geweldig goed bij helpt is onze dochter Judith. Meestal geven zij en haar man Wilfredo lessen aan jonge mensen, vooral jeugdleiders, en dat doen ze echt “fenomenaal” met, ik hoop dat het óók zo in het Nederlands heet: “Dynamische Activiteiten” (praktische workshops en actieve spelletjes). De groep wordt daarbij opgedeeld in een aantal kleine groepjes van 4-8 personen, die bepaalde problemen moeten oplossen en dat doen ze zó verschrikkelijk goed; het helpt hen vraagstukken op te lossen vanuit hun eigen context en belevingswereld, met de middelen die zij voorhanden hebben. Echt fantastisch!! Het is mooi om te zien hoe hard de kerkleiders met bepaalde thema´s aan de slag gaan, om het vervolgens aan de rest van de groep voor te leggen en zo samen nog meer te leren.
Die dag werd ook weer afgesloten met een film over de gevaren van alcoholisme -- één van de grootste gevaren in de dorpen, maar ook hier in de stad.
De tweede dag, gaf de voorganger van onze kerk in Cajamarca-stad een uitstekende studie met als thema: “Geloof, Gewoonten en Wetticisme “. Het wetticisme is een grote vijand van blijdschap en vrede; en niet alleen in de bergdorpen. Het staat voor starheid, dorheid en bureaucratie in het geloof. Voor regelzucht, te veel hang naar tradities, et cetera. Dan worden zaken als “welke kleding je draagt” belangrijker dan je persoonlijke relatie met God. Het vormt een continue bedreiging van de vrede met- en ín- God.
Wilfredo gaf daarna een studie over “Sektes en de Bijbelse fundamenten”. In de dorpen waar we werken, vormen vooral de uit Brazilië geïmporteerde “Welvaarts-sekten” een voortdurende bedreiging. Hun leringen zijn geworteld in hebzucht, overgoten met uit hun verband gerukte Bijbelteksten. En dat maakt ´t zo gevaarlijk! Er zijn al heel veel kerkjes in de campo uit elkaar gegaan, juist daardoor. Ook deze dag werden door Judith op-de-praktijk-gerichte opdrachten gegeven, om die in kleine groepjes uit te werken en daarna aan de rest te tonen: wat de gevolgen van extreme sektarische leringen zijn in het praktisch gemeente(be)leven. Deze dag werd afgesloten met Lofprijs en Bedieningen.
De laatste dag heb ik een studie gehouden over “Hoe een gemeente te leiden” en daarin vooral toegespitst op het karakter van de voorganger. Dat is een onderwerp, waar nog niet het laatste woord over ge-“preekt” is en daar zal de twee volgende voorgangers-conferenties nog op doorgegaan worden, want: we kwamen tijd tekort. Het is ook heel bijzonder dat er zo actief meegedaan is, van begin tot eind. Deze mensen hebben soms niet de basisschool kunnen afmaken, zijn niet gewend in de schoolbanken te zitten, maar hebben toch ontzettend hard gewerkt en zijn vol moed en nieuwe informatie weer terug gekeerd naar hun kerkjes. Het was allemaal heel intensief, maar enorm nuttig en feestelijk, zó zal ik het maar kort beschrijven.
Vandaag gaan we weer op reis naar een dorp (Oxamarca), waar we een huwelijksconferentie met zo´n 40 echtparen zullen hebben, waar de meeste stellen nog geen Christen zijn. Bid ook voor hen; ook al is ´t deze keer “met terugwerkende kracht.”
Heel hartelijk dank en heel hartelijk gegroet, ook namens Froukje en Wilfredo&Judith:
Jullie Ger Prakken
No comments:
Post a Comment
Leuk dat je meekijkt!