Ik herkende hem bijna niet. Hij was een stoere jonge politieagent van 23 jaar geworden. Voor mij was Greydi die verlegen jongen van 13 jaar die in de jeugdgroep vooral naar de grond keek. Hij was gaan studeren in de grote stad, en was zich daar gaan vermaken met drank, feesten en hij bezocht veel discotheken. Greydi zei me: ’Toch voelde ik me juist leeg.’
Greydi en zijn oma Silveria kwamen naar Cajamarca om de beurs te ontvangen |
Greydi komt oorspronkelijk uit het kleine dorp Conga del Granero in de bergen. Het telt 76 huizen en ligt dicht bij Oxamarca. Zoals zo veel kinderen hier werd hij door zijn grootouders grootgebracht. Hij miste in zijn jeugd vooral zijn vader en een stukje intimiteit. Gelukkig nam zijn oma hem wel mee naar de kerk.
Dopen
Greydi en Enedina, voorgangersvrouw van Oxamarca |
Wij leerden hem als tiener kennen tijdens de jeugdweekenden. Door giften
uit Nederland kon hij een prestatiebeurs ontvangen zodat hij de middelbare
school kon afmaken. In die tijd is hij actief geweest in zijn jeugdgroep. Op
zijn 17de liet hij zich dopen. Ik weet nog goed hoe hij
was in de seminars voor jeugdleiders. Een verlegen jongetje, keek vooral naar
de grond en sprak zachtjes.
Uitgaan
Politieman Greydi |
Na een periode
van uitgaan en feesten was Greydi klaar met de politieopleiding. ‘Ik wilde
terug naar God, want ik voelde me leeg, ver van Hem.’ Hij werd in Moyobamba
gestationeerd, zo’n twee dagen met de bus van zijn dorp verwijderd. In
Moyobamba bezocht hij een christelijke gemeente, en vond hij de God van zijn
jeugd terug. Greydi: “Ik dank God voor al die mensen die Hij op mijn pad heeft
gebracht. Ook de mensen die mij in mijn tienertijd financieel hebben gesteund.
Alles is deel van Gods plan met mijn leven.”
U kunt jongeren als Greydi al een prestatiebeurs voor de middelbare school geven voor € 100,- per jaar. Vermeld op de acceptgiro of per e-mail ‘Steun voor Wilfredo en Judith, prestatiebeurs’
Persoonlijk
Sinds april is de bouw
van ons eigen huisje begonnen. De buitenkant schiet lekker op en we hebben tot
nu toe geen problemen ondervonden. Over twee weken hopen we dat het betonnen
dak erop kan, zodat we aan de binnenkant verder kunnen. Zo´n dak “gieten” is
een dag hard werken, na weken voorbereidingen. Voor die dag worden extra mensen
ingehuurd, want bijna alles is handwerk. De huisbaas (wij dus) verzorgt een
flinke maaltijdsoep als ontbijt en daarna een warme middagmaaltijd. Daarna
volgt traditioneel meestal een kleine viering. We zullen zeker samen de Heer
danken en de voortgang weer in Zijn handen leggen!
We zijn enorm dankbaar voor de giften die we specifiek voor
de bouw van ons huis mochten ontvangen. Zonder die hulp wat het niet mogelijk,
omdat leningen bij de bank buitensporig duur zijn. Mocht je nog steeds willen
bijdragen, er moet nog genoeg gebeuren! (meer over de voorgang op ons blog:
project BOUWEN
AAN DE TOEKOMST )