In de vorige nieuwsbrief vertelden we over de verhuizing van de kinderclub naar een school dichterbij het dorp Tantachual Bajo, zodat meer kinderen er aan konden deelnemen. Om de twee weken,zaterdags, gaan we er met een team
naartoe om bijeenkomsten te hebben met de kleintjes en de tieners. De kinderen
die in San Lucas deelnamen, komen er nu ook weer bij. We pikken hen vroeg aan
de weg op, om in de school met een stabiele groep van 18 kinderen te werken.
Maar we werken niet alleen met de kinderen. We
hebben al een paar keer op verzoek van de school een film aan de ouders laten
zien. Op een andere zaterdag hebben we kappersservice vanuit Cajamarca
meegenomen, zodat de kinderen eens netjes werden geknipt. De ouders waren zo
enthousiast, dat ze smeekten of de kapster wilde blijven. En die keerde pas
laat in de avond naar Cajamarca terug. We zijn nu met een team optometristen in
contact gekomen, om te zien of we ook hen naar Tantachual kunnen meenemen om
het gezichtsvermogen van de kinderen en hun ouders te evalueren.
Panne panne panne, pech pech pech
Twee weken geleden hebben we de verjaardag van
vier van de kinderen mogen vieren. We vertrokken ´s morgens om 7 uur van
Cajamarca om er, zoals altijd, rond 9 uur te zijn en om 10 uur de club te beginnen.
Onderweg reed ik, Wilfredo, een vrachtwagen voorbij en meteen daarna begon de
auto te trillen en even leek hij onbestuurbaar geworden. Gelukkig konden we
goed tot stilstand komen, waarna we zagen dat we een lekke band hadden. Waarom
de reserveband er uitgehaald was, weet ik nog niet goed, maar het feit was, dat
we niet verder konden. We belden meteen een contactpersoon in Tantachual, zodat
ze wisten dat, als we er vóór halfelf nog niet waren, ze de kinderen helaas
naar huis moesten sturen.
Ik belde mijn schoonvader of hij misschien vanuit
Cajamarca wilde komen en de band wilde meenemen. Dat was ongeveer een uur
rijden. Die maakte zich meteen klaar. Ondertussen belde ik nog een jongen van
de kerk, die “toevallig” naar zijn werk bleek te rijden en dichtbij ons was.
Hij vertelde zijn collega’s dat ze even zouden uitwijken om ons te helpen. Bij
ons aangekomen bleek zijn gereedschap ook niet te werken voor onze auto, dus
reed hij weer verder. Nog geen vijf minuten later belde hij dat er “toevallig”
een bandenplakker in de volgende bocht was (dat is buiten de stad echt heel
zeldzaam!). Hij haalde dat gereedschap op, kwam weer naar ons toe, nam de lekke
band mee, liet ‘m plakken en we konden de band weer onder de auto zetten. Dit
alles onderweg naar zijn werk en met zijn collega’s in de pick-up. Mijn
schoonvader hoefde gelukkig niet meer een uur vanuit Cajamarca te rijden en wij
konden toch nog op tijd met de viering beginnen.
Verjaardagen vieren
De kinderen waren natuurlijk dolgelukkig. We
hebben er een speciaal feestje van gemaakt met ballonnen en taart. Ik denk dat
het voor alle vier de eerste verjaardagstaart in hun leven was. Misschien
hebben ze nog nooit eens een felicitatie gehad; daar wordt namelijk weinig
aandacht aan besteed, vooral in het binnenland en in grote gezinnen. Dus willen
wij in ieder geval, om de zoveel tijd, de jarigen eens mooi in het zonnetje
zetten!
Onveilige situatie in Cajamarca
Over een weekje gaan we naar Oxamarca, waar we een
tienerweekend hebben georganiseerd. Oxamarca is onderdeel van de provincie
Celendin, waar op het moment veel geweld is rondom protesten tegen een nieuw
mijnproject voor metaalwinning. We schreven hier eerder over in november
2011. De hele regio van Cajamarca heeft ermee te maken, maar in en rondom
Celendin is het erg uit de hand gelopen en zijn er intussen ook vijf doden
gevallen. “Onze” mensen hebben er dus best direct mee te maken, enerzijds omdat
ze in hun dorpen worden verplicht om aan de protesten mee te doen en
anderzijds, omdat al het verkeer en handel voor hun streek via het stadje
Celendin gaat.
Vorige week hadden we een leidersconferentie, die
bijna weer niet kon doorgaan (die was al een keer verzet) doordat er geen
verkeer mogelijk was naar Cajamarca. We zijn ervan overtuigd dat mede door het
gebed van de kerken hier en in Nederland, juist die drie dagen rustig zijn
verlopen. We willen daarom nogmaals jullie gebed vragen voor deze ingewikkelde
situatie en voor een behouden reis volgende week naar Oxamarca. We hebben er
veel zin in om de tieners weer te mogen zien en samen de aanwezigheid van God
te zoeken.
Kinderen |
Tieners |
No comments:
Post a Comment
Leuk dat je meekijkt!