Binnenstebuiten

Tegenslag

“We hebben in totaal 13 op de lijst staan,” zei de voorganger van Sucre. Maandag belden we op, want vrijdag begon het jeugdweekend. De grens is altijd 60 deelnemers, omdat het anders echt te veel is voor ons (nog) kleine team van 3 mensen. Vorig jaar kwamen er bijna 70 en dan is de persoonlijke aandacht die we kunnen geven te weinig. We waren dan ook stomverbaasd dat er vanuit Sucre 8 waren en vanuit een ander dorp 5, dus 13 op de lijst... we rekenden voor dat weekend ook op de oppas voor Chris, want met haar anderhalf jaar en zin om de wereld te ontdekken, is het niet te combineren met een intensief programma. Een dag later hoorden we dat de oppas van Chris dat weekend niet kon. Toen ook nog ons derde teamlid zou af moeten haken door problemen op zijn werk, konden we niet anders dan bidden en anderen vragen om gebed. Er was een strijd gaande rondom de organisatie van dit jeugdweekend en die strijd zijn we aangegaan!

Verandering

We hebben vaak thema´s aangekaart als: “normen en waarden” en “ware liefde”, maar alles wat alleen maar uiterlijk correct gedrag is, verandert als je weggaat of anderen je niet zien. Veel van deze jongeren zullen later naar de grote stad vertrekken om te studeren of werk te zoeken. De meeste van hen gaan zelfs naar de miljoenenstad Lima. Ook al is het deel van het hetzelfde land, is het een andere cultuur en ze leren andere vrienden kennen. Dat is anders leven, denken en doen. Het geweten kun je vervormen, mits de verandering diep van binnen is gebeurd. Alleen een persoonlijke ontmoeting met Jezus kan je leven zo veranderen, verbeteren en verankerd in de waarheid doen staan. Dit kunnen ze meenemen, waar ze ook naartoe gaan. Het thema van het weekend was nu: IK GA HEM ONTMOETEN!

Ook al wisten we niet hoeveel er uiteindelijk zouden zijn, hoopten we dat er 40 jongeren zouden zijn om ze het evangelie duidelijk uit te leggen. Dat God levens verandert, dat God geneest, herstelt, vergeeft, dat niet alles ineens makkelijk zal zijn, maar dat leven met Jezus je verrijkt en je sterk maakt. Donderdag, één dag voor de aanvang van dit weekend, hadden we drie mensen die op verschillende momenten op Chris konden passen waardoor ze thuis kon blijven, had Abner gemeld aan zijn baas dat het nodig was dat hij meeging, ook was het een risico dat hij zijn baan kwijt zou raken en was de lijst deelnemers tot 54 gestegen!! De volgende avond zaten we met 55 jongeren in de kerk in Sucre. 

Openheid

We voelden de spanning, de geslotenheid van deze jongeren. Ze kletsten wel onderling, klierden en speelden, maar echt persoonlijk contact kregen we niet. Zaterdag hebben we een sport en spelmiddag gehad. Een gezin uit Nederland, dat twee weken met ons werk meeliep, heeft die middag verzorgd. Daarbij kwamen ze een beetje los. Zondagochtend hebben we het over vergeving gehad en over bevrijding van lasten uit het verleden. De Heer leidde het op een bijzondere manier, dat we in kleine groepjes hebben kunnen bidden en voor veel - op verzoek - ook persoonlijk. Het was de eerste keer, dat we het op deze manier deden, omdat het grote groepen zijn en ons team beperkt. Maar toen begrepen we waarom het eerst zo beladen had gevoeld. De verhalen van gebroken gezinnen, verlaten kinderen, geweld in huis, seksueel misbruik en overspel raakten ons diep. Je voelt je soms machteloos, maar tegelijkertijd dankbaar dat ze je in vertrouwen nemen en we samen kunnen bidden. De lokale voorganger, Marciano, heeft de namen opgeschreven van degenen die graag nazorg zouden willen. We blijven voor ze bidden. Bid je mee voor de jongeren in de Peruaanse Andes?

Fam Wolters uit Enschede-Nederland

Derde van links is Felix, jeugdleider van Sucre
Derde van rechts is: Jhonatan. Hij kwam uit Lima,
ruim 20 uur met de bus, voor dit jeugdweekend.

Aanbidding

Sport en spel

Groep die deelnam aan het jeugdweekend