Jeugdkamp van Beth-El
“Onze” jongeren (en wij) wilden niet dat het jeugdkamp
afgelopen zou zijn. We hebben een mooie tijd gehad samen. Om ons heen hoorden
we het lawaai van de carnavalvieringen; aan de overkant zagen we groepjes jongens
helemaal onder de verf, zingend en dronken over straat slenterend. En wij waren
samen aan het genieten van Gods aanwezigheid en de vriendschap onderling. De
meeste jongeren van onze gemeente hadden zich ingeschreven, twee kwamen van een
andere gemeente, maar pasten prima in de groep. Een kleine club waar we
intensief mee optrokken en die we op deze manier beter konden leren kennen.
Schijn in Mij
Het centrale thema was: SCHIJN IN MIJ. Alles hebben we
hier omheen gepland. Thema’s als “Gods eigendom zijn”, “De noodzaak van Gods
kracht” en “Mijn eigen stille tijd” kwamen aan bod, afgewisseld met workshops
en spelletjes. Zo maakten we allemaal
lampionnen en spraken over het licht dat van binnen naar buiten schijnt; als
het licht uit is, is de lampion niet mooi zichtbaar en vervult het zijn functie
niet.
Interactief
Het valt altijd weer op dat het even duurt voordat ze wat
opener zijn en wat meer durven te delen. Daarom was het goed dat we nu 4 i.p.v
2 dagen samen waren. In groepjes bespraken we bepaalde thema’s en er ontstonden
leuke gesprekken over het delen van je persoonlijke geloof met anderen:
vreemden of juist vrienden? Bv. “Nou ja, bij vreemden heb je niets te
verliezen, bij vrienden heb je meer verantwoordelijkheid om het ook voor te
leven”. “Nee, bij vrienden is het makkelijker, want daar heb je al direct
contact mee”.
Sommigen zijn wat introverter en anderen wat
expressiever, waardoor de laatst genoemden beter meegaan in de groep. Eén van
de jongens, die we kennen van het binnenland en naar Cajamarca is komen
studeren, proberen we mee te krijgen in de kerk. Hij was gelukkig ook naar het
jeugdkamp gekomen. De andere jongens en wij probeerden hem in de groep te laten
integreren, maar dat ging heel moeizaam, vonden wij. Toch is het zoals er staat
in 1 Samuel 16:7 “…de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar
het hart”. Vandeweek spraken we zijn moeder, die ons enthousiast vertelde dat
hij het heel erg naar zijn zin heeft gehad. We bidden dat hij binnen de
gemeente zijn draai zal vinden.
Afsluiting
Zondagavond hadden we de officiële afsluiting in onze
gemeente. Met de groep jongeren zongen we vooraan het lied van het kamp, waarna
de gemeente ieder van hen zegende. Een paar van hen getuigden van wat ze hadden
meegemaakt deze dagen. Een mooi moment. De gemeente heeft ook praktisch
bijgedragen: zowel met levensmiddelen als door te koken. Fijn dat ze meer
betrokken raken, ook bij hun eigen jongeren.
De laatste avond hoorden we van één van hen: “Nee, niet
leuk, morgen is het al afgelopen!”, waarna er een heel gesprek begon over een
uitje op maandag na het jeugdkamp. Maandag gingen we dus nog een dagje gezellig
samen naar een dorp een uurtje van Cajamarca. Zon, water (erg koud zwembad weliswaar),
spelen en samen zijn.
Esther (net 2 jaar) heeft in alles meegedaan. We zijn
enorm dankbaar voor een kind dat het mogelijk maakt dat we dit soort
activiteiten kunnen blijven doen zonder enig probleem. Lekker meezingen,
achterin spelen tijdens de preken en met de meiden mee in de pauzes alsof ze
één van de tieners is. Geweldig.
Carnaval is voorbij en de scholen zijn weer begonnen. Bid
u mee voor deze mooie mensen? Dat God hen vasthoudt en zij zich aan Hem
vastklampen.
Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze
jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel. Matteüs
5:16
No comments:
Post a Comment
Leuk dat je meekijkt!