6 Jul 2012

Pech Onderweg!

Diverse activiteiten

In de vorige nieuwsbrief vertelden we over de verhuizing van de kinderclub naar een school dichterbij het dorp Tantachual Bajo, zodat meer kinderen er aan konden deelnemen. Om de twee weken,zaterdags,  gaan we er met een team naartoe om bijeenkomsten te hebben met de kleintjes en de tieners. De kinderen die in San Lucas deelnamen, komen er nu ook weer bij. We pikken hen vroeg aan de weg op, om in de school met een stabiele groep van 18 kinderen te werken.

Maar we werken niet alleen met de kinderen. We hebben al een paar keer op verzoek van de school een film aan de ouders laten zien. Op een andere zaterdag hebben we kappersservice vanuit Cajamarca meegenomen, zodat de kinderen eens netjes werden geknipt. De ouders waren zo enthousiast, dat ze smeekten of de kapster wilde blijven. En die keerde pas laat in de avond naar Cajamarca terug. We zijn nu met een team optometristen in contact gekomen, om te zien of we ook hen naar Tantachual kunnen meenemen om het gezichtsvermogen van de kinderen en hun ouders te evalueren.

Panne panne panne, pech pech pech

Twee weken geleden hebben we de verjaardag van vier van de kinderen mogen vieren. We vertrokken ´s morgens om 7 uur van Cajamarca om er, zoals altijd, rond 9 uur te zijn en om 10 uur de club te beginnen. Onderweg reed ik, Wilfredo, een vrachtwagen voorbij en meteen daarna begon de auto te trillen en even leek hij onbestuurbaar geworden. Gelukkig konden we goed tot stilstand komen, waarna we zagen dat we een lekke band hadden. Waarom de reserveband er uitgehaald was, weet ik nog niet goed, maar het feit was, dat we niet verder konden. We belden meteen een contactpersoon in Tantachual, zodat ze wisten dat, als we er vóór halfelf nog niet waren, ze de kinderen helaas naar huis moesten sturen.

Ik belde mijn schoonvader of hij misschien vanuit Cajamarca wilde komen en de band wilde meenemen. Dat was ongeveer een uur rijden. Die maakte zich meteen klaar. Ondertussen belde ik nog een jongen van de kerk, die “toevallig” naar zijn werk bleek te rijden en dichtbij ons was. Hij vertelde zijn collega’s dat ze even zouden uitwijken om ons te helpen. Bij ons aangekomen bleek zijn gereedschap ook niet te werken voor onze auto, dus reed hij weer verder. Nog geen vijf minuten later belde hij dat er “toevallig” een bandenplakker in de volgende bocht was (dat is buiten de stad echt heel zeldzaam!). Hij haalde dat gereedschap op, kwam weer naar ons toe, nam de lekke band mee, liet ‘m plakken en we konden de band weer onder de auto zetten. Dit alles onderweg naar zijn werk en met zijn collega’s in de pick-up. Mijn schoonvader hoefde gelukkig niet meer een uur vanuit Cajamarca te rijden en wij konden toch nog op tijd met de viering beginnen.

Verjaardagen vieren

De kinderen waren natuurlijk dolgelukkig. We hebben er een speciaal feestje van gemaakt met ballonnen en taart. Ik denk dat het voor alle vier de eerste verjaardagstaart in hun leven was. Misschien hebben ze nog nooit eens een felicitatie gehad; daar wordt namelijk weinig aandacht aan besteed, vooral in het binnenland en in grote gezinnen. Dus willen wij in ieder geval, om de zoveel tijd, de jarigen eens mooi in het zonnetje zetten!

Onveilige situatie in Cajamarca

Over een weekje gaan we naar Oxamarca, waar we een tienerweekend hebben georganiseerd. Oxamarca is onderdeel van de provincie Celendin, waar op het moment veel geweld is rondom protesten tegen een nieuw mijnproject voor metaalwinning. We schreven hier eerder over in november 2011. De hele regio van Cajamarca heeft ermee te maken, maar in en rondom Celendin is het erg uit de hand gelopen en zijn er intussen ook vijf doden gevallen. “Onze” mensen hebben er dus best direct mee te maken, enerzijds omdat ze in hun dorpen worden verplicht om aan de protesten mee te doen en anderzijds, omdat al het verkeer en handel voor hun streek via het stadje Celendin gaat.

Vorige week hadden we een leidersconferentie, die bijna weer niet kon doorgaan (die was al een keer verzet) doordat er geen verkeer mogelijk was naar Cajamarca. We zijn ervan overtuigd dat mede door het gebed van de kerken hier en in Nederland, juist die drie dagen rustig zijn verlopen. We willen daarom nogmaals jullie gebed vragen voor deze ingewikkelde situatie en voor een behouden reis volgende week naar Oxamarca. We hebben er veel zin in om de tieners weer te mogen zien en samen de aanwezigheid van God te zoeken.
Kinderen
Tieners

No comments:

Post a Comment

Leuk dat je meekijkt!

Wilfredo & Judith