Gemeentebouw

Ik ben verheugd en dankbaar dat ik kan schrijven over het werk dat we voor God mogen doen, zowel in de stad Cajamarca met onze gemeente Bethel van de Assemblees of God, als in het binnenland met de Pinksterkerkjes van Casa de Oración in Celendin; en dit met jullie te mogen delen.

Jongerenwerk

Evangelisatie campagne

Zoals sommigen misschien al hebben gelezen in eerdere brieven, hebben we dit jaar twee jeugdweekenden mogen organiseren, voor de jongeren van Sucre en voor de jongeren van in en rondom Oxamarca. In beide gevallen hebben we een groot aantal deelnemers gehad, die actief aan het programma meededen. (lees hierover eerder op ons blog) We zagen hun wil om te leren en te integreren, gezien jongeren door hun eigen cultuur van “platte” land, normaal gesproken erg verlegen en teruggetrokken zijn: vooral de meiden. Maar we hebben een progressieve verandering kunnen zien, vooral in de jongeren die vaker hebben meegedaan aan deze weekenden: ze zijn expressiever, doen actief mee en zijn bereid ook emoties te laten zien.

We hebben Gods werk mogen zien in het leven van deze jongeren en een aantal gaf hun leven aan Jezus in deze jeugdweekenden, zowel in Sucre als in Oxamarca, hoewel vaak ruim de helft van hen uit niet-christelijke gezinnen komt. De jongeren die hun leven wijden aan God worden door de lokale kerk opgevangen en onderwezen. Wij programmeren bezoeken aan de jeugdgroepen, in overleg met hun voorganger, en we proberen de thema’s van het jeugdweekend te versterken en ook de thema’s, noden die aan bod komen tijdens de bezoeken. De eerste week van september zullen we een bezoek brengen aan de groep van Oxamarca. De afgelopen tijd heeft het ongewoon veel geregend en we bidden dat de wegen goed begaanbaar en onze auto sterk genoeg zal zijn voor deze reis.

Bethel - Huis van God

Wilfredo in Bethel

Maar het werk in onze kerk Bethel in de stad gaat gewoon door. Waar ik, Wilfredo en mijn vrouw, Judith, voorgangers mogen zijn. Dit werk is in 2000 begonnen als dochter gemeente van een grotere gemeente in het centrum van de stad. Deze gemeente, Rosa de Saron, heeft in de verschillende wijken van de stad een kerkje geopend om daar de mensen met het Woord te bereiken. De eerste vier jaar was ik in Bethel verantwoordelijk voor de muziek, waarna het leiderschap me werd gegeven voor deze kerk. Toen nog alleen en later, na ons trouwen, samen met Judith, waren en zijn we verantwoordelijk voor een groep van ongeveer 25 leden.

Dit jaar hebben we twee projecten als doel, waarvoor we bidden en werken. Waar we al eerder over schreven is ten eerste de aanschaf van een stuk grond voor de bouw van een eigen lokaal.  Voor de aanschaf van grond zijn we het hele jaar al activiteiten voor fondswerving aan het doen, die jullie ongetwijfeld ook op het blog hebben kunnen volgen. Daar gaan we hard mee door, want de grondprijzen in Cajamarca zijn erg hoog. Als tweede hebben we ons voorgenomen een goed muziekteam op te zetten: zowel geestelijk als technisch; en natuurlijk de aanschaf van de basis instrumenten. De eerste etappe van Bijbels onderwijs over lof en aanbidding, voor alle gemeenteleden, zijn we nu aan het afronden. Hierna zullen we overgaan naar de selectie van wie instrumenten zullen leren spelen met hulp van professionele leraren.

Kinderclub in het binnenland

Bijna drie jaar geleden zijn we begonnen met een zendingsproject van Bethel, 2.5 uur het binnenland in. We hadden er een kinderclub die om de week zaterdags bij elkaar kwam. Twee maanden geleden, na een evangelisatiecampagne waar verschillende kinderen, maar ook volwassenen hun leven aan de Heer gaven, werd ons een huis aangeboden door een christelijk echtpaar, om daar samen te komen. We komen er nu niet meer om de week, maar elke zondag. We hebben er banken heen kunnen brengen en hebben als doel niet alleen de kinderen, maar juist ook hun ouders en andere volwassenen te kunnen bereiken.

Gemeentebouw

Kinderclub Tantachual

Maar toch gaat niet alles over rozen. We merken tegenstand van verschillende kanten. De eerste samenkomst die we zouden hebben op zondag, kwam maar één van de volwassenen die naar voren kwam bij de campagne. Daarna hebben we geprobeerd op verschillende manieren in contact te komen met de rest, maar we hebben ze niet allemaal kunnen bereiken. Sommigen zeiden dat het moeilijk was om naar de samenkomsten te komen wegens hun werk of de afstand.

Aan de andere kant hadden we in de samenkomsten in de school altijd 15-25 kinderen. Maar nu we in het huis tegenover de school zitten, komen er maximaal 14 en soms zelfs 5. We begrepen niet waar dit aan lag en we begonnen ons af te vragen of dit wel goed was. Toen hoorden we van één van de ouders dat er een gerucht de ronde deed, en zelfs via de radio was afgekondigd, dat er mensen waren die kinderen roofden en dat wij, die hier al meer dan twee jaar kwamen, daar schuld aan hadden: dat wij kinderen kwamen stelen en dat de ouders hun kinderen beter niet meer naar de club moesten sturen. Zelfs de directeur van de school, waar we altijd mee hebben overlegd, had dit aanbevolen. Het was grappig en onaangenaam tegelijkertijd. Maar daar bleef het niet bij wat betreft de lage opkomst.

Er waren verkiezingen geweest in het dorp, waarbij de mensen erg verdeeld. Sommige van de ouders hadden één politieke partij ondersteund en andere hadden juist de tegenstander daarvan geholpen. De eigenaar van het huis, waar nou de samenkomsten worden gehouden, was voorstander van één kandidaat en de ouders van de kinderen die voor de andere, verliezende kandidaat waren, hebben hun kleintjes verboden naar de kinderclub te gaan. Dit hebben we nogmaals gemerkt toen we die kinderen huis aan huis zijn gaan bezoeken. We hebben geprobeerd de ouders aan te moedigen en uit te leggen dat dit niets met politiek te maken heeft, en aan de hand hiervan hebben sommigen gelukkig besloten hun kinderen toch te sturen. Er zijn nu 8 kinderen en 3 volwassenen, maar er is nog een weg te gaan.

Gebed gevraagd

We zijn God enorm dankbaar voor de kinderwerkers uit Cajamarca, die zelfs het onmogelijke doen om iedere zondag bij deze kinderen te kunnen zijn. Bid aub voor hen, Marcela en Rosa, en hun echtgenoten, Julio en Luis, die niet christen zijn, waardoor het voor hen moeilijk is te begrijpen waarom hun vrouwen iedere zondag naar Tantachual reizen. Ieder evangelisatie- en zendingsproject heeft geestelijke en financiële ondersteuning nodig waarvoor we ook uw gebed vragen, zodat God zal blijven voorzien, zodat we benzine, transport en werkmateriaal genoeg zullen hebben.

Hartelijke groeten en Gods zegen,

Wilfredo