Aan het werk!... nóg meer :)

Een maand geleden hadden we een jeugdweekend in Sucre en nu staat er weer een weekend met de jongeren van Malat voor de deur. Maar daarvóór hebben we nog wat andere nieuwtjes om te delen.

Begin dit jaar, toen de scholen en Universiteiten van start gingen met de lessen, dat is in maart en april, werd ik opgebeld door een privé-universiteit hier in Cajamarca, of ik alsjeblieft les wilde gaan geven voor de faculteit van Milieutechnologie: mijn vak dus! Ik vond het een mooie uitdaging, maar kon er niet direct op ingaan, gezien we juist dit jaar het werk met de kerkjes van het binnenland helemaal zouden vernieuwen en we allerlei nieuwe evenementen en materiaal moesten gaan ontwikkelen. Achteraf gezien, was dit inderdaad goed ingeschat.

Nu, in augustus, zijn de “oudste” leerlingen de 7de periode ingegaan, van 10 lesperioden van vier maanden in totaal. Ze moeten onderhand meer specialistische vakken krijgen en daar is in Cajamarca veel vraag naar en weinig aanbod voor. Dus werd er weer gevraagd of ik a.u.b. een paar vakken zou kunnen doen. Het inkomen voor een paar uur in de week is niet erg interessant, maar de uitdaging voor mij natuurlijk wel! Dus, na wikken en wegen, de tijd efficiënt in te delen, toch op de vraag ingegaan en vorige week van start gegaan met de cursus “Water-kwaliteit”.

Water is voor mij altijd een erg interessant onderwerp geweest, het is een element dat leven brengt, of juist door de mens dood gemaakt kan worden. Overal vind je water en overal zijn er problemen die met goed management voorkomen en opgelost moeten worden. Afvalwaterzuivering is bijvoorbeeld hier iets wat nog niet genoeg aandacht krijgt. Waar nog aan gewerkt moet worden vanuit de Universiteit is het inrichten van een Lab: in dit vak toch echt noodzakelijk. Voor nu moeten we het doen met bezoeken aan andere instellingen die dit wel hebben. De leerlingen zijn niet erg veel gewend, merk ik wel, vooral betreft begrijpend lezen en opdrachten uitwerken door analytisch na te denken: dus dáár werken we nu hard aan :).

Verder heb ik ook begin dit jaar een soort werkboek mogen schrijven voor het openen, functioneren en verder ontwikkelen van Kindereetzalen van Pan de Vida (http://www.pandevida.nl/). Door de connectie tussen de twee “werelden” en culturen: Nederland en Peru, kon ik in gesprek met de lokale coördinators van deze eetzalen een goed verslag maken. Te beginnen met hen uit te leggen hoe een basis-diagnose te doen, om de grote nood van de streek te bepalen, armere kinderen en families de prioriteit te geven, waar mee gewerkt zal worden, regels vast te stellen, maar ook nazorg te kunnen geven aan de hand van wat je gaandeweg tegenkomt. Armoede betekent namelijk niet alleen geen eten of geld hebben, maar ook milieuvervuiling, zwakke gezondheid, laag onderwijs, sociaal en geestelijk leven.

 

Als opvolging op dit werkboek, hebben we nu praktische workshops georganiseerd zodat het boek ook daadwerkelijk gebruikt zal worden, zowel in de bestaande eetzalen (comedores) als de nieuwe aanvragen die er kunnen zijn. Hierin vind ik het erg belangrijk dat ze zelf leren aanwijzen wat de sterke en zwakke kanten zijn van hun eigen organisatie, en tegelijkertijd de mogelijkheden benutten om deze te versterken (een SWOT-analyses: Strengths, Weaknesses, Opportunities and Threats).

Hieruit kunnen ze dan ook zelf strategieën en nieuwe projecten ontwikkelen om alle kanten van de armoede te kunnen bestrijden: integraal en duurzaam. Dit betekent dat er nu bijvoorbeeld een nieuwe aanvraag is voor het openen van een eetzaal in Piura, een andere aanvraag voor stoelen en tafels in Sucre en wie weet in de toekomst een eetzaal zich verder ontwikkelt en aanvraag doet voor kleine bedrijfjes met inkomsten voor de arme hardwerkende ouders.

Iemand vroeg mij laatst: wat doe jij in je vrije tijd? Wat is je hobby?

Uuuuh, vrije tijd: heb ik dat? :) Maar wat is mijn hobby, waar geniet ik van? Van sociaal-geestelijk-praktisch werk, vóór en mét mensen die het meer dan waard zijn, die vaak weinig kansen krijgen; helpen aan de Geestelijke, Sociale en Economische ontwikkeling van “onze mensen”, voor mij vooral de jongeren: ja dáár kan ik echt warm van worden!

Liefs, Judith

Geef, als je kunt, ieder wat hem toekomt. Zeg niet tegen je naaste: "Kom morgen maar terug", als je hem het gevraagde ook direct kunt geven. Spreuken 3:27-28