De belangrijkste gebeurtenis voor ons was natuurlijk de 25ste, de dag dat we ons 1-jarig huwelijk vierden. Hier wordt dat “papieren huwelijk” genoemd (in NL katoen). We mogen terugkijken op een jaar vol zegeningen. Groei naar elkaar toe en vertrouwen in God, genieten van het samen zijn en verdieping van de al jaren bestaande vriendschap. Zoals onze Bijbeltekst zegt: “U hebt ons de weg naar het leven getoond, Uw nabijheid zal ons vervullen met vreugde.” Hand. 2:28
Al een tijdje zijn we bezig met oefenen en papierwerk voor het behalen van ons rijbewijs. Dat gaat hier zoals alle (administratieve) zaken, heel anders (lees: omslachtiger) dan in Nederland :). Wilfredo kan al wel auto rijden, maar moet natuurlijk alsnog theorie en praktijkexamen doen. Hier moet je dan allerlei administratieve papieren afwerken bij verschillende instanties, waardoor het toch altijd even duurt. Zo moeten we zelfs medisch en psychisch worden goedgekeurd. Met alle papieren: van de kliniek, van het niveau onderwijs, van de rijschool voor theorie, identiteitsbewijs, moeten we andere papieren regelen bij het Ministerie van Transport; dán mogen we afrijden en hopen dat degene die het beoordeelt niet graag een extra zakcentje wil door je te laten zakken... maar goed, om het de moeite waard te laten zijn, moesten we natuurlijk wel zorgen dat we ergens in konden rijden, dus hebben we een klein-maar-fijn autootje gekocht: een groene kever van 1982! Goed en groot genoeg voor ons nu. We zijn er erg blij mee!Zoals jullie weten werk ik, Judith, nu fulltime in het zendingsteam, waar het werk zich altijd uitbreidt en we steeds meer taken op ons gaan nemen. Naast het administratieve werk en de Public Relations, doen we samen met Wilfredo al het werk met de jeugd: zowel jeugdweekenden als het opleiden van nieuwe jeugdleiders. Vorig jaar werkte Wilfredo nog voor de burgerlijke gemeente in plattelandsontwikkeling, maar gezien er dit jaar verkiezingen plaatsvinden, worden vooral bouwprojecten gepriorizeerd en mensen die (stiekem) bijdragen aan de verkiezingscampagnes, en dus krijgt hij nog geen regelmatig werk, want daar werkt hij niet aan mee.
Wilfredo heeft gelukkig daardoor wel de supervisie van het Timmer-leer-werkplaats-project in Sucre kunnen doen en deze goed kunnen afsluiten. Hij heeft voor de maand mei twee opdrachten aangeboden gekregen om workshops te geven in het binnenland en ook een korte opdracht voor Nestlé, die bij de boeren in het binnenland de melk ophaalt en in Cajamarca gedeeltelijk verwerkt. We hopen dat dit laatste werk een ingang geeft bij het bedrijf voor stabieler werk en inkomen. Om de kansen te vergroten heeft Wilfredo zich nu ook officieel laten inschrijven in het register van Ingenieurs als Zootechnicus (preventief dierenarts).
Voor de meeste officiële gelegenheden worden er hier ceremonies georganiseerd, waaronder natuurlijk ook deze. In NL heb je dat veel minder, te weinig zou ik haast zeggen, want het is toch ook wel leuk om dit soort gebeurtenissen te vieren.
Aankomend weekend gaan we van start met het eerste jeugdweekend. Toch altijd weer spannend en nu extra-spannend, omdat de persoon die twee workshops zou brengen, vorige week afzei en we geen vervanging hebben kunnen vinden. We hebben de thema’s dus onderling verdeeld en zullen het een beetje zwaarder hebben. We hebben al gehoord dat er rond de 50 tieners en jeugd zullen zijn en we hebben een vol programma. Jullie horen wel als we terug komen hoe het is gegaan, maar we hebben er zin in, want ook al is het lichamelijk vermoeiend, geestelijk en emotioneel pept het je weer op: WERKEN AAN DE NIEUWE GENERATIE!
