Onderwijs op afstand

Net als men Nederland in afwachting was van de beslissingen die de regering zou nemen i.v.m. de corona-maatregelen, zijn we hier ook in spanning over wat er aankomend weekend besloten zal worden.

We hebben deze week al wel gehoord dat het ministerie van onderwijs heeft besloten dat dit hele schooljaar afstandsonderwijs zal zijn. Dit is een grote uitdaging voor zowel leraren, leerlingen als ouders. We weten dat het in Nederland tot spanningen heeft geleid, doordat ouders er vaak niet op voorbereid zijn of de kinderen niet kunnen begeleiden, ondanks de beschikbare middelen als internet.

In de steden in Perú hebben veel mensen gelukkig internet, al is de snelheid zeer beperkt. Wel merken we dat het financieel moeilijk wordt voor velen, want 1 op de 4 Peruanen heeft zijn werk en inkomen verloren. Op staatsscholen worden vaste leerkrachten nog wel betaald, maar privé scholen zijn volledig afhankelijk van het schoolgeld dat door de ouders wordt betaald. Als het om leerlingen gaat, is het ongeveer half om half op staats- of privé school. Sommige scholen dreigen te sluiten en veel ouders zoeken wanhopig een vacante plek op de volle staatsscholen, omdat het weinige geld dat ze nog hebben, voor eten is.

Vandeweek hadden we een schoolvergadering via zoom, en daarin was de spanning te voelen. De school moet de leraren betalen en de ouders kunnen het hele schoolgeld niet ophoesten.

Maar het binnenland is een ander verhaal. Ze hebben vaak gelukkig nog wel voedsel, maar weinig middelen om te leren. De kleine schooltjes in de dorpen zullen ook niet open gaan, dus boeken hebben ze niet. Alles hangt nu af van de ouders, die vaak hele dagen op het land werken, een paar jaar basisschool hebben en geen internet of smartphone. De lessen krijgen ze nu via TV, als die er is, of een radio, die op batterijen werkt; zoals van Vicente in Jelic, één van de kerkleiders waar we mee werken (zie foto).

Aankomen weekend wordt besloten of de lockdown op deze manier doorgaat, of dat sommige (economische)activiteiten weer open mogen. De nood is groot. Een buurvrouw van een vriendin vertelde dat ze laat ontbijten en laat warm eten, omdat ze de derde maaltijd op een dag niet kunnen betalen, en de kinderen zo de honger minder voelen. De regering heeft geprobeerd hulp de bieden de eerste weken, maar bij velen komt het niet aan wegens corruptie. Werkloosheidsuitkeringen bestaan niet. Ook kleine bedrijfjes als van onze vriend Ijscoman in Cajamarca, lopen groot gevaar te sluiten en daarmee alle alleenstaande moeders die ervan afhankelijk zijn en zijn project met dove mensen.

Blijf bidden. Jullie voor ons en wij voor jullie.