Een thuis voor studenten

Jaren geleden zagen we hoe jongeren uit de kleine dorpjes van de Andes naar de stad kwamen studeren, alleen hun weg probeerden te zoeken, maar zich vaak verloren voelden. Daarom dachten
we aan de bouw van een studentenhuis om ze te begeleiden. We wisten toen nog niet dat die veilige plek ons eigen huis zou worden.

Judith tijdens een jeugdweekend in 2017 (12 jaar)

“Dank jullie wel dat ik hier mag komen. Alleen zijn is soms zo moeilijk, maar met jullie voel ik me niet meer alleen” zei Judith (18 jaar). We kennen Judith uit Sucre vanaf dat ze een klein meisje is, omdat haar zus naar de trainingen voor jeugdleiders kwam. Als tiener kwam Judith naar de jeugdweekenden, maar meer contact hadden we niet meer gehad, totdat ze vorig jaar in Cajamarca Boekhoudkunde kwam studeren.

Judith&Judith in haar geboortedorp Sucre

Het was spannend om voor het eerst alleen te wonen en te studeren, want het eerste studiejaar was nog op afstand geweest wegens de pandemie. Juist door de pandemie hebben we meer virtueel contact met jongeren van het binnenland gekregen, waardoor Judith ons na een tijdje opzocht. Eerst kwam ze af en toe naar de jeugdbijeenkomsten bij ons thuis, waar ze nieuwe vrienden leerde kennen. Judith: “Ik ben zo blij, want ik leer nieuwe liederen, ik krijg van jullie advies en jullie hebben me altijd met een knuffel en een glimlach ontvangen!”

Spelletjes bij ons thuis: Judith en vriendin Laudina achterin.

Judith vertelt ons hoe belangrijk de jeugdweekenden en hun eigen jeugdbijeenkomsten in Sucre zijn geweest voor haar persoonlijke ontwikkeling. Zelfs toen haar zussen andere keuzes maakten en andere wegen namen, bleef ze standvastig. Sinds dat de jongeren elke zaterdag bij ons thuis komen, is de groep hechter, zijn er vriendschappen gesloten en ook Judith neemt een vriendin mee naar de jeugdavonden. Ze zegt: “Vriendschappen hebben een grote invloed op iemand: om dichterbij of verder weg van God te leven. Dank jullie wel voor die steun.”